My Promise: GADASTASILDILYM Kita ♥

My Promise ♥2

Author's Message

Ngayon lang po ako naapag-update. gusto ko talagang mag-update kaso sumakto ng holy week kaya hindi muna ako nakapag-update :))) kailangan ko kasi munang magnilaynilay eh !! pero moment ko na toh :)

so ngayon sana suportahan nyo lang oh . . .

Please VOTE

Put your COMMENT

Be a FAN

_________________________________________________________________ 

♥ 2

♥ Priam (2¢ 價值) ♥

It is almost 3 o'clock in the mid-dawn pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok ko. kahit pa masakit yung mga sugat at katawan ko ay nakuha ko pang magpuyat ng hanggang ganitong oras kahit alam kong may pasok pa ako bukas. 

maraming mga bagay-bagay ang pumapasok sa isip ko. ang mga bagay na maaring mangyari sa akin pagmulat ko. mga bagay na nagawa ko sa nakaraan. mga bagay na maari kong gawin ngayon. mga bagay na kakaharapin ko sa mga susunod na taon.

pumasok rin sa isipan ko ang mga bagay like giving you my introduction eventhough na nasa second chapterna ng story, at dahil alas tres pa lang naman ng madaling araw sa orasan ko I would like to use it as an opportuniy to tell something about myself. ahahahaha! lakas ko lang makaenglish (nababading na ata ako).

Uhmmm, paano ko nga ba sisimulan. so ako nga pala si Priam Knoquinee, isa akong 4th Year High  School Student sa AutumnVille Academy, Gwapo ako and I really know it but at the end I really don't care about it. 

I have a lovable father who treated me like his real son eventhough I am only just his orphan. I always remeber the days when i am happy playing with him in our backyard. Playing ballgames and playing with our dog named "Polky", ewan ko nga kung bakit ambantot ng  name nung aso maybe because maraming siyang polka dots kasi Dalmasian siya o kaya it was named after sa real son ng foster father ko na si kuya Paul who died many years ago  at sa buong buhay ko siya na lang talaga ang nakakusap ko ng matino at nagpapahalaga sa akin. uhmmm.,  idagdag ko pa , yung laging pagbibigay ng mga pangangailangan ko at ng mga luho ko sa buhay. You know what, he is the greatest person in my heart until now, and i  think it will never change until my last beat of my pulse. kaso patay na siya since nugn recognition ko nung second year ako.

well syempre meron din akong nanay-nanayan na walan naman pakealam sa akin simula noon pa. She doesn't care kung mabugbog man ako o ano man. she onl just give me my needs in life at hanggang dun lang yun. I don't feel any sense of a  Mother's Love mula sa kanya, siguro dahil na rin sa ampon lang ako at hindi niya malimutan si Kuya Paul. hindi niya ko kahit kailan inaruga o inalagaan, maski man lang yakapin ay hindi ko man lang naranasan. nakaklugkot kasi lumaki akong may pekeng magulang pero hiindi nagtagal yung experience na magkaroon ng isang tatay at ang asakit pa ay hindi mo naranasan kahit kailan makaramdam ng pag-ibig ng isang ina.

siguro nung start ng mamatay yung foster father ko ay dun nagstart ang dark age sa life ko. doon nagstart yung mga bagay na kinalungkot ko. nawalan na ko ng ganang mabuhay sa mundong ibabaw. wala akong kaibigan na makakasama sa araw-araw, maski ka yung mga kaklase ko at kung sino man diyan sa paligid ay takot sa akin kasi laging mainitin ang ulo ko na parang laging may period. naging masama akong tao. mahilig ako sa away at gulo. i always take cigarettes and alcholic drinks. lagi akong nambubully at nang-aapi. no one loves me. and i know it.

simula't sapul alam ko ng ampon ako. kasi sa hindi ko maisip na katangahan ng tunay kong nanay ay pinamigay ako at the age of 4 hindi man lang at the age na pinanganak ako para hindi ko na nalaman kung sino ang magulang ko. basta what I know is ampon ako at galit ako sa mundo.