OMFT: Sixth Match

0 0 0
                                    

00:06

The alarm was blaring and it's hella annoying. Alam niyo naman 'di ba? May alarm, ibig sabihin dapat maaga ako gumising. Which I really hate. Lahat naman ata ayaw gumising ng maaga.

Guess what? Freaking first day of classes. Grade 10 student na ko. Graduating na sana pero no, the Philippine government won't even think twice. Kainis. Pumipikit-pikit pa ang mata ko habang nagbibihis ako. My hair is dripping wet and I still wanna go back to my beloved bed. I don't care if the sheets get wet because of my hair. I really wan--

"Anne! Hurry up! Malelate ka!" Naman eh! I hurried downstairs, inhaling the scent of fried rice and bacon. Nakatatlong subo lang ata ako, ayoko na. It's not that because of my mother's cooking but I can't really eat properly at six in the morning. I brushed my teeth and went straight out carrying my bag with me.

Sumasabay ako ng pasok sa magkapatid. Hindi ako inihahatid ni Papa 'cause he also needs to get to work early. Nakita ko nang pumasok si Klyde sa kanyang Montero at sumunod naman si Khalel.

They stopped infront of me and I hurriedly got in. Inaantok pa talaga ako and it takes around twenty to thirty minutes to get to school. Buti pa si Klyde. He's a college student. Mamimiss ko mukha niya sa campus.

"Thanks, Klyde! Have fun on your first day!" I said as we neared the school.

"Yeah, you too. I'll see you guys later." Bumaba kami ng kotse at dumiretso ng pasok sa school. It's already the second week of June at sumabay din sa pasok namin yung pasok ni Klyde. I've seen his schedule and it was light.

"Why the heck aren't we classmates?" Khalel said while ruffling his hair.

"Nakakasawa daw kasi kapag magkaklase na naman tayo." Ilang taon din kaming magkaklase ni Khalel.

"Kahit na. See you later, Anne. Lunch?"

"Yeah, sure." I entered my classroom and everybody's eyes turned to me. Okay. I smiled tapos bumalik na sila sa paguusap. I plopped down on a chair by the last row. I grabbed my earphones and stuck them to my ears. Wala naman akong kakausapin. The brothers were my only friends.

Weird, I know. Pero I never had a girl bestfriend. May friends ako, or mga nagkukunwaring friends ko pero kaya lang naman nila ko kinakaibigan ay dahil doon sa magkapatid. They knew that kaya minsan sila na mismo nagtataboy.

"What?" Lahat sila napabalikwas at tumingin sa harap. Kayo ba naman titigan na para kang may malaking dumi sa mukha mo.

Mataray ako, oo. The reason why I'm bitchy is because when I showed people my good side, they use me, take me for granted. Kaya ako kinakaibigan noon dahil sa mabait ako. Natutuwa pa nga ako noong una dahil ang daming lumalapit, ang daming gustong makipagkaibigan. Kaya akala ko, ako talaga yung pakay nila. Hindi pala.

The girl that I took with me last summer was the last straw. Akala ko iba siya. Hindi pala. She was so good in faking shit. I learned my lesson and the only people I could trust are my family and the boys.

The usual first day stuff lang naman nangyari buong araw. Pakilala, expectations, the likes. Boring as hell nga sabi nitong katapat ko sa mesa. Paano, hindi nga kasi magkaklase kasi sakit kami sa ulo para sa mga teachers.

"Kumain ka na nga lang, pakadaldal eh." Inis kong sabi dahil hindi na siya tumigil sa kararant. Sarap pa man din nitong luto ni Mommy.

"Eh." I rolled my eyes at him dahil para siyang bata.

"Eh ka rin." Tiningnan niya akong mabuti saka uminom nung Milo na binili niya.

"Bakit ang taray mo yata ngayon?"

"You know the reason why." I whispered.

"Meron ka?" Nabilaukan ako sa sinabi niya at tumawa lang siya. Jerk. "Oo na, I know. Sorry dahil gwapo ako."

"Grabe, nilipad na lahat ng fangirls mo." Tumawa lang ulit siya.

"Susumduin daw tayo ni Klyde."

"Okay." I said while packing up my lunch.

"Hindi ako makakasabay, bball tryouts na agad." Napatingin ako sa kanya. Bakit ang aga yata?

"Agad?"

"Maaga daw interschool this year. Since wala na yung ibang assets namin, kailangan naming makapagtrain. ASAP." Oh. Tumango na lang ako.

"Okay. "

After a few minutes, naubos na rin pagkain niya. He walked with me going back to our rooms. May barkada sila pero madalas ako kasama niya or kasama ako sa barkada nila. Kaya nga close ako sa kanila nung bakasyon.

"Sa tingin mo ba walang something?" Nilingon ko yung dalawang kaklase kong hindi marunong bumulong, ang dadaldal.

Nilabas ko na lang yung phone ko at naglaro ng kung anu-ano. Sobra akong nabusy sa kakalaro hindi ko napansing pumasok pala ng room si Khalel.

"Anne!"

"Ay kabayo." Sino bang hindi magugulat, eh hindi nga ako pinapansin dito eh.

"Patambay muna."

"Why are you askin for my permission?" Ewan ko pero off talaga ako ngayon.

"Taray neto. Lilibre sana kita ng cheesecake mamaya eh."

"I thought you have try-outs?" Napalingon ako sa kanya at nakangiti siya.

"Oo nga. Pero bago sana ako umuwi dadaan akong banapple."

"Oh my gosh. Yay. Thanks!" Umangat naman ng konti yung mood ko. Ginulo niya yung buhok ko bago siya tumayo.

"Daan na lang ako sa bahay niyo later. See ya." And with that, lumabas na siyang room. The rest of the day passed in a blur and I couldn't care less. I was wating for Klyde's car to pass by me and it did after a few minutes.

"Hop in." He said as he opened the door without climbing down from his car.

"Thanks. Ano musta?"

"Nah, nothing much."

"Yes naman, first day bored agad. " I laughed and he just smiled and glanced at me.

"Hindi naman. I just wasn't familiar with the people and the routine."

"Naman, bago ka eh. Ano may prospect na ba for future lovelife?"

"Ikaw Anne, wala ka talagang kwenta. Study first daw." He teased.

"Grabe, I just asked. Defensive mo naman." I crossed my arms.

"Wala pa naman. Baka mamaya kasi magselos ka."

"Wow. You are freaking amazing. I just, what, wow." He chuckled and ruffled my hair.

"Joke lang ikaw naman. Sineryoso mo."

"Di ah."

"Yeah sure."

"Whatever. Just drive the damn car." He chuckled and returned his eyes to the road.

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Dec 13, 2017 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

Only Meant for TwoNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ