🍁🍁🍁
Yeni bir bildirim geldi.
*Kardeşim: Tamam abla.
Neye tamam dedi ki bu çocuk şimdi başına bir şey gelmiş olmasın?
Aman Allah korusun.
Bildirinin üzerine tıklayıp Doruk ile olan konuşma sayfamıza girip baktım. O bana mesaj atmadan önce bend...
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Okulun itirafı sayfadaki sanal gazetede ortaya çıktı.
Gazetenin altında çekilmiş fotoğraf Nida'nın beni Ayaz'ın üstüne doğru ittikten sonra Ayaz'ın beni düşmeyeyim diye devam ederken ki bir fotoğrafımızdı.
Üstteki fotoğraf ise teneffüste konuşurken çekilen bir fotoğrafımızdı.
Ayaz sırtını kaydedin yaslayıp kendisi aşağı doğru kaydırdı ve yere oturdu. Telefona bakıldı ve büyük ihtimalle aynı şeyler görüldü.
Gözlerimi ona çevirdiğimde oda aynı şekilde bana baktı.
"Ne zaman çekmemişler bunları? Hiç fark etmemişiz..." derken Ayaz beni kolumdan tutup kendisine doğru çekti ve yere oturmamı sağladı.
Başını omuzlama yaşadı, merakla Ayaz'a baktığımda konuştuğum sırada solumdan bir fotoğraf çekme sesi geldi.
Sesin olduğu yöne döndüğümde Ayaz'ın telefonunu gördüm. Fotoğrafımızı çekmişti ve şu an...
"Bu beni kurtarmak değil, ateşin içine atmak olur Ayaz" dedim burun kemerimi sıkarak.
"Eğer kanıt ve benzeri bir şey vermezse, seni almak için alacaklar ve rahatsız etmeye başlarlardı. Ama bu fotoğraf görürlerse senin benimle birlikte olduğunu bilirler bu yüzden sana yaklaşamazlar" dedi tek nefeste, ve devam etti.
"Ayrıca iyi de oldu bence" dedi sırıtarak.
Telefonu daha iyi bir galeriye girdi ve fotoğrafı çekildi, tıkladı. Üst köşedeki üç büyütme tıkladıktan sonra 'Duvar kağıdı olarak ayarlandı' seçeneğine tıkladı.
"Baksana bir fotoğrafımız olmuş oldu"
"Bana da atsana" dedim telefonunun ekranına bakarken. Habersiz çekilmeme rağmen güzel çıkmıştım.
"Numaran bende yok ki... Senin ayrıca telegonunu benim yüzümden aşağıya düşürmemiş miydin? Nasıl kullanıyorsun?" dedi.
"Sadece koruyucu ekran kırılmış, onu değiştireceğim ama şu anda kullanabiliyorum" diyerek onun telefonunu elinden aldım.
Ayaz ne görmek için bana iyice sokuldu. Artık nefesi boynuma değiyordu. Sıcak nefesi boynumda güzel bir şey bırakıyor ve gittikçe hızlanıyordu. Daha fazla beklemeden telefondan rehber uygulaması ve kendi numaralandırma garantisi ve Ayaz'a geri dönüşüm. Ayaz hevesle telefonunun alınca sistemlerini arkasını bana çevirerek beni kaydetti.
"Ne diye kaydettin beni?" diyen ekranı kapatabilirsiniz.
"Hiçç" dedi sırıtarak.
"Söyle yaa"
"Hayır tahmin et ben gelene kadar" dedi yardımki telefonunu kullanarak.
"Ve doğru tahmin edemeyen şifreyi öğrensin öyle bakabilirsin" dedi sırıtarak.
Ne çok sırıttın be kardeş.
Tek kaşımı temizlemem "Sen nereye?" diye sordum.
"Lavoboya'nın gidişine Leya Hanım izin verirse..." dedi alayla.
"İzin sizindir Ayaz Bey" dedi gülerek. Oda gülerek koridorun sonuna kadar ilerlemeye başladı.
Beni nasıl genişletebileceğim için tahmin edemeyeceğim için doğrudan şifreye yöneldim. En son Ayaz giderken bana bakıp güldüğünü görmüştüm.
Ayaz hangi takımı kullanıyordu acaba? Belki de ülkelerin oranlarında yer aldı mı? Aklıma ilk gelen takım olan Galatasaray'ı önerdi. '1905' öyle. Yanlış şifre. Takımınız tutmuyorsa? Buldum. İnstagram sayfasında biosunda falan kesin yazıyordur.
Bugün kendi telefonuma hiç girmediğim İnstagramımı ayırmam. Mesajların yanındaki kutucağa hemen haber yağmaya başladı. 160 takipçi artı birde 3.200 beğeni almıştım. Ama... bu takipte görünen tek bir hesap oldu.
@Kiranin_Ayazi
Ayaz beni takip mi etmiştim? Ne zaman? Her neyse buna daha sonra bakabilirim. Doruca Ayaz'ın hesabına girerek Biosunun tamamının saklandığına baktım.
/Beşiktaş
Beşiktaşlımıymış yaa. Neyse. Her neyse Bjk ne zaman kurulmuştu. Ayaz'ın telefonunu tekrar alıp bu sefer 1905'in beşini üç ile değiştirerek telefonu açmayı denedim. Dıt yanlış şifre.
Başka ne olabilir diye düşünürken koridoruçan bir telefon melodisi doldu.
O ve ben .
Ayaz'ın çalan telefonunu alıp arayan isme bakındım. Bilinmeyen bir numaraydı.
Koridora baktım ama hala Ayaz'dan bir ses seda yoktu. En fazla ne olabilir ki? diye düşünmeüp telefonu ürünleri.
"En fazla ne olabilir ki?" En fazla olabilecek şey oldu.
Telefonda çıt çıkarmadan karşıda kişinin konuşmasını beklediği, sinirli gibi çıkan erkeksi hırıltılardan bunun bir adam olduğu belirtildi.
Sonunda karşıdaki ses çıkışında nefesimi tuttum.
"Kimsin?" dedi mekanik bir sesle.
"Asıl sen kimsin?" Salağım ben salak. Niye onların ki sanki o telefonu?
"Ben Ayaz'ın babasıyım" dedi.
Telefonu kulağından çekip anında telefonu kapattım. Benim değil Ayaz'ın suçuydu bir kere! İnsan babasını telefonuna hiç kaydetmez mi? Onun suçu işte hep. İkimizin telefonunun bulunduğu yerde koridorda ilerlemeye devam ediyoruz.
Ayaz sandığım gibi hala lavaboda değil kapının önündeydi. Ve gözlerini bir yere sabitlemiş sadece sabitlediği yere bakıyordu. Geldiğimi fark etmesine rağmen hiç bir şekilde bir tane bile insani özellik göstermedi.
İnsan değil işte bu çocuk.
İyice meraklanıp Ayaz'ın yanına gittim ve baktığı yere baktım.
Yerde yatan bir çocuk vardı.
Seleme cenemelerrr
Birisi 2. Bölüm 'emret paşam' diye bir yorumda bulunmuştu. O yoruma uygun cevapta yeni karakterimizin özeti verdim. Yoruma okuduğunuzu öğrenmiş olursunuz (:
Ayrıca daha önce de denemiştim onun öğrencisi olduğu gibi bu hafta ve sonraki hafta yani iki hafta boyunca benim sınav haftam. O yüzden çok fazla bölüm gelmeyebilir özür diliyorum...
Ve bir şey daha var daha 7 kısa bölüm yazmama rağmen -instagram bölümüyle sekiz- HİKAYEM 400 KÜSÜR OKUNMA ALDI!!
Ama buna çok mutlu olsam da ne yazık ki ki bölümlerin oy veriyorsun... Ve beni gerçekten üzüyor.
Lütfen bölümleri oylamayı unutmayın, daha fazla böyle giderse oy ve yorum sınırı koymayı planlıyorum. Yani atıyorum bu bölümün sonuna kadar yazıcam ki Sınır: 15 Oy 30 Yorum. Bu sınır dolmadan yeni bölüm gelmeyecek.
Şimdilik böyle bir şey yapmayacağım çünkü uçları oy verenlere haksızlık oluyor... Ama böyle devam ederse sınır koymak zorundayım...
