My Roommate Ma LOVE? (ON GOING)

MRML ~ Shouichirou Brothers ~ Part 1

Misa's Voice :

Sorry po kung nakaabala ako sa inyo...

Pasesya na po talaga...

~No, that's okay...

New here?...

Pagkatanong niya sa akin nun, mula sa pagkakayuko ko napatingin ako sa mukha niya.

O--o...

Woah... Ang cute niya... @@o

Welcome! ^_^

Nananaginip ba ako?... Hindi ko mapigilang mag-blush... Nginitian pa niya ako... -¤_¤-

Miss? Okay ka lang?...

Bigla niya akong hinawakan sa balikat... Mula sa pagkakatulala ko napaatras tuloy ako...

Ah...eh... Oo, okay lang ako...

Pasensya na po ulet...

Sabay talikod at nagmamadaling lumabas.

Aish! Nakakahiya...

Echusera ka kasi Misa!!

(toink!) aww... Sakit ha...

Naku! Sorry Miss...

Nagkauntugan pala kami, sa sobrang pagkakayuko ko hindi ko na napansin na may tao akong nakasalubong...

Teka, wala bang mata to?.. Bakit kaya hindi na lang siya yung umiwas?.. ><.'

ahehehe...Okay lang...

Hindi ko na nakita yung mukha niya, nilagpasan ko na lang siya...

Paglabas ko ng room na yun, huminga ako ng malalim...

(inhale,exhale)

Ano bang meron sa araw na ito... Aish!

Mabuti pa pumunta na lang ako sa dorm para makapagpahinga na rin...

Pero sino kaya yung guy na yun... I think matanda siya ng ilang taon sa akin...

Pero grabe ang cute niya, sabi na nga b... Marami talagang gwapo at maganda dito...

Misa... Tandaan mo si Ryushin lang ang crush mo diba?... Sa bagay wala naman sigurong masama na humanga sa isang katulad niya, lalo na't pareho kaming mahilig sa music... *u*

Hiroyuki's Voice :

Kuya!

Oh, hiro! Andyan kana pala...

Kuya, nakita mo ba yung babaeng kagagaling lang dito?

Aah... Oo, sa tingin ko naligaw lang siya... Mukhang new student lang siya dito. Dala-dala niya kasi yung travelling bag niya eh...

Nung sasabihin ko nga kung san yung tamang daan nagmadali naman siya bigla...

Bakit mo naman naitanong?

Ah..eh... Wala, nagkauntugan kasi kami kanina...

Wooh...! Baka talagang binangga mo siya para magkakilala kayo... X3

Ewan ko sayo... - . -'

Ito naman... Diba ganun naman ang mga type mong girl...

Anu bang pinagsasabi mo dyan kuya, tumigil ka na nga!...

Ito naman... Binibiro ka lang eh...

At bigla niyang inipit ang braso niya sa leeg ko...

Halika nga dito...

Aray kuya... Tama na nga!... XD

Tara na, bumaba na tayo at kumain...

Sige! XD

~~~

Kahit kelan itong si kuya napaka supportive sa akin, lalo na sa sports...

Kung magaling siya sa musika aba, hindi naman ako patatalo sa sports!...

We are both Japanese but half Filipino.

Pero simula naman kasi ng tumira kami dito sa Pilipinas maliban sa pagiging kapatid niya, si kuya na ang tumayong magulang at bestfriend ko.

Nang iwan kasi kami mom noong maaliit pa ako eh, pinangako sa akin ni kuya na hindi niya ako pababayaan...

Si dad naman nasa Japan at inaasikaso ang kumpanya namin doon. May bago na siyang pamilya pero hindi niya parin kami kinalilimutan kaya pinadadalhan niya kami ng pera dito...

Maagang nagbanat ng buto si kuya dahil hindi rin naman sapat ang perang pinadadala ni dad kaya naman ngayon, isa na siyang sikat na modelo at idol ko yata ang kapatid ko!... ^_^

Ako naman freshman lang rin ako dito... Pero sa dalas ng pagpunta ko sa dorm ni kuya halos kabisado ko na ang pasikut-sikot school na ito... Isa pa sikat na sikat rin si kuya dito kaya kilala na rin ako ng mga estudyante dito... Iba talaga pagsikat ang kapatid mo, damay ka rin... Kaya't nagpasya na rin akong tulungan si kuya, kaya naman pumasok na rin ako sa pagmomodelo... XD