CAMPUS FASHIONISTAS [SLOW UPDATE]

Chapter 32: Questions

Hello, everyone!! I'm back naaaaaaaaaaa. =)) Almost 1 year ko nang hindi na-update tong story ko na to. .______. OHMYGODD. Pasensya na sa mga readers na naghihintay ng update nito, (kung may nagbabasa man. xD) HAHAHAA! Itutuloy ko na 'tooo. \m/ *clappp*

CHAPTER 32: QUESTIONS

TIFFANY'S POV

Simula nung narinig ko yung usapan nila, hindi ko parin matanggal sa isip ko yunn. Ni kahit mga bestfriends ko, hindi ko mapagsabihan tungkol dun. Ewan ko baaa. .______.

Lagii na lang lumilipad utak ko pag naaalala ko yunnn. Aynakooooo. >__< Gusto kong itanong kay Nickhun, pero ayaw lumabas sa bibig kooo. Ammmmmmmmmmp.

Anywaysss, andito kami sa mall ngayon ni Khunniiie. :"""""""""> Magiipon muna ako ng lakas ng loob tsaka ko tatanungin sa kanya. Manonood kami ng movieee.

*FAST FORWARD*

Sa wakassss! Natapos na rin ang palabassss.

"Fany, san mo gustong kumain ng dinner? :)" -Nickhun.

"Kaw na bahala. Kahit saan." Sabi ko. 

"Tiff, kanina ko pa kasi napapansin, wala ka sa sarili mo. May problema ba?" -Nickhun.

Huhhhh? Nahalata niyaa? OHMYGODDD. Anong sasabihin ko? Sasabihin ko bang gusto kong itanong kung anong meron sa kanila ni Jessica? Sighh. Siguro nga, eto na yung time na dapat kong tanungin.

"Wala naman. Pero kasi, Khun. May gusto akong malaman." Sabi ko sa kanya ng seryoso. Tinignan niya rin ako, yung mga mata. Yung tingin niya sakin. Parang naguguluhan.

"A-ano ba yun?" Sabi niyang medyo nauutal. Kinakabahan siguro sa itatanong ko.

"Anong meron sa inyo ni Jessica? Bakit kayo magkakilala?" Tanong ko sa kanya, tinignan ko siya sa mata. Bakas sa mukha niya ang pagkagulat.

NICKHUN'S POV

After naming manood ng sine ni Tiffany, napapansin kong ang layo ng tingin niya, parang ang lalim ng iniisip niya. Hindi ko naman mapigilang ma'concern sa kanya kaya tinanong ko. 

"Tiff, kanina ko pa kasi napapansin, wala ka sa sarili mo. May problema ba?" Sabi ko sa kanya.

 "Wala naman. Pero kasi, Khun. May gusto akong malaman." Sabi niya. Nakita ko yung reaction niya. Ang seryoso. Bigla tuloy akong kinabahan. Ano kaya yung gusto niyang malaman? 

"A-ano ba yun?" Sabi ko ng medyo nauutal. Paano kasi ang seryoso niya! >.< 

 "Anong meron sa inyo ni Jessica? Bakit kayo magkakilala?" Sabi niya. Halatang-halata ng seryoso siya sa tanong niya.

"Kung nagtataka ka kung pano ko nalaman, nakita ko kayo noon. Nag-uusap. At narinig ko yung tungkol sa sasagutin ka na daw niya."  Sabi niya ulit. Halatang sa boses niya eh, medyo naiiyak na siya.

"Ito ba ang dahilan kung bakit lagi kang nakatunganga at parang ang lalim ng iniisip mo?" Tanong ko sa kanya. Makikita mo naman sa isang tao kung may iniisip siyang hindi niya masabi, diba? Siyempre, bilang boyfriend niya, mag-aalala rin ako. Kaso lang pag napan sin na siya ng mga kaibigan niya ng hindi nagsasalita, titigil na yan. Hindi niya ipapahalata.

Ayan, hindi na niya mapigilan ang emosyon niya. Umiiyak na naman siya. Haynakooo. Ito talagang girfriend ko, napaka- iyakin. Hahaha. Ang cute niya parin kahit papaano. Niyakap ko na lang siya.

"Oo, hindi ko mapigilang isipin ehh. *sob* Sorry ha? Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin sayo eh." Sabi niya habang nakasubsob siya sa dibib ko. Ang cute- cute niya talaga. :">

"Haha. Wag ka nang umiyak. OK lang yunn. Ikaw talaga, napaka-iyakin mo." Kumalas ako sa kanya at pinisil ang pisngi niya. Ang gay ko, shet. =.= 

"Aaaaaaaaaah! Masakit. *pouts*" Sabi niyaa. Kaya ayun, niyakap ko na lang ulit siya at nag-sorry.

"Gusto mo talagang malaman?" Sabi ko sakanya. Ayaw ko naman ilihim sa kanya, noh.

"Oo."

"Osige." At sinimulan ko nang ikwento. Alam nyo naman na yung past namin, diba? Kaya hindi ko na kailangang ikwento ulit. Diba? =)))

"Aah, ganun ba yunn?" Tanong niya.

"Oo. Ano? Clear naa? Sa susunod kasi, sabihin mo sakin pag may gusto kang tanungin, ok? Open ka naman sakin ehh. Kahit anong gusto mo tanungin, ok lang." Sabi ko sa kanya.

"Opo. Yes, sir! *salute* Pero, promise mo. Wag na wag mo'kong lolokohin, ha? Ipapasagasa kita sa 10-wheeler truck pag ginawa mo yun. =.=" Sabi niya sakin. Sabay tingin ng masama. Bakit? Akala niya ba, gagawin ko sa kanya yun? Hindi noh! *no lies*

"Hahaha. Ikaw talaga, sa tingin mo, gagawin ko yun? Hindi noh! Halika nga dito." Sabi ko sa kanya sabay yakap.

"Sinasabi ko langggg. Hihihih."

"Basta, tandaan mo. MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA  MAHAL NA MAHAL NA

MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KITA. Ok?" Sabi ko sa kanya at niyakap siya ulit ng mahigpit.

"Opo. Mahal na mahal rin kita." Sabi niya sakin. Ang sarap naman pakinggan yunn. :"">

Umuwi na kami at inihatid ko na siya sa bahay nila.

-------------

Okaaay, sa wakas! Nakapag-UD na rin uliiit. xD Ehh sa, wala na akong ideas ehh. Ngayon lang nagkaroon. =.= Pasensya naman.Sana may nagbababsa pa nitong story koo. :(

THANKYOU FOR READING! MAHAL KO KAYO! ♥ MWAHMWAHTSUPTSUP. :****

BE MY FAN. VOTE. COMMENT. SHARE.