Çilek Kız

25🍓

Ben kürt değilim İzmirliyim, çevirileride Google'dan yapıyorum hatalar olabilir..

Matematik çözerken sinirden ağladım bugün kitap hep göz yaşı oldu küçük çaplı bi cinnet geçirdim

Tiktok zehirlenmesi yaşadığım için bu bölüm sizide zehirleyeceğimm

Henry Cavill baba oluyo 🫠

İyi okumalarr🤍

...
Uzandığım yataktan kalkıp odadan çıkacakken aynadaki yansımamla göz göze geldim.

Bok gibi görünüyordum! Saçım başım birbirine girmişti.

Arda Turan, dağılmış. Şapka terso, saç o biçim, sakal kirli!

Bezmiş...

Elimle saçlarımı yatıştırdım ve aşağıya inmeye başladım.

Salona indiğimde camdan konağın avlusunda tek başına oturan Nare Hanım'ı gördüm.

Onu anne demediğim için üzüldüğünün farkındaydım ama zor geliyordu.

Yıllarca anne dediğim kadın bende bir sürü travma bıraktığı için zorlanıyordum..

İkilemde kalsamda yavaş yavaş dışarıya adımladım.

Beni görünce göz yaşlarını silip toparlanmasıyla içim burkuldu.

Yanına oturdum.

Dolu gözlerine rağmen gülümsedi. Elini saçlarıma attı ve ağır ağır okşamaya başladı.

"Daha önce annenle yani annen sandığın kadınla sorunların vardı biliyorum." dedi ve titrek bir nefes aldı.

"Ben annesiz büyümenin ne demek olduğunu biliyorum. Daha doğrusu annen yanındayken annesiz büyümenin ne demek olduğunu biliyorum." gözünden akan bir damla yaşı elinin tersiyle sildi.

"Büyürken yanında olmamasının, sana hiçbir zaman destek çıkmamasının ne demek olduğunu ben çok iyi biliyorum." O karşımda ağlarken dayanamadım ve sarıldım sıkıca.

"Ama sende izin verirsen ben yanına olmak istiyorum. Yaralarını kapatmak istiyorum, seni sarıp sarmalamak istiyorum kızım."

Dudaklarımı araladım ama söyleyemedim.

'Anne' diyemedim. Dört harf, iki heceli bu kelime yıllarca her söylediğimde kalbime batmıştı.

Bugün bu kelimeyi en çok hak eden kadına söyleyemedim. Geçmiş, yine peşimi bırakmadı.

Artık benimde gözlerim dolmuştu.

"Anne, çok korkuyorum. Bana da sarılsan olur mu?" diye sordu 8 yaşındaki Alança.

Ablasının açtığı film yüzünden ikiside çok korkmuştu.

Annesi kollarının arasına aldığı kızına iyice sarıldı ve kapının önünde onları izleyen Alança'ya baktı.

"İçinden ona kadar say geçer." dedi kızının saçlarını okşarken.

Alança minik adımlarla odasına geri gitti ve yorganın içine kıvrıldı.

"Bir.."

"İki.."

"Üç.."

Tüm gece ona kadar saydı ama korkusu geçmedi.