Mafya'ya Çattık "Tamamlandı"

69 | Ben daha önce evlendim. -NE? 🦍💍👈👨‍❤️‍💋‍👨

SELEME CENEMELER (resmi giriş)

Ekşın sahnelerini atlayıp artık yeter be amk Sude'si dediğiniz icin artık bir TÜRKİYE'ye AUUU dönelim dedik. Ama tabi ileride isteyen olursa özel bölüm olarak olayları yüzeysel değil daha derinden işlerim. <3

Şimdiliiiiikk Kaçoooww

yorum yapmayanın gece rüyasına sızacağım sevgiler 😽

keyifli okumalarr

💫💫💫

Sırtımda hissettiğim silahla gözlerim ardına kadar aralanırken Kuzey elindeki silahı bırakarak tam karşımda gözlerimin içine baktı.

"Hiçbir şey göründüğü gibi değil."

...

Göz ucuyla arkama bakmaya çalıştıysam da silahın ucu belime daha sert battı. Kuzey'e baktığımda yüzünde rahat bir ifade olması beni daha da gererken yavaşça arkama doğru dönmemle gözlerim kocaman açıldı.

Kuzey'e bakarken vazoyu tutan elim gerginlikten daha da sıkılaşmıştı. Dudaklarımı ısırarak fısıltıyla sevgilimin gözlerinin içine baktım. "Polisler, polisler, polisler!"

"Bırakın!"

Diablo denen adam her ne dediyse belimdeki silah geri çekilirken polislerle bir şeyler daha konuştu. Reina ellerine kelepçeler takıldı, adamları etkisiz hale getirildi ve elimdeki vazo artık bende değildi

Polisler ve az önce neredeyse defalarca kez canımızdan olmamıza sebep olan adamlar giderken çatıda artık sadece bizim ekip artı bir de Diablo ve -muhtemelen sevgilisi kalmıştı.

Uzun süren sessizliği bozan Deniz olurken hepimizi bir irkilme bastı. "Bir şeyler anladıysam Arap olayım."

"Al benden de o kadar."

Burak'ı onaylar nitelikte başımı omzuma doğru eğerken parmaklarım hâlâ tetiğin üzerindeydi. Kuzey'le göz göze geldiğimizde bir kaşı sorgular nitelikte havaya kalktı.

Gözlerimi kısarak öfkenin bedenimi kavurmasına izin verirken üzerine doğru isabet etmeyecek bir ateş açtım. "Sana o bacaklarını delik deşik edeceğim demiştim."

Ayaklarının tam ortasına bir kurşun isabet ettiğinde bir an olsun bile gözlerini benden ayırmadan hareketsiz kaldı. "Beni terk etmek?" dudaklarımdan öfkeli bir kahkaha dökülürken yeniden ayaklarını hedef aldım.

"Gidelim." Burak diğerlerine bir işaret verirken herkes çıkarken Diablo bir an duraksasa da Kuzey'e doğru sırıttıktan sonra o da gitti.

Gecenin rüzgarı saçlarımızı yalayıp geçerken aramızda üç adımlık bir mesafe bırakacak kadar yakınına yanaşmıştım. "Benden kaçmak öyle mi?" diz kapaklarına ateş ettikten sonra namlunun ucunda artık alnı vardı. "Hemde en berbat anımda," üzerine doğru bir adım attığımda bu sefer kaçmadı. "Ben bebeğimizi kaybettiğim haberini almışken," bir adım daha attım. "Ben," dedim bastırarak, "acılar içinde kıvranıp karnımdaki canın yokluğunun farkındalığı ile yanıp tutuşurken," bir adım daha attığımda silahın soğuk ucu alnıyla temas halindeydi. "Sen gittin," derken sesim düşündüğümden cılız çıkmıştı. "Sen gittin Kuzey!" diye bağırırken gözlerimden damlayan yaşlara engel olamadım.