Bölüm 2

11.3K 471 8
                                    

Sahnede iki saat kalan Elif diğer müşteriler gibi Gülcan'ı da kendine hayran bırakmıştı.Buğulu sesiyle önce slow parçalarla başlasa da gece ilerledikçe hareketli parçalarla herkesi coşturmuştu sadece sesi değil ,gitar çalmaktaki yeteneği de tek kelimeyle harikaydı.

Programını bitirip seyircileri selamladıktan sonra sahneden inen Elif hemen üstünü değiştirip arkadaşlarının yanına geldi.Gülcan,Elif'e sarılarak tebrik etti.O kadar etkilenmişti ki ifade edecek kelime bulamıyordu.

"Elif harikaydın inan bu kadar iyi olduğunu düşünmemiştim.gerçekten de şansa hiç ihtiyacın yokmuş."

"teşekkür ederim abla beğenmene sevindim artık gelmek için bu kadar naz yapmazsın sanırım"diyerek Gülcan'a göz kırpan Elif,Selim'e döndü.

"eee Selim bey siz bir şey demeyecek misiniz ?"

"kendini beğenmiş seni ne dememi bekliyorsun?her zamanki gibiydin işte."

"yani"

"harikaydın tabi ki güzelim.zaten aksi olsa seni neden işe alayım ki değil mi?"

"ah!iltifattı sanırım bu teşekkür ederim patron.evet ne yapıyoruz şimdi."

"Elif,saat benim için oldukça geç oldu ben artık eve gitsem iyi olur."

"ama abla yarın cumartesi takılsaydık biraz daha."

"minik perim bende yorgunum bugün bizi azat etsen dinlensek,Rüzgar gelince Gülcan'ı tekrar ağırlasak olmaz mı?"Selim gerçekten de çok yorgun görünüyordu.Boynu bükük Elif'ten onay bekliyordu ikisi de.Elif iki yorgun zavallıya kıyamadı onları onaylamak zorunda kaldı.

"iyi madem bu seferlik öyle olsun ama abla söz ver Rüzgar gelince tekrar geleceksin."

"tabiî ki de geleceğim tatlım hele bu gece seni izledikten sonra kesinlikle gelirim."

"tamam o zaman önce Gülcan ablayı bırakalım Selim olur mu?"

"sen istersin de olmaz mı?hadi çıkalım öyleyse."

Hep beraber bardan çıkarak Selim'in arabasına bindiler önce Gülcan'ı eve bıraktılar ardından Selim'e ait olan ama üç arkadaşın beraber yaşadığı evlerine geldiler.İkisi de yorgun olduğu için sohbet faslını sabaha bırakıp birbirlerine iyi geceler dileyerek odalarına çekildiler.

Beraber büyüdükleri yurttan önce en büyükleri olduğu için Selim ayrılmıştı.İlk işi ceza evindeki babasını ziyaret etmek olmuştu.Babasının da isteğiyle bir zamanlar ailesiyle yaşadığı eve tekrar dönmüştü.Selim beş yaşına kadar o apartman dairesinde ailesiyle mutlu bir hayat sürmüştü.Babasını kaybettikten sonra daha fazla orada oturmak istememiş şuanda oturdukları evi almıştı.Şu anda kendi işlettiği ama bir zamanlar babasına ait olan barda çıkan kavgada birinin ölümüne sebep olan babası ceza evine girdikten sonra annesiyle tek başına kalmıştı.Bir sene sonra annesini de kaybeden Selim'in yurt hayatı başlamış oldu.

Yurttan ayrılınca yeni hayatında başta biraz zorlansa da bir düzen oturtmayı başarmıştı.İlk önce geçici işlerle geçimini sağlamıştı.Babasının cezasının dolmasına üç sene vardı ve o zamana kadar barı tekrar açmayı düşünmemişti.

Bir sene sonra yurttan ayrılan Rüzgar'da Selim'le yaşamaya başlamıştı.Elif on sekiz yaşını doldurup onlara katılana kadar sekiz sene geçmişti.Bu senelerde de hayatlarında bir çok değişiklik olmuştu.Değişmeyen tek şey her zaman bir arada olmaları olmuştu.Yurttan ayrılmalarına rağmen Elif'i hiç ihmal etmemişler buldukları her fırsatta ikisi de soluğu Elif'in yanında almışlardı. Selim ve Rüzgar okullarını bitirip askerliklerini yapmışlardı.Selim'in babası Ahmet cezasını bitirip aralarına katılmış hep beraber barı tekrar açmışlardı.Barın eski günlerine dönmesi kolay olmamıştı.Ama el ele verip iki senede barı İstanbul'un gözde mekanlarının arasına sokmayı başarmışlardı bunda Rüzgar'ın katkısı elbette büyüktü.Barda sahne almaya başladıktan kısa süre sonra hayran kitlesi hızlı bir şekilde artmıştı.Bu sayede aralanan şöhret kapısında giriş yapan Rüzgar hızlı bir şekilde de yükselmişti.Hala da özel gecelerde sadece Selim'in kulübünde sahne alıyordu.

SİL BAŞTAN  (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now