DİLHUN

Sevdanın Gücü.....

Annem küçükken derdi ki hep "kalp büyük ve önemli kızım kırma incitme sev çok sev.....kalp atışını sorardım anneme o ........nasıl yani derdim.......insanın aklıyla kalbi hep savaşır kalp atışı aklı başa getirir derdi..... küçüktüm o zaman
anlamazdım hım hım der geçerdim....ama şu dakika anladım kalp atışının etkisini......benim minik kızım minicik kalbiyle babasının aklını başına getirmişti......

Nefes:H-Hatırlıyor musun
Tahir:Herşeyi hemde
Nefes:Şükürler olsun Allahım
Sare:Nefes hanım bir sorun mu var
Nefes:G-Geliyorum
Nefes:Şimdi gitmemiz lazım bunu evde kutl-

konuşamadım çünkü dudaklarıma bir çift bal dudak kapandı....özledim dayanma gücü demenin farklı bir şekliydi bu bizim için...o kadar özlemişti ki doymak için öpüyordu sanki öpmeyi bırakıp dudaklarını dinlendirdi dudaklarımdan derin bir nefes alıp geri çekildi....ben öpücüğün etkisiyle sersem sersem üzerimi düzeltip sedyeden Tahirin yardımıyla aşağıya indim

Sare:Nefes hanım iyi misiniz

adımlarımı hızlandırmaya çalışarak Sare hanımın karşısındaki sandalyelerden bir tanesine attım kendimi Tahirde hemen yanıma oturup elimi sıkı sıkı tutup boşta kalan baş parmağıyla elimi okşamaya başladı.....bu bile hatırladığına kanıttı

Nefes:İ-İyiyim....sadece biraz başım d-döndü de
Sare:Bebeğiniz....yani kızınızın durumu gayet iyi.... vitaminlerimize ve tedbirlerimize uyalım diğer gibi her şey yolunda
Nefes:Teşekkürler Sare hanım....ç-çıkabilir miyiz
Sare:Tabiki hayırlı olsun tekrardan

Tahir belimden tutup kalkmama yardım etmişti beraber odadan çıkınca hızla ona döndüm

Tahir:Bu......b-burda olmaz

gerçekten öyle mi bakıyordum da böyle cevap vermişti....hızla hastaneden çıkarak arabanın yanına geldik

Nefes:B-Ben
Tahir:Söyle güzelim sen
Nefes:N-Ne diyeceğim b-bilmiyorum
Tahir:Ne istersen Nefesim
Nefes:S-Sen şimdi g-gerçekten h-hatırlıyorsun dimi
Tahir:Hım hım
Nefes:A-Aklım d-duruyor sanki
Tahir:Tamam sakin hadi eve gidelim dinlen biraz
Nefes:A-Ama
Tahir:Noldu bitanem
Nefes:B-Burda olmaz dedin
Tahir:Eve gidicez ya güzelim
Nefes:T-Tamam

sarsak adımlarla arabanın ön koltuğuna oturup öylece Tahiri beklemeye başladım

Tahir:Sen gerçekten iyi değilsin hazır hastanedeyken gidelim mi....ister misin Nefesim
Nefes:D-Dinlensem geçer
Tahir:Emin misin
Nefes:Evet...Uyusam geçer....kokunla
Tahir:O zaman önce şunu halledelim
Nefes:Hı....neyi

Tahir bana doğru uzanıp emniyet kemerini takmak için eğildi......gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım......kemerimi taktıktan sonra arabayı çalıştırıp yola çıktık.......kafam o kadar dalgındı ki.....

Tahir:Geçti

dedi sanki aklımı okur gibi......tamam kendime gelmeliydim.....kötü bir rüyaydı belkide kabus...ama ne olursa olsun bitmişti çok zorlu bir rüyaydı ama bitmişti....ellerim yine istemsizce karnıma götürüp okşamaya başladım...
bebeğimiz kızımız.....bizim kızımız......baban sana geri geldi bebeğim....baban bize geri geldi.....sende bizi bırakma olur mu bitanem güçlü olan baban gibi gitme hiç......gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalışırken bir el daha hissettim karnımda gözlerimi araladığımda Tahirin elini de karnımda buldum

Tahir:Kötü bir rüyaydı....ama sana sözüm olsun Nefesim...hatırlamayacaksın bile....inan bana
Nefes:İnanıyorum tabiki
Tahir:D-Dalgınlaştın
Nefes:H-Hayır hayır sakın......ben s-sadece....o kadar bekledim ki bu günü.....ama imkansız geliyordu.....şimdi.....
Tahir:Ş-imdi
Nefes:Ş-şimdi ise....