Halaga </3 [One Shot]

Ayaw ka ngang mawala, pero hindi ka naman kayang alagaan ng tama.

O ayaw ka nga ba talaga niyang mawala? Sigurado ka? Siguradong sigurado? Weh? Di nga? Mahal na mahal mo siya. Pero ikaw? Mahal ka ba talaga niya?

* *

(Marg's POV)

"Luke. Palagi mo nalang inuulit toh. Bakit?! Bakit ba?! BAKIT?!"

"IKAW LANG NAMAN TALAGA ANG NAGLALAGAY NG MALISYA SA MGA GINAGAWA KO SA IBA EH!"

"Ano?! Luke nahihirapan na ako! Mahirap! Masakit! Maawa ka sa'kin!"

"Ewan!!! Pagod na ako!! Pagod na ako sa gusto mo! Binibigay ko naman lahat ng gusto mo pero pati ba naman makipag kaibigan sa iba bawal?!"

"Hindi! Ang bawal, yung ang sweet mo sa kanya! May pa i miss you pa! At bakit ba ikaw pa galit ngayon?!"

"Pagod na ako marg!! Hindi kita maintindihan!!!"

Umalis siya. At ako? Naiwang mag isa. Umupo ako sa staircase na papunta sa nakasarang rooftop. Walang pumupunta dito kasi nga madalas nakasarado lang ang rooftop, kaya perfect na perfect para mag emote.

"Margie?"

Anak ng mushroom! Pinunasan ko muna ang nagluluha kong mga mata bago ko inangat ang ulo ko. Ayokong nakikitang umiiyak. Ayaw na ayaw ko.

"Oh? Gab. Ikaw pala."

Ngumiti ako ng sobrang laking ngiti upang di niya mapansin na umiyak ako. Kinamot kamot ko yung mga mata ko para just in case na namumula, mapagkamalan niya lang na sore eyes o ano. Pero inabutan niya ako ng panyo. Huli na ang lahat. Bisto na ako -_-'

"Umiiyak ka na naman."

"Ha?! A-anong 'na naman' ?! Hindi ah! Bakit naman ako iiyak?"

Kinuha niya ang cellphone niya, halatang nagso-scroll. Hindi ko alam kung saan. Pero nakakabastos ah. Nag-uusap kami tapos di siya sasagot bigla? Pero mas mabuti na rin yun para maiba yung topic.

"Oh eto. Basahin mo."

Inabot niya sa'kin yung cellphone niya at binasa ko yung text.

"Gab. Hindi ko siya maintindihan. Bakit ba? Saan ba ako nagkulang?"