Ağabey'inin ölümü ardından travma geçiren kız, tekrardan travma sebebi ile karşı karşıyadır. Çalıştığı hastaneye ağır yaralı olarak gelen Asker ile tüm dengeleri bozulur. Aklı ile vicdanı arasında git geller yaşayan Eliz, bir karar vermek zorundadır...
Yanında olan bir bendim, benide görmedin be Tanesi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya: Altay Oğuz Kandemir
!Geçiş bölümüdür!
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.
Uyarı: Kitapta geçen olaylar tamamen kurgudur.
Sınır:
180 volte 500 yorum
Keyifli okumalarr!
Geçmişin tozlu sayfalarını araladığımda, gözlerim boşluğa dalıyor. Düşünüyorum, neden ben? Diyorum. Soruyorum ama cevabını alamıyorum. Ellerim soğuk toprağı avuçlıyor, yanlızlığımda boğuluyorum.
Geceler aydınlanıyor, sokaklar insan kaynıyor tek bir kişi bile yanımda olmuyor. Başımı kaldırıyorum gökyüzüne tekrar soruyorum, Bu yanlızlığın sebebi nedir? Cevap gelmiyor.
Uzanıyorum bir çekyatın üzerine, gözlüyorum tavanı sessizliğimde boğuluyorum. Onun gibi Kimse sevmedi, kimse başımı oksamadı gittiğinden beri... bir insanı Annesi bile sevmez miydi?
Benim annem beni sevmiyordu?
Anne beni neden sevmedin? Anne beni neden toprağa gömdün? Baba sen beni severdin, niye yanımda değilsin? Beni neden tek bıraktınız? Görmüyormusunuz halimi! Toparlanacak gücüm kalmadı... kimsesizim. Kimsesiz. Kimse yok.
Neden bana destek olmadınız?
Neden sahip çıkmadınız?
Üşüyen parmaklarımı switimin ceplerine soktum. İnsanlarla dolu sokaklarda tek başıma yürüdüm. Toprak içerisindeki kıyafetlerimle Korkmadan, utanmadan İlerlemeye devam ettim. Ezbere bildiğim sokakları yürüdüm. O eve ulaşana dek...
Merdivenleri tek tek çıktım. Her merdiven bir yanlızlık. Tam dokuz merdivenin ardından kapıya yanaştım. Zile uzandım lakin çalmaya mecalim yoktu. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Kapıya sırtımı yasladım. Ve sessizce ağlamaya devam ettim.
Anne bak kızın geldi demek istedim ama ağzımı açamadım. Hıçkırıklarım sokaklardı yankılanıyordu.
Birden kapı açılınca ürktüm başımı çevirip kapıyı açan kişiye baktım. Hava birden soğuklaştı. bacaklarım soğuktan titredi, Veya annemin soğukluğu beni üşütüyordu.
"Anne?" Diyebildim sadece. Neden bıraktın demek istedim aslında.
"Damla?" dedi tanımıyormuşçasına, yabancıymışcasına. Üşüyordum, buz gibi olan sesi beni dağıtıyordu. Bana bunu yapmaya hakkı var mıydı ki?
