hoofdstuk 16 - luf

128 13 2
                                    

Voorover gebogen en handen om mn benen geslagen. Hoofd in mn knieen en wat tranen die mn ooghoek verlaten. Dalijk gaan we naar mijn striptease kijken en ik heb er totaal geen zin in. Ik vond t al kut om te doen. Al die edits die gaan komen. Ik heb er nu al geen zin meer in. Voorzichtig snik ik. De rest is gelukkig aan t lachen om volgens mij Milo zn stukje, maar ik wil er niks van weten.

Een half uur, dat is hoelang ik zo al zit, maar de jongens lijken niks te doen. Wel heb ik gemerkt dat de camera's uit zijn gezet. Zacht snik ik weer. Niet veel later volgt een hand op mn rug. Ik raak in paniek als de hand naar beneden gaat. Ik duw de hand weg en maak me kleiner. "Maatje?" T is zacht, maar klinkt bezorgd. "Kom je eventjes bij mij zitten" vraagt iemand. De stem kan ik linken aan Robbie. Ik schud mn hoofd en sta op van de stoel. Hoofd naar beneden gebogen en spelend met mn vingers loop ik weg van de rest. De deur uit naar buiten waarna ik in mn auto stap. Ik start hem en rij rustig weg. Gewoon eventjes ik en mn gedachte, dat mag wel.

Mn auto zet ik uit en ik stap uit. Ik ben bij de Lek. Ook de plek waar jair woont. Of nou ja, Ameide, t dorpje wat eraan grenst. Ik heb hem gelukkig al gebeld en weet dat hij onderweg is. Ik heb gewoon zn steun nodig. Ezra heeft nog school. Jesse en mn ouders hebben me laten stikken, dus was dit de enige keus om op terug te vallen. "Lieverd ik ben bij je." Ik voel een arm om me heen en leg mn hoofd tegen de borst van Jair. "T is oke, laat t maar gaan" zegt Jair zacht en wrijft over mn arm. Ik draai mn hoofd in zn borst en laat mn tranen vallen.

"Hey kun je me vertellen waarom je zo verdrietig bent" vraagt hij als ik iets rustiger ben. Ik knik en neem een teug adem. "I-ik had laatst voor opnames een striptease moeten doen en dat vond ik al super lastig" begin ik, waarna ik weer een hap adem neem. "Nu moeten we t voor een video terugkijken van iedereen, maar ik kan t niet. Toen ik er al aan begon te denken ging t mis. Ik ben weggegaan en ben hierheen gekomen. Toen heb ik jou gebeld omdat Ez op school is" ratel ik door. "Hey t is oke dat je dat niet terug wilt kijken, maar zeg dat tegen de jongens en dan vinden ze echt wel een oplossing voor je" zegt Jair rustig en blijft over mn arm wrijven. "Zal ik anders met je mee gaan" vraagt hij. Ik knik. "Kunnen we wel nog even hier blijven" vraag ik. Hij knikt en laat me rustig zitten.

"We zijn er liefje" hoor ik naast me. Ik open mn ogen en kijk naar Jair die hierheen heeft gereden in mijn auto. Ik stap uit en wacht op Jair. "Zal ik met je meegaan of moet ik Robbie halen?" "Wil je Robbie eerst halen" vraag ik. Hij knikt en loopt naar binnen. Ik leun tegen de muur en wacht op de 2 heren. "Hey lieverd ik was echt bezorgd" zegt Rob die me een knuffel geeft. "Sorry" zeg ik zacht. "Nee maakt niet uit, Jair heeft t me al uitgelegd" zegt hij lief en wrijft over mn rug. "Weet dat ik trots op je ben, dat je aan jezelf dacht en die opnames liet stikken. Jij bent belangrijker he" zegt hij. Ik knik en laat los, waarna ik Jair aankijk. "Dankjewel" zeg ik zacht. "Geen probleem liefje, je hoeft me maar te bellen he" zegt hij en geeft me een kusje op mn wang. Ik glimlach en knik.

"Maatje!" Alle jongens komen meteen op me af. Ik zet een stap achteruit en sta met mn rug tegen de borst van Jair. Hij slaat zn armen om me heen en wrijft over mn buik. "T is goed oke" zegt hij lief. Ik knik en ontspan me tegen hem aan. Hij glimlacht naar me en houd me stevig vast. "Luf u" fluister ik zacht en sluit even mn ogen.

718 woorden

friends in loveWhere stories live. Discover now