friends in love

hoofdstuk 14 - alleen maar liefde

"Lief ik snap dat je t er liever niet over wilt hebben, maar toch wil ik weten waarom je zo in paniek raakte vanmiddag" zeg ik en ga naast hem zitten. Hij kijkt naar beneden en speelt met zn vingers. "Ik had t koud en dat zei ik" zegt hij. Ik knik en luister rustig door. "Ik ging zitten en meteen kwam een stemmetje in mn hoofd. Die vertelde me dat ik dik was en dat ik ook kon rennen om t warm te krijgen, zo viel ik dan ook nog wat af volgens dat stemmetje. Ik werd er gek van en moest gewoon weg, dus dat deed ik. Niet wetend dat t stemmetje erger werd. Ik werd er gek van en hoorde niks meer om me heen. Alleen jullie aanrakingen voelde ik, maar dat was zelf te veel. Ik probeerde aan iets leuks te denken, maar t stemmetje was te overheersend. Ik wou iemand die me vertelde dat hij loog, dat t allemaal niet waar is, maar waarschijnlijk heeft ie nog gelijk ook. Eindelijk kwam je bij me binnen en hoorde ik je. Ik had je nodig en je was er precies op dat moment voor me" zegt hij.

"Liefie ik snap dat t lastig is om te vertellen, maar hoelang heb je dat stemmetje al" vraag ik. Even is hij stil, waarna hij 3 vingers opsteekt. "Dagen" vraag ik. Hij knikt klein. "Ik word er echt gek van" snikt hij. "Dat is logisch liefie echt waar, maar mag ik weten of je jezelf iets aan hebt gedaan sinds je dat stemmetje hebt" zeg ik. Hij skipt me en maakt zich kleiner. "Mag ik eventjes kijken" vraag ik. Hij negeert me. Langzaam aan vinden zijn handen weer een weg naar zn oren. T stemmetje. "Liefje luister eventjes naar mij" zeg ik, als ik een hand bij zn oor weghaal.

-

"Liefje luister eventjes naar mij" zegt Rob. Ik wil naar hem luisteren, maar t lukt niet.

Je moet niet alles vertellen wat ik doe!

Hij gaat je niet mogen als je dit zegt!

Hij dumpt je en je komt op straat!

Niets zeggen, je weet waar ik tot toe in staat ben!

Ik duik onder de dekens en houd de deken en kussen voor mn oren.

In plaats van hier te liggen kun je ook een rondje gaan rennen en wat afvallen!

Ik voel een hand op mn rug, maar ik kan niet reageren. "Papa!" Ik huil hard, maar t lijkt net alsof mn stem weg is. "Lieverd ik ben hier bij je, kijk me eventjes aan" hoor ik ergens in de verte. Ik draai mn hoofd om en zie Robbie zitten. Ik leg mn hoofd op zn bovenbeen met mn gezicht in zn buik gedraaid. Hij haalt t kussen en deken weg en plaatst zijn handen op mn oren. Rustig maakt hij met zn duim rondjes achter mn oren waardoor ik wat meer ontspan.

Als ik weer rustig ben, haalt hij zn handen weg en draai ik me op mn rug. "Wil je me alsjeblieft vertellen als je weer een stemmetje hebt. Ik wil je helpen he, maar dat kan alleen als jij t aangeeft" zegt hij en gaat voorzichtig met zn hand onder mn trui. "Wil je hem heel eventjes uitdoen, ik wil alleen kijken of je jezelf niks aan hebt gedaan" zegt hij. Ik knik en doe hem uit, waarna ik me terug leg. "Goed zo lieverd ik ben trots op je" zegt hij. Ik knik. "En onthoud, niemand krijgt zo'n mooi sixpack als jou" zegt hij. Ik kijk hem aan. "T is zo liefie, iedereen van ons is jaloers op jou lichaam" zegt hij. Ik knik en nestel me iets beter. "Zullen we naar de andere gaan" vraagt hij. Ik knik en ga rechtop zitten.

Voorzichtig tilt hij me op als hij de hint snapt. "Wil je dalijk iets mee eten of liever eventjes je oogjes weer dicht" vraagt hij. Ik haal mn schouders op en word op zn heup gezet. Met mij loopt hij de woonkamer in waar de jongens meteen opkijken. "Hey maatjes" zeggen ze. Ik knik en sla mn armen voor mn buik, als ze me scannen en opstaan. "Niet zo onzeker maatje, je bent prachtig" zegt Milo. Ik knik klein en leg mn hoofd op Rob zn schouder. "Gaat ie weer" vraagt Raoul. "Jawel papa" zeg ik zacht. Hij glimlacht en ik laat me voor over hangen naar papa toe. Hij pakt me over en meteen klem ik me vast aan hem. "Ik hou van je" fluister ik. "Ik ook van jou lieverd" zegt hij zacht tegen mij en ik voel hoe hij een hartje maakt op mn rug met zn vinger.

780 woorden