Chapter 4

5 0 0
                                    

9:00 PM nang maka-uwi si Mrs. Fajardo, nadatnan niya sa sala ang anak na si Raven, engrossed in a movie on TV. She could see that he was completely absorbed in the action on screen, but she knew she had to interrupt him to address something important.

"Raven, can I talk to you for a minute?" she asked softly.

Ayaw nyang magsimula ng away.

Raven grunted in response, clearly annoyed at being interrupted. Nagpakawala sya ng isang malalim na hininga bago marahang umupo sa tabi ng anak. Ngunit ang huli ay dumistansya naman sa kanya.

"Raven, I know you enjoy watching TV, but you really need to focus on me. We need to talk."

"Ano na naman ba ang kailangan mo?"

"Puwede ba, Raven? Kinakausap kita nang maayos kaya sumagot ka rin nang maayos sa akin. I'm your mother!"

"Yeah, right. Lucky me." sarkastikong sabi nya.

"What do you mean by that?"

"Ano bang gusto mong pag-usapan this time?"

Huminga nang malalim ang ginang at tumayo.

"Your grades have been slipping lately, and I'm worried about your future." she said, her voice full of concern.

Raven rolled his eyes and scoffed.

"I don't need to study. I'll be fine."

Lumamlam ang mga mata niya, and she felt a pang of sadness at her son's lack of motivation. Mukha lang syang matatag, pero nanghihina sya sa mga ginagawang ito ng kanyang anak. Alam nyang may pagkukulang sya. But as of now, she can't stop what she's doing. Lahat ng ito ay para sa anak nya.

"You are fine, yes. But not your grades."

"Nakausap ko ulit ang principal ng school nyo through video call. May nahanap na syang tutor at trainer para sayo." pag-iiba nya.

"Are you kidding me? Didn't I tell you I don't need them? Kaya kong hatakin ang sarili kong grades!"

"Son, mas mapapadali kung may tutulong sayo---"

"Bakit ba mas maalam ka pa? Bakit mas nagmamagaling ka pa? Ikaw ba ang mag-aaral? Ikaw ba ang gagawa ng grades ko? Hindi naman diba. I'm the one who will make my grades."

"I know. Alam ko rin na matalino ka at mahusay sa maraming bagay. Pero iba pa rin iyung may taong nandyan para tulungan ka sa studies mo."

"Edi sana naisip mo iyan bago ka naging pabayang ina. Hindi ba ang magulang ang nagsisilbing unang guro sa anak? Pero anong ginawa mo? You want me to recall everything?"

Saglit syang napa-iwas ng tingin.

"Son, hindi ko alam kung anong salita ang dapat kong bitawan para lang makinig ka."

"Nothing. Kasi lahat ng salitang binitawan mo noon, pinanghawakan ko. Lahat ng pinangako mo noon, pinaniwalaan ko. Inasahan ko ang mga pangako mong hindi mo tinupad."

"And this time, I have come to my senses. Hindi na ako iyung anak mong uto-uto na madali mong mapapaniwala sa mga mabubulaklak mong salita." dagdag pa ni Raven.

"Raven, please listen to me. Your education is important, and I just want what's best for you," she pleaded.

"I don't care what you want. I hate you, and I want to make you suffer. That's why I'm failing on purpose."

She felt her heart break at her son's cruel words. She couldn't understand why he harbored such hatred towards her. She had always done her best to provide for him and support him in everything he did. Hindi man sa pamamagitan ng oras at lambing, bumabawi naman sya financially.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 07 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

I love you 2Where stories live. Discover now