Sadece Bir Tutku ~ Kan Gülü Resitali ~

4. Bir Birine Benzeyen Bedenler

"Ruh insanın aynasıdır.
İçeride ne oluyorsa dışarıya yansıtır."

Uçaktan ineli on beş dakika, otuz beş saniye olmuştu. Ivanovo' da yapılacak toplantı için oradaki otele doğru yola koyulmuştuk ve ikimizde oldukça ciddiydik.

"Stresli gibisin ?"

Duyduğum ses Aleksey' e aitti. Elim çenemdeyken sıkıntılı bir nefesi dışarı bıraktım.

"Elbette stresliyim Gaskar, babam aniden neden Temona' yı topladı bilmiyorum, öte yandan abilerim peşime tetikçi takmış, bu bir tür tuzak mı ondan da emin değilim."
"Merak etme hep yanında olacağım, sana zarar vermelerine göz yummam."

Hafifçe gülümsediğimde içimdeki Şehrazat kahkaha ata ata gülümsedi. Bu mu koruyacak seni onca insandan, daha kendi kıçını koruyamıyor hahah. İçimdeki Şehrazat kahkaha ata ata gülmeye devam ederken dışımda dümdüz duvar gibi durmaya devam eden bir Şehrazat daha vardı.

Araba büyük görkemli otelin önünde durduğunda arabanın ön sağ koltuğunda oturan adamlarımdan biri erkenden inerek kapımızı açtı. Araba kapısından çıktığım gibi başımın üstünde beliren şemsiyeyle görüş açımın izin verdiği kadarıyla etrafa baktım yoğun bir kar yağışı hakimdi.

"Vihdar Sayanova içerideler bayan Sayanova."

Rusça kurduğu cümlenin ardından başımı yüzümdeki ciddiyeti bozmadan hafifçe sallamakla yetindim. Omuzlarım dikleşirken adımlarım kendimden oldukça emindi, bu toplantının sebebi her ne ise benimle, bizimle bağlantısı olduğuna emindim. Gaskar sağıma geçtiğinde otelin kapısından içeri yan yana girmiştik. Tabi bu durum resepsiyonun yanında bulunanlar da dahil herkesi anlık duraksatmıştı hepsinin suretleri tanıdıktı.

Hemen resespsiyonun önündeki koltuklarda oturan Dozimir Rova, asansöre yaklaşan Vera, pek sevgili eşi Ron Kladivak, ve lobideki şöminenin başında ellerinde viski kadehleriyle sohbet eden Marcus Petuyav ve Roda Oyuga, eşleri de şuralarda bir yerlerde olmalıydı belki de getirmemişlerdi.

"Hazırsan başlıyoruz Şehrazat."

Aleksey' in fısıltılı sesi kulaklarımı yalayıp geçerken ileri doğru bir adım attım. Resepsiyona yaklaştığımız sırada Vihdar Sayanova ve Vlet Gaskar yan yana merdivenden iniyorlardı.

"Hoşgeldiniz çocuklar."

Konuşan kişi Vlet Gaskar idi, gariptir ki oldukça da neşeli görünüyordu. Onun aksine babam somurtmanın da ötesinde bir vaziyetteydi ne oluyordu yine bu lanet yerde ?

"Hoşbulduk sayın Gaskar."

Aleksey, ben gibi babasına selam verdiğinde dördümüz babalarımızın yönlendirmesiyle asansöre binmiş üst katta Vlet Gaskar' a ait olan daireye çıkmıştık.

"Bu toplantı da nerden çıktı baba ?"

Daha fazla dayanamıyordum sessizce oturmaya. Babam bana, hatta bize elle tutulur bir cevap borçluydu.

"Evleneceksiniz."

Babamın söylediği şey ile aniden duraksadım şaka yapıyor olmalıydı ya da ben rüya mı görüyordum, Aleksey mutluluğunu gizlemeye çalışırken içimdeki öfke git gide çığ gibi büyüyordu ne demek oluyordu, evlenmek nereden çıkmıştı ?

"Ne evlenmesi ?"
"Gaskar ve sen, en kısa zamanda evleneceksiniz."

Neden bana fikrimi sormuyordu, ah unutmuşum karşımdaki adam Vihdar Sayanova, beni bu lanet örgüt için yetiştirmiş olan adam, benim babam.

"Neden ?"
"Temona artık ciddi bir koltuk değişimine gitmeli bu koltuğu bırakma zamanımız geldi, biz de düşündük ve Vlet ile bir karar verdik evlenirseniz eliniz güçlenir uzun yıllar, hatta ölene kadar koltuk sizin olarak kalır sizden sonrada çocuklarınıza tabii."
"Bunu isteyen kim baba !"
"Sesine dikkat et Şehrazat, karşında ben varım !"