Çilek Kız

17🍓

Yorum sınırı:100

Elimde silahla öyle kalakalmıştım.

İçeri elinde silahla Dağhan abi girdiğinde salondaki rönesans tablosunu gördü.

Kolundan vurulmuş Mirbey dedem, yerde yatan eli silahlı adam ve elinde silahla duran ben.

"Alança.." diye fısıldadı. Panik ve korkuyla ona baktım.

"Tamam, bir şey yok sakin ol." dedi.

"Metin! Ambulans çağırın hemen! Nerdesiniz siz!? Mirbey ağa vurulmuş!" Resmen konağı inletmişti.

"Feriştah abla, Alança'ya bir bardak su getirebilir misin?" dediğinde Feriştah abla kilosuna bakmadan koşarak mutfağa gitti.

"Kubilay! Aziz! Adamı alın burdan!" İki takım elbiseli adam vurduğum adamı alıp gitti.

Dağhan abi koluma girdi ve beni oturttu. Nare Hanım Mirbey dedemin koluna örtüyle baskı uyguluyordu.

Önümde çöktü ve Feriştah ablanın getirdiği suyu verdi Dağhan abi. "Tamam abim. Sakin ol, sen kötü bir şey yapmadın. Aileni korudun. Sorun yok." Yatıştırıcı bir sesle konuştuğunda hala elim titriyordu.

Adam vurmak, şişe vurmaya benzemiyordu.. denendi onaylandı kızlar.

Konağı ambulans sesleri inlettiğinde içeri sağlık çalışanları girdi ve Mirbey dedemi aldılar.

"Refakatçi olarak kim gelecek?" Herkes birbirine baktığında Zemheri babaanne konuştu "Alança bin kızım ambulansa dedenle git." bindim ve oturdum.

🍓

Hastane koridorunda boş boş duvara bakıyordum. Ben ne yapmıştım?

Hastane koridoruna Karan abim, Göktuğ abim, Alp, Efken, Efe, Miran Bey ve amcamlar girdi. (Yusuf'la Yunus basket kampındaydı. Sinan, yüzme yarışlarındaydı, Furkan'sa dershanenin kampına gitmişti.)

Hepsi panik duruyorlardı.

Karan abim yanıma gelip sarıldığında bende kollarımı ona doladım. Sağ elim titriyordu.

"Alança, evde neler oldu bana anlatır mısın abim?" Başımı salladım. Önümde diz çöktü.

"Ben dışarıdaydım, eve geldim. İçeriden bağrış sesleri geliyordu sonra silah sesi geldi. Korktum. Girişteki silahı alıp dedemi vuran adamı öldürdüm." Anlatınca daha da trajikomik oluyordu..

"Ne!?" dediğinde gergince dudaklarımı dişledim.

Şimdi gerginlikten Karan abimin üstüne kusacaktım...

Göktuğ abim yanıma geldi "Tamam, sıkıntı yok. Sen kötü bir şey yapmadın, korkmana gerek yok." Başımı salladım.

Ben kötü bir şey yapmamıştım. Ailemi korumaya çalışmıştım.

"Maşallah, tam bir Saruhan kadını." diyip tükürüklerini bana saçan Zemheri babaanneye garip garip baktım.

Ameliyatta olan sanki benim kocamdı!

"Babaanne, sen niye bu kadar mutlusun kız! Dedemi vurdular!" dedi Efken.

Zemheri babaanne elini 'aman' dercesine salladı. "Ölmüyor o merak etmeyin. Kedi gibidir Mirbey, hep dört ayağanın üstüne düşer." İşte kocana şöyle güveneceksin...