Chapter 2

63 2 0
                                    

"Bwiset! Ang kapal kapal ng mukha mo! Akala mo kung sino kang gwapo!" Sabay kuha ko ng bato sa lupa and I throw it hard into the lake.

"Yan ka! Bagay yan sayo! Dapat sayo nalulunod! Ang yabang mong wala----"

"Heyy there Trixia. What's the Prob?"

I heard someone asked me at my behind kaya napalingon ako.

"What are you doing here Silva?"

"Masyado ka naman pormal Trix. Parang wala naman tayong pinagsamahan to call me on my Surname." Then he chuckled.

Argh! I rolled ny eyes on him at tumalikod. I just get a view on the lake at umupo sa may bandang grass para di madumihan uniform ko.

"Why are you here ALLIZON?" i murmured.

"I always go to this place whenever I feel bad." He responded "Tsaka dito na talaga tayo lagi pumupunta pag masama loob natin."

Naramdaman ko nalang na tumabi siya sakin.

"You Got a problem with that Alex? Ahmm nasabi sakin ni Rina." At napakamot siya sa batok niya.

Geez. That Rina. How come she cant control those lips. But argh! I cant even imagine she's one of my girlfriends.

"Yeah, That damn ALEXANDER just drag me." I smiled bitterly. "Sumpa na yata na lahat ng 'A' na magugustuhan ko sasaktan ako e." and I laughed.

I heard him sigh. "Im sorry" He said.

"Yeah you should be Allizon. Sayo nagsimula lahat tong sumpa na to e. Hahaha" I joked. Ang heavy ng atmosphere namin e.

He looked at me. "Totoo naman yung feelings ko nun sayo e. Its just that-----"

"Jinky pop out the scene? And you felt that your feelings for me was just a joke? Oh c'mon" Then I pushed him lightly.

Napatawa nalang siya at napailing.

You heard it right guys. Allizon was my first love na hindi natuloy, ayy ewan basta parang ganun. Kaklase ko siya simula nung 1st year highschool ako until 4th year kami.

We were close and Since we were 1st years i had this feelings for him na nalaman niya din before we graduated. Sakanya lang ako nainlove ng ganito katagal.

Later on He knew about my feelings and he confronted me. He entertained my feelings at dahil dun mas lalo akong na-fall sakanya.

But then after 2 months of closeness, nalaman ko nalang sa iba na inlove siya sa highschool close friend ko which is Jinky. She's one of the bridge kung bakit din naging ganun ang status namin ni Allizon. He became sweet towards me and Thanks to her kung bakit naging okay kami.

But I wasnt expecting na ang magiging tulay ng lovelife ko e dun pala talaga naiinlove tong Allizon na to.

Cliche but that's life. Sometimes akala natin sila na pero di pa pala.

Ofcourse nasaktan ako ng sobra. But what can I do? Kung iiyak ba ko at magmumukmok may mababago ako? Wala right?

So I continue life and try to fall inlove again. I dont know if its coincidence pero lahat ng mga sumunod na kina-inlove-an ko e nagsisimula ang name sa 'A'.

See? Wala nang iba akong nagustuhan na hindi 'A' ang start ng name.

After Allizon broke my heart. Nagsimula na yang So-Called-Sumpa ko.

"What are you thinking?" Allizon asked. Breaking the silence.

"My Cure." I answered straight.

"Cure for what?" He looked at me confused.

I faced him and smiled. "For My 'A' Syndrome"

He laughed. "So feeling mo talaga sumpa o sakit na yan? Hahaha!"

"Stop laughing!" I mocked "Kung tutuusin ikaw may kasalanan nito. Kasalanan mo to kung bakit nagkasumpa ako na lahat lang na may pangalan na 'A' ang start ang magugustuhan ko." I crossed my arms. "At lahat ng yun e iiwan din ako." I laughed bitterly.

"Why me? Kasalanan ko ba kung ayaw namin sayo?" Ay Damn! HARD Yun.

I shot him my death glare "Shut up A**hole!"

"Woah! Chill!"

"Bahala ka diyan! Hindi ka nakakatulong alam mo yun?!" And I immediately stood up!

"Teka! San ka pupunta?! Huy wait?!" At nagmadali na kong tunakbo paalis. At sumakay sa bus na nakita kong huminto.

Agad din kaming umandar at nakita kong napatigil na din si Allizon sa pagtakbo.

i sighed. Mukhang gagamitin ko nanaman ang lifetime quote ng buhay ko. 'Kahit anung mangyari, meron at merong taong nakalaan para sakin. Just be patient'

Umupo ako sa nearest sit na nakita ko pero may lalaking nasa may side ng center aisle kaya ang mauupuan ko lang ay yung nasa may window side.

"Ehemm ehemm"

-______-

"Ehemmm ehemm!"

Pero wala pa din kibo si kuya. Nakayuko siya kaya di ko makita ang mukha niya at naka shades and hoodie din that's why.

Feeling ko agaw eksena na ko dito sa gitna dahil all eyes on me na kaya pinilit ko makalusot at naramdaman kong napa-stiff ang body niya nang matamaan ko ang paa niya. Nagising ko ata. huhu

Nagdirediretso nalang ako at naupo na sa tabi niya sa may window side.

I looked outside the window at nagkunwaring hindi alam ang nangyayari ng dahil sa kahihiyan.

Naramdaman kong nakatingin siya sakin but I still manage myself not to stare at him back.

I can smell his scent at huwaw lang people ang bango niya. Kaso I cant face him for crying out loud! Hiyang hiya na ko. Lamunin na sana ko ng lupa. T.T

I heard him 'tsk-ed' and felt his gaze na unti unting nawala. So hindi na siya nakatingin. Phwew!

Nabigla ako nung bigla siyang tumayo nung huminto ang bus at diretsong naglakad palabas.

I just looked at him straightly. At pinagmasdan. Likod palang pogi na, panu pa kaya pag humarap myghad!

But ofcourse I still have my poise, grace and dignity kaya kahit fafa siya, pinigilan ko ang sarili ko na i-stalk siya. Hihi

Kaso nga lang.....

"Ayy para po! Bababa ako!" Di ako makapigil e. Susundan ko lang.

Hindi naman sa stalker pero natetemp ako malaman kung sino siya.

Then I found myself na nag lakad-takbo at parang tangang feeling-agent na sinusundan siya.

HAHA! Oh Landi mode muna. Para maka move on sa walangyang Alex na yun. Akala ba niya.

So new crush Spotted! And Im on my way to his heart!

Same old, Same old Trixia. Ganito naman routine ko lagi e.

Nothing new.... Anyway.

____________

- A.

My "A" SyndromeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon