Tatlı Rüyalar +18

5.

Yıldız atmayı unutmayınnn

Ve bu bölüm biraz fazla kısa çünkü bukun Tatlı Rüyalar'a iki bölüm attım ve yeni kitap Aşk Çıkmazı'nın tanıtımını yayımlayacağım. 🍁🍁

YouTube: HeartNight18
İnstagram:heart_night18

İnsan küçük bir şey de bile mutlu olabilirdi bazen. Küçücük şeylerde bile. Bende onlardandım. Abartıya gerek yoktu küçük şeylerden de hoşlanırdım. Tabi bu malum bir şey olmadığı sürece.
Eheheh. Neyse fesatlaşmayalım. Çünkü yanımda hala Ayaz duruyor. En sevdiğim şarkıyı açtığından beri sürekli şarkıyı başa sarıp duruyor. Ve ya camdan dışarı yada bana bakıyor.

Ve ikimizde sınıfın ortasında sıralarında önünde yatıyoruz. Benim ise yavaş yavaş uykum gelmeye başlıyordu. Ayaz'a söyleyip uyusa mıydım?

Tam konuşacakken o benden önce davrandı.

"Sesin çok güzel Leya" adım ağzından bir fısıltı gibi çıkmıştı.

"Teşekkür ederim" dedim gözlerimi kaçırarak. Ne kalın ne de ince bir sesim vardı. Çevremdeki herkeste sesimin güzel olduğunu bunu kullanmam gerektiğini söylüyorlardı zaten. Ve bunun yanında bir de istediğim kişinin sesini taklit edebiliyordum.

"Ayaz benim uykum geldi. Uyumak istiyorum kapıyı açtıklarında beni uyandırır mısın?" diye sordum.

Ama o bana bakarak başını hayır anlamında salladı. "Hayır uyandıramam" dedi.

"Neden?"
"Çünkü benim de uykum geldi"
"E uyusana o zaman"
"Her hangi bir şeye veya birine sarılmadan uyuyamıyorum"

Şaşkın şaşkın ona bakarken gülümseyerek devam etti.

"Şaka yaptım ben uyuyamasam bile sen uyuyabilirsin. Kapıyı açtıklarında uyandırırım ben seni"

Yaa şapşikkk. Tamam tiktok izlemeyi bırakmalıydım sanırım.

"Bana sarılarak uyuyabilirsin" dedim.
Ne? Ne? NE? Az önce Ayaz'a 'Bana sarılarak uyuya bilirsin' mi dedim ben? Ben söylemedim onu dilim söyledi. Beynim söylemedi ki vicdanım el vermedi ben uyurken onun uyuyamaması.

Ayaz bana şaşkınca bakarken benimde ondan pek bir farkım yoktu ama demiştim bir kere arkasında durmam gerekirdi.

Ayaz'ın telefonunu elime alıp şarkıyı durdurdum. Ve kapatıp kenara koydum. Ve Ayaz'ın duvara yaslanmış bedenine ilerlemeye başladım dizlerimin üstünde.

Şu an yanaklarımın acı ve kırmızı biberlerden bile daha kırmızı olduğunu biliyordum ama yapacak başka bir şey yoktu.

Ayaz'ın bir kolunu kaldırıp altına girdim ve başımı omzuna yasladım. Kaldırdığım kolunu ise kendi omzuma attım. Gözlerimi kapatıp utancımı gizlemeye çalışarak konuştum.

"İyi uykular..." o ise bana cevap vermedi.

Doğrusunu söylemek gerekirse omzundan çok rahattı. Ve bugün ikinci defa aldığum güzel ve mayıştırıcı belkide sarhoş edici bal kokusunu soluyarak uyuya kaldım.

***

Yanımda hissettiğim hareketlilikle ağırlaşmış göz kapaklarımı aralayıp etrafa bakındım. Hala sınıftaydık ve Ayaz yanımda duruyordu. O hala uyuyordu ama bir rüya yada kabus görüyordu belli ki. Pencereden bakmak için döndüğümde olduğum yerde kaldım.

Akşam olmuştu.

Sınıfa baktım.

Ayaz ve benim çantam dışında hiç bir çanta yoktu.

Ayağa kalkmaya yel yendim ama bir şey ben durdurdu.

Ayaz'ın eli kalçam da duruyordu.

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken olduğum yerde dönüp kaldım. Ben Ayaz'ın eline bakarken arkamdan onun homurtulanması geldi.

"Uyusana Leya..."

Ayaz'a cevap vermeyip tekrar ona yaslandım. Tam gözlerimi kapatacağım sırada aklıma biri geldi.

Doruk.

Hızla yerimden fırlayıp çantama doğru ilerledim.

Ayaz'da benim kalkmamla uyansa bile ona dönüp bakmadım.

Çantamdan telefonunu çıkarıp açtım. Neyse ki filmlerde olan saçma sahneler gibi internet çekmemezlik yapmamış, şarjım bitmemişti.

Yeni bir bildirim geldi.

*Kardeşim: Tamam abla.

Neye tamam dedi ki bu çocuk şimdi başına bir şey gelmiş olmasın?
Aman Allah korusun.

Bildirinin üzerine tıklayıp Doruk ile olan konuşma sayfamıza girip baktım. O bana mesaj atmadan önce bende ona bir mesaj atmışım görünüyordu.

Boynumda hissettiğim sıcak nefesle sıçrayıp arkamı döndim.

Ayaz ile dudaklarımız arasında çok kısa bir mesafe vardı. İkimiz den biri bir veya iki santim yaklaşsa dudaklarımız birbirine deyecekti. Konuşamıyordum çünkü konuşsamda dudaklarım onunkilere değecekti.

Karnımda hissettiğim sıcaklık ve şişkinlikle gözlerimi sarı-kahve karışımı harelerinden kaçırıp tekrar önüme döndüm.

"Anlamışsındır büyük ihtimalle" dedi geri çekilerek.

"Neyi?"

*Bugün kütüphanede düzenleme
Varmış eve gelemem muhtemelen
Beni merak etme olur mu?
Dikkat et kendine.

...