Never Let You Go - Chapter 16.

2.4K 41 12
                                    

<-- VOTE!

20 votes ulit ang quota. :) Yun langs.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

[Eli's POV]

Kayo ba naiintindihan niyo si Ash?

Paki-explain nalang sakin sa FB inbox kung sakaling naiintindihan nyo why he's acting like that. 

Ngayon iniwan nya ako sa room na to. Which I used to call my room, since Ash made the structure like this para sakin.

I miss him, badly. Kanina nung niyakap niya ako, I wanted to hug him back. Though nag-aalinlangan ako, kasi baka kumalas siya agad. 

 Tumulo luha ko.

 *Spike calling*

:O

"Low?" Sagot ko.

"High." Sabi niya.

"Maiiiiss."

"San ka?" 

"Bahay."

"Nasa tapat ako ng bahay mo, walang ilaw kwarto mo."

"Tulog na ako."

"Takot ka sa dilim, dba? Bat mo pinatay ilaw?"

"People change, Spike." (LINE NI ASH YUN EH XD)

"Where are you?"

"Nasa bahay nga paulet ulet." Medyo pumiyok ako't medyo nanginginig boses ko.

"Why are you crying?"

"I am not."

"Yes you do. Where are you?"

"Hell."

"Gusto mo bang sundan kta hanggang dyan?"

Natahimik naman ako. Hindi ko alam kng kikiligin ako or whatever. -_________-

Pinatayan ko ng phone si Spike. Then tumayo ako't umalis sa bahay ni Ash, sa likod ako dumaan. May secret passage dun eh. Ayoko lang maging pabigat pa sknya. 

At ayokong kaawaan niya ako. Obviously, he wanna get rid of me. Pero dahil nkta niya ako knina, on the peak of collapsing, naawa siya sakin at napilitang tulungan ako.

I get the point.

Right now naglalakad ako ulit sa sidewalk.

Dibale guys, I am assuring ya'll na di na ako mahihimatay o ano. May sinat pa ako, ata, pero.. keri na to.

Kesa naman magpahinga ako sa bahay ng taong napipilitan lang namang tulungan ako.

*beep beep*

"Ay pota!!!!!" Napasigaw at napamura ako ng wala sa oras.

Then naramdaman kong may nagtakip ng bibig ko.

"Your cussing mannerism will stop right now, young lady."

I know that voice..

Siniko ko siya't humarap ako. Then I saw a man wearing a black leather jacket with black skinny jeans. Parang bad boy ang dating.

"Anong gimik to, Ordoñez?!" 

He just smiled at me. Wow ha. =______=

"Kababae mong tao, makapagmura ka parang armalite. Di maganda tignan."

"Ikaw nga?! Makapagsalita ka parang di ka nagmumura ahhh."

Tinaasan niya ako ng kilay. "Hindi maganda tgnan pag babae ang nagmumura." Tapos nag-poker face siya.

"Saan ka galing? I've been looking every corner of Parañaque to see you." He cupped my face and I saw his eyes.. punung-puno ng pag-aalala.

Tats naman ako. :"">

Lumingon naman ako sa likod nya. Naka-motor lang pala siya.

May motor pala siya. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA.

"Why are you laughing? May nakakatawa ba sa sinabi ko?" Inalis niya yung kamay niya tapos nagpoker face ulit.

Umiling naman ako. "Galing lang ako kila Lyn. Nag-alala ka naman masyado." 

"Why are you hot?"

O_____________O!!!!!!

"I..I mean---- bakit ang.." Huminga siya ng malalim. Para siyang natutuliro. "Bakit ang init mo?"

Hindi ko alam kng matatawa ako o ano. Ichura niya oh. Parang.. ewan lang. :))))

"Ahh.. ehh may sinat daw ako eh."

"Bat ka pa lumabas ng bahay?! Di ba dapat nagpapahinga ka?" Nag-aalala at the same time parang nanenermon yung boses nya.

"Sorry naman po." Napayuko ako.

I felt na hinawakan niya yung ulo ko't nilapit sa kanya. Then he kissed the top of my head and inamoy niya pa ata yung buhok ko.

"Remember nung I asked you kng ano shampoo at pabango mo?" He cupped my face kaya napatingin ako sknya. 

"Ang bango mo kasi. Pati yang buhok mo. Sarap amuyin." 

:""""""""""""""""""""""""""""""""">

Ginulo niya ng onti yung buhok ko then gave me a big, smile. Nakakatunaw shiz. 

Gwapo pala si Spike noh?

He got my hand intertwined with him. He tilted his head to reach my ear.

"Let's get you home." He whispered. Then he kissed my ear. 

[A/N: KISS ON THE EAR. BAGO BAGO. HAHAHAHAHA =)))))))) KUNG HINDI NIYO MA-PICTURE OUT BAHALA NA KAYO. HAHAHAHA JOKESSSS]

[Ash's POV]

I saw her na umalis ng bahay.

Siguro nagsasawa na rin sakin yun. 

Its a burden to see her go.

Siguro kanina.. napilitan lang siyang kausapin ako. 

Ayokong mareject, lalo na pag sobrang mahal ko yung taong nagrereject sakin. Baka hindi ko kayanin.

Pero aside from that.

Ayoko yung feeling na.. if ever maging kami.. tapos magbbreak kami, edi nawala lahat. Ganun din. Magkaka-ilangan din kami. Magkaka-iwasan.

Mas gusto kong magkalayo ang loob namin nang di niya nalalaman ang dahilan.

Kesa naman magkalayo ang loob namin.. kasi pinagpilitan ko ang sarili ko sakanya.

Kilala ko si Cyza. Once na sinabi kong mahal ko siya, malaki ang posibilidad na sasabihin niyang mahal nya rin ako, totoo man o hindi, para lang di ako masaktan.

Ganun magmahal ng mga kaibigan si Cyza. Todo todo. Kaya grabe nalang siya kng iyakan ang mga taong nasa paligid niya.

She'll be willing to sacrifice para sa kaligayahan ko.

Hindi nmn ako ganun ka-selfish. I know magiging masaya siya sa iba.

Many would disagree. Pero hindi kayo ang nasa posisyon ko.

Kaya hindi niyo alam,  kung gaano kahirap ang pinagdadaanan ko.

Its like.

Risking everything for oneself. Or oneself for his everything.

Yun bang. I-ririsk mo lahat ng pinagsamahan niyo.. para lang makuha mo yung kaligayahan mo. O iririsk mo nalang yung sarili mong kaligayahan.. para siya yung sumaya.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

SININGIT KO LANG POV NI ASH. :D Para medyo mabawasan nmn yung mga taong galit sknya o naiinis.

Sige kayo na author. Kayo na gumawa ng NLYG. Hahahahaha jokeeeeeeeeeeee!! :PP

COMMMENTSSSSSSSSSSSSS!! :D

Never Let You Go (Book 1 - Complete!)Where stories live. Discover now