Mafya'ya Çattık "Tamamlandı"

62 | İŞTE GELİYOR ÖZEL HAREKAT 😭🤭🦍💗

GERİ DÖNDÜM BEBEK AAAAAHHHH!

SELEME CENEMELER MAFYAYA ÇATTIK 62.BÖLÜMLE CÜMLETEN SA DİYOR YENİ BÖLÜME KALDIĞIMIZ YERDEN DEVAM EDİYORUZ.

Yıldıza basmayı ve yorumlarınızı yapmayı unutmayın

Ne demiş Mevlana "Ne olursan ol, yıldıza bas."

☆ Keyifli okumalar ☆

💓💓💓

"Eylül! Evi Afganlar bastı, Kuzey'i kaçırmışlar yetiş!!"

Deniz'in sesiyle yataktan fırlarken uykulu halimle "HANİ, NEREDE?" diye bağırdım.

Başucumda oturan Kuzey'in sert bakışları Deniz'e dönerken Deniz boğazını temizleyerek arkasını döndü. Odadan çıkarkende biricik görümcesine öpücük atmayı unutmadı tabii. Kaşlarım çatık ona bakarken odada baş başa kaldığımızda yumuşayan bakışlarım Kuzey'e döndü.

"Uyandırmayın dedim ama," bakışları aşkla dolarken uzanıp açılan omzumu örttü. "dinleyen kim?"

Gözleri omzumdan dudaklarıma çevrilince kalbim küt küt attı. Farkındalıkla dudakları kıvrılırken belimden tutup çekmesiyle dudaklarımdan minik bir çığlık kaçtı.

Kıkırdarken en çapkınından gülümsemesiyle bana baktı. "Kalbin niye bu kadar hızlı meleğim?"

Ona yalan söylememe gerek yoktu. "Uyanınca karşımda seni görmek..." başımı omzuma yatırarak şirince gülümsedim. "Mükemmel bir şey. Düşünsene," yatakta diz kapaklarımın üzerinde ona doğru sürünerek başımı omzuna yasladım. "Uyanıyorsun, etrafına bakıyorsun. İlk gördüğün ise," alttan alttan ona bakarken boynundan içli bir buse aldım. "Sevdiğin kişi."

"Yakında," diye fısıldadı saçlarımı koklayarak. "Gecemizde de sabahımızda da sadece biz olacağız. Sen ve ben, başka kimse yok."

"Biz..." dedim gülümseyerek. "Biz..." heyecanla omzundan kalkıp bacaklarına yatarak saçlarımı geriye attım. Alttan ona bakarken daha yakışıklıydı. Çenesi, sakalları, kirpikleri... Çok daha mükemmeldi, sanat eseri gibi.

"Artık biziz!" dedim neşeyle. "Evleneceğiz. Aynı ev, aynı yatak, aynı oda." parmak uçlarım heyecanla çoraplarımla birlikte kıvrılırken Kuzey'de gülümsedi.

Eli çenemi tuttu, baş parmağıyla dudaklarımı okşarken hafif üzerime eğilerekten aramızdaki mesafeyi azalttı. "Sen, ben ve," alt dudağını yalayarak gözlerime daha içli bir şekilde baktı. "Çocuklarımız."

Nefesim kesilirken tüm dikkatim ondaydı. "Ben... Ben. Kuzey,"

"Söyle birtanem." dudakları alnımı bulurken iç çektim.

"Karnımın içinde bir bebek olması çok ürkütücü geliyor bana." Kuzey gülümseyerek bana bakarken ben ise sanki orada gerçekten bebek varmış gibi ellerimi karnımın üzerine koydum. "Tırnakları, elleri, ayakları, gözleri olacak. Kalbi atacak içimde." ellerimle yüzümü kapattım. "Kuzey! Ya karnımı tırnalayıp dışarı çıkmaya çalışıp içten beni yerse?"

"Ne?" Kuzey'i bir kahkaha bulurken yutkundum. "Bebeğim, sen ciddi misin?" usulca başımı salladığımda burukça gülümseyerek kucağına savrulmuş saçlarımı okşadı. "Ne zaman kendini hazır hissedersen?"

"Ya hiç hazır hissetmezsem? Beni bırakıp başkasına mı gidersin?"

Çapkınca gülümsedi. "Taliplerim çok."