ÖLÜM KOKAN SAKURALAR

2.Bölüm Masum Geçmiş

Helloo:))))

İkinci bölümden merhabaa öncelikle.
İnşallah begeniceğiniz bir bölüm olur.
Bölümler artık Asena'nın ağızından yazılıyor ara ara da Aybars'ın.

Zaman zaman yazım yanlışlarım olabilir onlarıda düzenlerken, düzelteceğim.

İnşallah karakterleri seversinizz.
Hemen hemen bazı bölüm başlarında kızların geçmişinde kesitler okuyacaksınız.

İyi okumalarrr🌺

Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayınn💖

Medya=ESLEM ÇİLAY.

ASENA GÖKTÜRK

Seneler öncesinden yetimhane dönemi...

Asena sabah erkenden kalktığı için, canı sıkılmıştı. Kızların bu saatte uyanmayacağını bildiğinden sessizce terliklerini giyip, yetimhanedeki odalarından çıktı. Karnı acıkmıştı, ama önce kızların uyanması gerekti.
Merdivenlerden aşağıya pıtı pıtı indi.
Aşağı yemekhaneye indiğinde, Necla teyzesini mutfakta gördü. Paytak adımlarla, gözlerini ovuşturarak yanına ilerledi.

Necla, kahvaltılıkları hazırlayarak türkü söylüyordu.
"Kirpiğin kaşına da değdiği zam-" Asena'nın terliklerinin sesini duyunca Asena'nın geldiğini gördü Necla teyze. kahvaltılıkları hazırlamayı bırakıp yanına gelen Asena'yı kucağına aldı. Asena erken uyandığı için biraz da musmursuzdu.

Necla yüzünde gülücekler saçarak," Amanda benim guzum uyanmış mı bakim?" Diyerek Asena'nın terlediği için yüzüne yapışan kahkullerini geriye attı. Asena henüz altı yaşında olsa da dili pabuç kadardı.
Oflayarak," uyandım ya işte Neyla teyze." Dedi. Necla demeye dili dönmüyordu. Necla ise kucağında ki kız çocuğu ismini her yanlış söyleyişinde kahkalar atar, kalbi bir çocuğun ki sıcacık olurdu.

Tok bir kahkaha attı Necla, ardından Asena'nın yanaklarına kocaman sulu bir öpücük bıraktı. Necla'nın hiç çocuğu yoktu. Olmamıştı, ama yetimhanede çalışmaya başlamasıyla orada ki tüm çocuklar onun yavrusu olmuştu. Bir çocuğu değil bir sürü çocuğu olmuştu.

Asena da çok severdi Necla'yı. Huysuzluğunu bir kenara bırakıp Necla teyzesine sıkı sıkı sarıldı.
Sabah sabah pek duygusallardı...
Bir çocuğun kalbinin sıcaklığı, bir yetişkine aktı.
Asena hızla geri çekilerek" Yemek ne zaman yicez?" Diye sordu.

"Birazdan diğer çocuklarda uyansın o zaman yersiniz guzum. Ablaların uyandı mı?" Diye sordu Necla.

Diğer üçlü Asena dan yıl olarak büyüklerdi. Aralarından bir yaş vardı sadece. Ama, Asena bunu kabullenmiyor, bir yaştan birşeycik olmaz diyordu. Haklıydı olmazdı bencede.
Asena sinirlenerek kaşlarını çattı.
"Onlar benim ablam değil, kardeşlerim!" Diye çekmirdi.

Necla, Asena'nın sinirlenmesine anlam veremedi. "Ha abla, ha gardeş ne fark eder ki guzum. Ablada gardeş değil mi?"

Asena bilmiş bir tavırla anlattı.
"Onlar benim kardeşim. Abla değiller, ablalar büyük olur. Bir yaş küçüğüm diye ablam sayılmazlar ki bir kere!"

Diğer üçlü ise yataklarında herşeyden habersiz mışıl mışıl uyuyorlardı...
Zira Asena'nın bu dediğini Buse duysaydı şimdi birbirlerine girmişlerdi.