ÖLÜM KOKAN SAKURALAR

6.Bölüm Kapıların Ardında.

Bölüm aşırı geç geldi farkındayım iki haftadır aşırı yoğun günler geçirdiğim için yazamadım bölümün yarısını bugün atacağım için biraz hızlı yazdım inşallah sizi beklediğinize tatmin eder💗 anlayışınız için çok çok teşekkür ederim bölümleri inşallah hızlı atmaya başlayacağım. İki haftadir aşırı yoğun olduğum için böyle oldu bir daha olmaz💗

Medya : bir sonraki bölümden spoiler 🌺

İyi okumalar🌺💗

Artık hiç bir şeyin buradan geri dönüşü yoktu.

Çıkmaz bir evrene girmiştik, bunu anlamam zor olmadı.

Saray. Burası Elaya denen kadının sarayıydı ve şuan da ben o sarayın merdivenlerinde belki de ölü bedenlerini bulacağım kız kardeşlerimi arıyordum.

Arkamdan gelen Lucas bana durmam için seslensede, şu saatten sonra hiç bir şey beni durduramazdı. Merdivenlerden kan akıyordu, bunlar hangi insanın kanıydı? Kimleri bu denli vahşice çığlık çığlığa katletmişlerdi?

Yüreğimde kor bir alev yanıyordu, ya o çığlıklar benim kardeşlerime aitse.
İşte o zaman ne bu saray kalırdı ne de ölümüne korudukları Elaya.

"Asena dur diyorum sana!"diye bağıran Lucas'a aldırış etmeden merdivenlerin basamaklarını hızla çıktım. Siyah deri botlarımla kanlara basa basa yukarı çıkıyordum. Yukarı çıktığımda nefes nefese kalmıştım ama durmadımz durursam Lucas beni yakalardı ve ben bu yüzden ilk kapıya koştum.

"Asena dur! Girme ora-"dinlemeden kapıyı açtığım gibi içeri daldım.
Ama çığlıklarım odayı doldurdu ve ben olduğum yerde çığlık atarak geriledim.

Gördüğüm şey vahşetin adıydı. Bu, bu çok kötü bir şeydi. Şimdi kalbimin atışları bütün seslerden çok daha fazla çıkıyordu. Yerde bir beden yatıyordu. Kanlar içinde. Oda kan gölüne dönmüştü, öyle ki ben odanın dışında olmama rağmen kan odanın dışına çıkmış ayaklarımın dibine kadar ulaşmıştı. Adamın yüzüne baktığımda, yüzündeki kan çekilmiş gözleri açık tavana bakıyordu. Lucas beni odanın dışından yana savurduğunda, sendelesemde kendime geldim.

Lucas, benim daha fazla görmemem için kapıyı kapattı lakin duramazdım. Burası çok büyüktü ve çok fazla katları vardı. Diğer odalara bakarsam Lucas anında yakalardı, o yüzden tek çare yukarı kata çıkan merdivenlere koştum. "Eslem! Ses verin!"diye bağırdığımda bir çığlık sesi duydum üst kattan.

Aden'in çığlıydı.

Merdivenleri koşarak hızla çıktığımda, korkuyordum. Aden'e bir şey yapmış olmalarından deli gibi korkuyordum ama korkum beni hızlandırıyordu, ona ulaşmamı hızlandırıyordu. Yukarı kata çıktığımda Lucas arkamdan geliyor mu diye baktım ama merdivenlerde beyaz bir karaltı görür gibi oldum. Önüme döndüğümde uzunca bir koridor vardı, koridora hiç beklemeden koştuğumda kalbim ağzımda atıyordu.

Koridorda koşarken bir elin kolumdan tuttuğu gibi çekmesiyle ağzımda atan kalbim artık atmıyordu.

Siktir!

Elaya denen kadın beni yakalamış olmalıydı.

Bir bedenin göğsüne sırtımın yaslanmasıyla çığlık atacakken, eli ağzıma kapandı. Göğsüm hızla inip kalkarken, nefesim onun ağzımdaki eline çarpıyordu. Kolu bedeni saiyordu Enseme ılık bir nefes çarptı, dudakları kulağıma yaklaştığında
"Sakinleş,"diye fısıldadı. Bu, bu Aybarsdı.

Sesi Kısıktı ama onu kokusundan ve ılık nefesinde tanımıştım. Elini ağzımdan çektiğinde bedenimi saran kolu gevşediğinde ona döndüm.

"Senin ne işin var burada?" Aybars her yerden çıkıyordu ama bir anda yok oluyordu. Artık aklımın bana oyun oynadığını düşünmeye başlayacaktım.