Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

66

Sophie

“Schatje.” Matthy komt naar me toe gelopen en geeft me een kus. “Hi liefje." ik omhels hem. Ik hoor iemand achter mij nep hoesten. Ik draai me om en zie Koen staan. “Hey Koentje.” ik omhels hem. “Waar is Miel?” Carmen kijkt de woonkamer rond. “Die is onderweg.” Raoul staat op van de bank. “Leyla alsjeblieft als hij aandacht vraagt, negeer hem dan oke?” Koen legt zijn hand op Leyla haar schouder. "Ja, ik ga er geen aandacht aan geven.” zegt ze terug. We hebben deze avond allemaal echt geen zin in gedoe. En ik hoop dat Leyla en Milo het gewoon bij kunnen leggen. 

“Kan je 3 malibu flessen aangeven schat.” matthy wijst naar het schap. Ik pak 3 flessen en geef ze aan. Matthy en ik zijn even naar de winkel om nog wat drank te halen aangezien de jongens van de week een pubquiz hebben opgenomen dus al het drank op was. Matthy vertelde me net dat de Koen met het idee kwam om voor dat de jongens uit huis gaan nog een groot feest te geven. Ik vind het ook wel een leuk idee en een mooie afsluiter, maar daar gaan we nu nog niet over nadenken aangezien ze hier nog wel even wonen. 

“Omg Soof kom kijken.” Carmen trekt mij van de bank af. Ik loop achter haar aan naar de achtertuin. Ze maakt voorzichtig de deur open. “Sttt.” Ze legt haar hand voor mijn mond. Ze wijst met haar andere hand naar Leyla en Milo die in de tuin zitten te praten. Ik kan het niet helpen om toch een klein gilletje uit te laten. Ze zijn eindelijk met elkaar aan het praten zonder dat ze ruzie maken. Mijn gil was niet hard maar toch nog hard genoeg dat ze het hoorde. Leyla draait haar hoofd om en geeft ons nog een snelle ‘ga weg’ blik. We willen weglopen, maar op dat moment heeft Milo het al door. “Wat doen jullie?” vraagt hij. We rennen zo snel als we kunnen naar de woonkamer. Ik spring op Matthy zijn schoot en doe alsof er niks aan de hand is. “Jullie.” Leyla komt de kamer instampen. “Sorry.” ik gooi mijn handen in de lucht, maar raak Matthy per ongeluk tegen zijn kaak. "Sorry, sorry, sorry." Ik pak zijn kaak vast en geef er een kusje op. “Hou op joh.” Matthy draait zijn hoofd naar mij en geeft me een kus. “Kan Sven hierheen komen?” Carmen bergt haar telefoon op. “Ik vind het prima.” zegt Koen. Hij kijkt de rest rond en we knikken een voor een. “Top dankjewel hou van jullie, ik ga buiten wachten op hem” Carmen geeft een handkusje naar ons en loopt dan weg. Blijkbaar is Sven dus gewoon al hier in de buurt. “Dus wie nog meer drinken?” Raoul staat op van de bank en loopt naar de keuken. “Denk iedereen", zegt Leyla. “Ik help wel.” ik geef Matthy een snelle kus en sta dan ook op.  

“We zijn echt alcoholisten eigenlijk.” Ik staar het keukenblad rond waar alle drankflessen op staan. We zijn deze avond alleen maar met onze eigen groep, maar we hebben drank alsof we hier met 100 man zitten. “Alles wat we over hebben is mooi meegenomen toch?” Raoul geeft een knipoog en loopt dan met zijn handen vol naar de woonkamer. Ik pak de drankjes van Matthy en mij en loop dan ook weer naar de woonkamer. “Dankje.” Matthy pakt zijn drankje aan. Ik neem een slok van mijn eigen drankje en trek er een zuur gezicht bij. Raoul heeft er wel heel veel alcohol in gedaan. Ik ga naast Matthy op de bank zitten. “Wat?” vraagt hij. Ik laat hem een slokje van mijn drankje proeven. “Hier.” hij ruilt mijn glas om met de zijne. “Zeker?” vraag ik hem. “Zeker.” hij geeft me een kus op me wang. 

Ik kan echt nooit genoeg hebben van de avonden met deze groep. Het zijn echt mijn beste vrienden en ik zal me geen leven kunnen voorstellen zonder hun. Ik hoor iemand op de deur kloppen. Ik denk dat het Carmen en Sven zijn. Blijkbaar hoort niemand anders het dus ik sta op om maar even te kijken. Ik loop naar de deur en zie inderdaad dat het Carmen en Sven zijn. “Heyhey.” ik maak de deur open. “Hey Soof!” Sven geeft me een knuffel en loopt dan naar binnen. “En hoe is het met ze?” Carmen komt ook binnen lopen. "Ja, prima niks aan de hand.” Ik gooi de deur achter haar dicht. Ik denk dat Milo en Leyla het net hebben uitgepraat want die twee zijn weer helemaal dikke mik met elkaar. Al heeft Leyla gezegd niks meer van hem te willen weten. Ik loop met Carmen de woonkamer in. Sven heeft al een plekje gevonden. Iedereen is een beetje aan het praten met elkaar. Ik wil weer naast Matthy gaan zitten maar hij trekt me op zijn schoot. Ik maak me een beetje comfortabel en praat wat met Robbie tegenover ons zit. Matthy legt zijn hand op mijn heup. Koen doet de muziek harder waardoor ik Robbie nu slechter hoor. Ik buig wat voorover waardoor ik bijna van Matthy zijn schoot glij. Hij slaat snel zijn arm om mijn middel waardoor ik niet naar voor kan vallen. Wel handig, nu kan ik er gewoon tegenaan leunen. Milo zet de muziek uit en staat op. “Het is pas 11 uur, wat dachten jullie ervan de stad in te gaan?” Hij kijkt iedereen vragend aan. Om eerlijk te zijn begin ik nu al moe te worden, maar dat komt denk ik door de alcohol. “Ik ben in.” Koen staat op. "Ja, wij ook wel.” Carmen houdt haar hand in de lucht. “Wil je gaan?” fluistert Matthy in mijn oor. “We kunnen wel even mee, als het maar niet tot 3 uur is ofzo.” zeg ik zachtjes terug. Hij knikt. “Wij komen ook wel even mee.” zegt Matthy.