Dragon Palace's Damsel

CHAPTER 2

Dam's POV.

"So... Pupunta ka ba?" I don't know how many times nang nagtatanong si Lhes kung pupunta ba ako sa probinsya.

"Kung pupunta man ako, ayokong isama ka." I said that made him laugh. What's with this idiot? Kanina pa sya tawa ng tawa.

"What kind of masamang hangin ang naihale mo sa New York kaya ka nagkakaganyan? You're acting like a madman." I said even though lagi syang nakangiti and a jolly person, kanina pa kasi siya hindi natitigil kakatawa.

"Masama na maging masaya Dam?" Bwelta Naman nito sa akin na may point Naman nga, so nanahimik nalang ako.

"Ano nga? Pupunta ka?" Tanong nya pa ulit.

"Nag-iisip pa Kasi ih! Wag ka muna mag-ingay!" Sabi ko na sinunod Naman nya.

Matagal na akong di nakakabisita sa province namin. Siguro ang last ay nung libing ni mom, and that is three years ago. Fourteen year's old palang ako nun and I'm turning seventeen this year. Bibisita doon si dad pero di ako sumasama. I hate it there, the atmosphere, the people, the place, and the kind of life na meron doon, it's so simple yet so empty. Don't get me wrong, I like simple things, ok sakin yung mga simpleng bagay and the way they look perfect with just their simplicity. Pero I can't stand the emptiness of that place, yung feeling na parang may kulang. Di ko alam kung hindi lang ba ako marunong makontento o may kulang talaga.

Pero baka magtampo naman sa akin si mommy, baka isipin nya na ayaw ko syang puntahan and yung lugar na kinalakihan nya.

Maybe I can give it a try. Pero babalik din ako kaagad.

Tumayo ako bigla at nakita ko ang pagtalon ni Lhes sa kinauupuan nya dahil sa ginawa ko.

"Anong?" He said, breathing heavily. It look funny though.

"Nakapag decide ka na?" He asked and I nod.

"Sasama ako kay dad." I shortly said and he gave a smile.

"Good. Do you want me to come with you?" He offered and all of the creature living in this universe knows how much I want him to come so I said yes.

"Kaylan ba kayo pupunta? Babalik na kasi ako sa New York sa susunod na linggo. May mga hindi pa ko natatapos na gagawin dun." He said giving me a slight smile.

"It's ok. Adun naman si dad. Next week na din kasi kami pupunta para daw makapamasyal pa kami." I said with disappointment Kasi naman, akala ko makakasama ko sya dun.

"Don't worry pag nakauwi na ko susunod ako ok?" He said assuring me. And I smiled at him bilang sagot.

"Sweetie, Lhes. Dinner's ready." Rinig kong tawag ni papa mula sa baba kaya tumayo na din si Lhes at nauna pang lumabas kesa sa akin.

"Papunta na Tito! Ano po ulam?!" Sigaw din nito at nagtatatalon pa habang pababa ng hagdan. Kung maka-asta sya parang hindi pinapakain sakanila.

Nasa dinning room na kami. I'm just staring at my friend, Lheshian inhaling his food like a vacuum cleaner.

"Lhes, paawat ka. Wag mong sasabihin na pati yung mga bones nginunguya mo?" Pagsaway ko dito.

"Hah? May sinasabi ka?" Sabi nya habang may tangay na buto ng manok sa bibig at kumukuha pa ng adobo. Napailing nalang ako sa ginagawa nya. I don't know why I became friends with this kind of person, hindi sa nagsisisi ako pero magandang lalake nga para namang aso.

"Let him be, sweetie. Nagutom lang yata sya sa byahe. Eat up kid." Sabi ni daddy habang matinong kinakain ang pagkain nya. Nasabi Kong matino Kasi Hindi kagaya Ng ginagawa Ng lalakeng nasa harap ko. Wala na akong ibang magawa kundi ang ngumiwi.