Just The Boy I'm Looking For (EDITING)

Chapter Twelve

CHAPTER TWELVE

Elaine’s POV

 

“GUSTO MO NG SAPAK?!”

 

Anong ‘be my girlfriend’ ang pinagsasabi nito? Ni hindi pa nga ako nagkakaboyfriend tas gusto niya basta basta ko na lang siyang gawing boyfriend nang dahil sa cellphone niya?

 

“Grabe ka naman. O kung ayaw mong maging girlfriend ko, bayaran mo na lang. Next month yung deadline.” Sabi niya tapos may kinuha siyang papel at bolpen sa bulsa niya, paano nagkasya yun dun? Parang barya lang ata kasya dun sa pants niya eh. May mga sinulat siya tapos ay inabot niya sa akin yung papel.

 

Contract by Drake Yu and Elaine _____ (lagay mo last name mo kasi di ko alam)

Elaine will pay me 10k next month in exchange for the cellphone she destroyed. Dated, 07/07/11

 

Signed by: Drake Yu and Elaine _____

 

“Anong kalokohan naman ‘to? Maka-destroyed ka naman, gasgas nga lang yung nangyari sa phone mo eh!” sabi ko, hindi makatarungan ‘tong ginagawa niya sa akin ah!

 

“Eh basta, lagay mo na last name mo tsaka pumirma ka na, kundi gagawin talaga kitang girlfriend ko sa ayaw at sa gusto mo!” pagbabanta niya. Wala na akong nagawa kundi pirmahan yung papel, kahit parang joke lang talaga siya. Saan ako makakakuha ng 10k ngayon?

 

***

 

Kasama ko na ulit sila Mich at Kurt, si Dylan naman, hindi pa rin makita kung nasaan. Asan na kaya yun? Nakakita ako ng stall ng stuffed toy ng Monokuro Boo, “OH MY G!! TIGNAN NIYO YUN!”

 

Di ko na napigilan yung sarili ko, sobrang fanatic kasi ako ng baboy na ‘to. Hindi ko alam kung bakit, sadyang napaka-cute niya lang talaga para sa akin. Lumapit kaming tatlo dun sa stall tapos kinausap ko yung lalaking nagbabantay dun.

 

“Magkano po?” tanong ko, ilalabas ko na sana yung wallet ko pero biglang nagsalita si kuya, “Sorry ma’am, kailangan niyo po maglaro para makuha yung stuffed toy. Hindi po siya for sale.”

 

Ano ba yan, gustong gusto ko pa naman nun! Ang laki laki, tas huggable pa! Ay basta, kaya ko ‘to! Para kay Monokuro Boo!!

 

“Game kuya, isang try po.” Sabi ko tapos binayaran si kuya. Barilan pala ‘to eh, paramihan ng maraming mabaril na toy soldiers. Jusko, ang liliit naman masyado ata ng mga laruang ‘to? Halatang ayaw magpapanalo eh.

 

Naubos ko na yung sampung bala ng baril ko at natalo ako, “Huhu, gusto ko nun. Kurt, ikaw nga!”

 

Sinubukan din naman ni Kurt pero tulad ko, ni isa wala siyang nakuha. Ganun din si Mich, ano ba yan! Ano bang kailangan kong gawin para makuha yun?!

 

“Kuya please, ibenta niyo na lang sa akin please! Babayaran ko kahit magkano.” Pagmamakaawa ko. Hindi naman nagpatinag si kuya at nag-stick siya sa policy niya na ‘kailangan maglaro para makuha chuchu’. Ewan ko sa kanya! Tubuan sana siya ng pigsa sa pwet! Huhu.