Sadece Bir Tutku ~ Kan Gülü Resitali ~

3. Gül Dikeni

"Kan güllerini severdim,
Dikenleri var diye."

Tesiste geçirdiğim ikinci saate girerken duyduğum ıslık sesiyle önümdeki yapay kalpten çektim bakışlarımı.

"Bu kalp benim için sanırım."

Keyifle ellerini cebine atarak gülümsedi.

"Sana da günaydın Maran."

Merakla yapay kalbe yaklaşırken Maran' ı durdurdum.

"Yaklaşma sakın ! fonksiyonlarını bozacaksın."
"Şuan çalışıyor mu ?"

Başımı olumlu manada sallayıp elimdeki eldiveni çıkarıp çöpe attım.

"Sessiz olursan atışını da duyacaksın."

Cümlem bittiği an Maran derin bir sessizliğe gömüldü öyle ki bir an nefes aldığından dahi şüphelenmiştim. Yapay kalbin atış sesleri ritmik bir şekilde odada duyulurken Maran şaşkınca bana baktı.

"Gerçekten yapmışsın."

Şaşkınlığı her geçen saniye artarken ben de üzerimdeki fermuarlı beyaz önlüğün fermuarını açarak üzerimden sıyırdım.

"Hadi çıkalım."

Maran kalbine son kez bakıp benden önce odadan dışarı adımladı. Bir kaç koridoru yan yana sessizce geride bıraktığımızda bir sonraki koridorun başında karılaştığımız  Sofia' ya Ruşça bir şekilde kalbi gözetim altına almalarını söyledim kalbin anlayamadığım bir sorunu vardı bir türlü bulamıyordum.

"Değerlerini kontrol ettim olağan dışı bir sorun yok, şimdilik, koplike bir durum olmaz ise önümüzdeki iki hafta içinde ameliyatını yapabiliriz, yalnız,"

Lafımı keserek;

"Riskleri var biliyorum sorun değil elinde sonunda öleceğiz ha şimdi, ha on yıl sonra."

Bazen konuşma tarzını garipsiyordum anlayamıyordum, dosyasında Türk asıllı olduğu yazıyordu belki de bundandı anlayamam.

"Kahvaltını yaptın mı ?"
"Malesef çalışanların daha vermedi."

Telefonumu cebimden çıkararak sate baktım 8:12 eve gelen yardımcılar çoktan sofrayı kurmuş olmalıydı.

"Evde kahvaltı haızrlanmış olmalı kahvaltıda bana eşlik edermisin ?"

Genişçe gülümsediğinde yürümeye devam ediyorduk.

"Seve seve ederim Rozelina Sayanova bir şereftir benim için."

Cümlesinin bitişiyle eş zamanda tesisten çıktığımızda Maran' ın gözü ilerideki ATV ye kaydı.

"Sen mi kullanıyorsun yoksa şöförün var mı ?"

Cevap vermeden ATV' nin yanına yürüyerek üzerine bindim, kontağı çevirdiğimde Maran' a seslendim.

"Biniyormusun yoksa tek mi gideyim Gölge."
"Güzel, güzel."

Mırıltılarının arasında arkama oturduğunda ellerini belime sarmaladı bu esnada tesisin girişine yakın sigarasını içen Ramin' e takıldı gözlerim, her zaman ki öfkesi yer koruyordu gözlerinin içinde. Daha fazla bakmayıp ATV ile ordan uzaklaştım, uzaklaştık arkamda oturan Maran ile beraber eve varana kadar Maran belimi bir an olsun bırakmamıştı halbuki kenarda ufak tutunma yerleri mevcuttu sıcak havaya ekstra kolları da eklenince belimin yandığını hisseder oldum neyse ki yol kısa sürmüştü ve bu dertten bir an önce kurtulmuştum.