လေရာင္ေအာက္မွာ..တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ပင္လယ္ၾကီးကျငိမ္သက္ေနေပမယ့္.....Lu အေတြးေတြကေတာ့ရႈပ္ေထြးေနတယ္..
Chenနဲ့ဂ်ပန္ကိုလိုက္သြားရမလားမလိုက္ရဘူးလား..မဆံုးျဖတ္တတ္....သူကကိုယ့္အသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္...သူ့ဆႏၵအတိုင္းလိုက္ခ်င္ေပမယ့္.....အဲ့လိုလိုက္သြားခဲ့ရင္hunနဲ့ေ၀းရဦးမယ္....ဘာလို့ေခၚတယ္ဆိုတာေတာ့မသိ...
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
အေတြးလြန္ပီး..ကိုယ့္ေဘးနားကိုChen ေရာက္လာေတာင္မသိ...
"ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး..."
"မင္းငါနဲ့ခဏလိုက္ခဲ့"
Lu လည္းChen ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့တယ္...စက္ေလွရဲ့၀မ္းဗိုက္အတြင္းထဲကို၀င္ခဲ့ပီး...အခန္းတစ္ခုကိုေရာက္ေတာ့...chen ကေသာ့ခေလာက္ကိုုဖြင့္လိုက္တယ္...
အတြင္းထဲေရာက္ေတာ့...စာအုပ္အထူၾကီးေတြကိုအစီအရီတင္ထားတဲ့စာအုပ္စင္ေတြကိုေတြ့လိုက္ရတယ္...ကုတင္တစ္လံုးလဲရွိေနပီး...ကုတင္ေဘးမွာေတာ့...စားပဲြတစ္လံုး..အဲ့စားပဲြေပၚမွာလဲ...ျဖဳတ္ထားပံုရတဲ့ပစၥည္းအပိုင္းအစေတြ
"ငါက...နာရီေတြစုတာ၀ါသနာပါတယ္ေလ"
ေအာ္..အဲ့ဒါေၾကာင့္မလို့ကိုး......စားပဲြေပၚကအပိုင္းအစေတြက...နာရီဒိုင္ခြက္ေတြ......လက္တံေတြပဲ....
"မင္းကတရုတ္လူမ်ိဳးမလား..."
Lu ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္...
"ကမာၻၾကီးကက်ဥ္းက်ဥ္းေလးပဲ...ဟြန့္"
ဘာအဓိပၸာယ္နဲ့ေျပာလည္းေတာ့Luမသိ........chenရဲ့မ်က္နာကိုအကဲခတ္လို့မရ......ေနာက္ေက်ာေပးထားတာဆိုေတာ့....
Chen ကစားပဲြဆီကိုေလ်ွာက္သြားလိုက္ပီး...အံ့ဆဲြထဲကေနတစ္စံုတစ္ခုကိုထုတ္လိုက္တယ္...
"ကလစ္...."
ဘယ္လိုမွမထင္မွတ္ထားတာပါ....chen ဆဲြထုတ္လိုက္တဲ့အရာကေျခာက္လံုးျပဴးေသနတ္တစ္ခုျဖစ္ေနပီး.....အဲ့တာကိုLu ဆီကိုလွည့္ပီး..ခ်ိန္ထားလိုက္တာ....
"မင္းရဲ့အေဖကLee soo man ဟုတ္တယ္ဟုတ္"
(Luအေဖေနရာကိုေတာ့အဲ့လူၾကီးထည့္လိုက္ပီေနာ္)
YOU ARE READING
My shadow
RomanceAnneyong!!!!✌✌ This is my first fanfic (Hunhan Yaoi) I try my best. so I hope this can be make you feel better. Please enjoy.Thank all of you...
