The Girl Of Light

Hoofdstuk 22

Damian

'Je hebt wat!' Grom ik boos. 'Hoorde je niet wat ik zei? Het was voor bescherming.' Zegt vader alsof hij niks verkeerds heeft gedaan. 'Waar heb je het over!?' 'Zeno was ook van plan deze pack te vermoorden. Maar ik had een deal met hem gemaakt. Ik zou vertellen wie het was, als hij mijn pack met rust zou laten. En dat heeft hij ook gedaan.' 'Maar mijn pack is wel helemaal vermoord!' Zegt Oscar boos maar daarna bedroefd. 'Dat is niet mijn probleem.' Zegt hij en loopt weg.

Iedereen kijkt me aan. 'Damian, zeg er wat van. Doe iets!' Zegt Robin. 'Ik...ik weet niet...ik kan het niet.' Robin rolt met haar ogen. 'Misschien ben je inderdaad geen goeie Alfa.' Zegt ze boos en loopt samen met Oscar weg. Ik kijk naar mijn moeder. 'Waarom zeg jij niks?' Ze mompeld wat en loopt dan ook weg.

Ik kijk naar Luca. 'Sorry.' Zucht ik. 'Het maakt niet. Ik zou het ook niet op kunnen tegen je vader.' 'Maar dat is het probleem. Ik moet tegen mijn vader opnemen. Anders neemt hij zometeen echt weer de leiding over.'

Elise

'Wanneer ging je me vertellen over Het meisje van het licht gedoe.' Zegt Ruben als hij naast komt zitten. Ik haal mijn schouders op. 'Het is niet dat ik er trots op ben. Door mij heeft Damian nu ruzie met zijn vader. Door mij zijn jou ouders dood.' Zeg ik en kijk hem langzaam aan. 'Zeno heeft mijn ouders vermoord.' Ik knik. 'Het spijt me. Als ik wist dat hij achter mij aan zat...het spijt me.' 'Het is niet jou schuld. Het spijt mij dat ik zo bot tegen je deed. Maar weetje, je blijft mijn zusje. En ik zal er altijd voor je zijn.' 'Bedankt.' Zeg ik opgelucht.

Ik ga staan en zeg: Kijk wat ik kan.' Ik steek mijn hand uit en laat er vuur uitkomen. 'No way! Dat is super vet. Hoe doe je dat.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik kan het gewoon.' 'Cool, kan je nog meer? Kan je ook lucht, water en aarden?' 'Uhm...niet dat ik heb geprobeerd.' 'Probeer dan!' Zegt hij enthousiast. Ik kijk naar het glas water. Ik hou mijn hand er voor en probeer iets. Maar dan komt er vuur uit mijn hand. Ik stop.

'Ik denk niet dat ik het kan.' 'Ahjo, ik vind het al vet dat je vuur kan sturen.' Dan horen we een deur. Robin komt binnen gelopen met een boos gezicht. 'Hey, is alles oke?' Vraagt Ruben en gaat staan. Ze schud haar hoofd. 'Ik haat mijn vader.' 'Hoezo, wat is er gebeurd?' Robin kijkt me somber aan en loopt daarna naar boven.

Ik kijk naar Ruben. 'Ga maar.' 'Weet je het zeker?' Ik knik. Hij geeft me een kleine lach en loopt dan ook naar boven.

Dan gaat weer de deur open. Ik hoopte op Damian. Maar het is zijn vader, Max. We kijken elkaar aan. Daarna loopt hij op me af. Verstijfd blijf ik staan. Hij pakt mijn kin vast. 'Hoe komt het dat je nog leeft?' Ik blijf hem stil aan kijken. Hopen dat Damian snel komt. 'Praat tegen mij!' Gromt hij. 'Zeno's broer Daniel. Hij vertelde aan Zeno dat hij mij had vermoord. Maar dat had hij gelogen.' Hij bekijkt me weer. Dan gaat zijn hand die op mijn kin zat langzaam naar mijn hals. 'Je bent best wel een mooi meisje geworden. Met je witte haren.' Daarna gaat hij net zijn hand naar mijn borst toe. Maar net voor dat hij te ver gaat doe ik een stap achteruit.

Waarom is Damian niet hier? 'Wat is er? Ben je soms bang van mij?' 'Ik wil gewoon dat je van mij afblijft. Alleen Damian mag mij aan raken.' 'Heeft hij dat gezegt? Zodra ik weer Alfa word gaan we het even anders doen.' Ik kijk hem nijdig aan. 'Je word weer Alfa?' 'Ten eerste, je spreekt me aan met u. Ten tweede, als het aan mij ligt wel.' Grijnst hij. Nu ben ik bang. 'Damian, kom alsjeblieft naar me toe.' Dat voelde raar.

Na een paar seconden komt Damian binnen gelopen. 'Wat is hier aan de hand?' Ik kijk even naar Max en loop dan snel naar hem toe. 'Is alles oke?' Onzeker knik ik. 'Ik heb haar net het nieuws verteld.' 'Je word geen Alfa.' Gromt Damian boos. 'Daag je me nu uit?' Grijnst Max. 'Damian.' Zeg ik zachtjes. Ik wil niet dat hij tegen zijn vader gaat vechten. 'Ja.' 'Mooi, weerwolf tegen weerwolf.' Zegt hij en loopt naar ons toe. 'De winnaar is de Alfa.' 'En krijgt Het meisje van het licht.' Zegt hij en kijkt mij aan. 'Wat!?' Gromt Damian boos. 'Anders hebben we geen deal.' Damian kijkt me aan. Ik schud mijn hoofd. Hij zucht. 'Oke deal.' 'Nee! Geen deal!' Zeg ik boos. 'Ik ben geen voorwerp wat je zomaar weg kan geven.' 'Je bent een bezit.' Zegt Max. Ik kijk ze allebij boos aan en loop dan naar boven.

Ik kan niet geloven dat Damian mij dit aan doet. Ik ben toch van hem? Hij heeft mij dat mark teken toch niet voor niets gegeven.

Met tranen in mijn ogen loop ik naar de kamer van Robin. Daar zie ik haar en Ruben zitten op een bed. 'Wat is er Elise?' Zegt Ruben als hij mij ziet. 'Max en Damian gaan vechten. En ik ben de hoofdprijs.' 'Wat!?' Zegt Robin verbaasd. 'Elise.' Ik draai me om en zie Damian staan. 'Laat me met rust!' 'Ik doe dit voor jou. Als ik geen Alfa blijf zal hij mij er uit zetten. Hij zal dan voor je zorgen.' 'Dat wil ik niet. Damian, hij..... zat aan mij.' Damian gromt. 'Elise, ik zal niet verliezen. Ik ben de Alfa van deze pack. En dat blijf ik ook. Geloof me.' Daarna loopt hij de kamer weer uit. Ik hoop dat hij gelijk heeft.

Wauw! Ik sta #3 in populair weerwolf!!! Ik ben super blij!!