0:00

114 7 87
                                    

0

"Police Sergeant Lily,"

Nilingon ko mula sa aking desktop ang nagsalita at nasilayan ang tila nababahalang ekspresyon sa mukha ni Romualdo.

"Ano na namang gusot ang kailangan ayusin?" Biro ko pa sa kanya para lang gumaan ang atmospera, pero nang masilayan ang takot sa mata nito, napalunok ako ng malalim.

"May isang biktima na naman ang nadakip."

Dahan-dahan ay napa-angos ako mula sa kinauupuan. Again? Not this time...sabi ko huli na iyon. Sabi ko hindi na mauulit. Ano bang ginagawa mong trabaho Lily?

"Isa na naman... At isang buwan lang ang pagitan," pukaw ko.

"Hindi lang basta-basta ang biktima ngayon...dahil panganay na babae ni Senator Jill ang nawawala,"

Kinagat ko ang labi. Masama ito. Sobrang samang balita. Bukod sa pagiging tanyag na pangalan, si Senator Jill ay hindi rin mapagtawad pagdating sa batas. Oras na siya ang masangkot sa isang kaso, asahang magiging pangunahing usapan ang hawak nito. At mukhang hindi malabo, lalaki at lalaganap ang coverage na ito.

Just when I thought things couldn't get worse. It did.

"What do you think is going to happen?"

Nang marinig niya ang tono ko, dahan-dahan itong tumungo at nagisip. "Hindi ito palalampasin ni Senator. Tiyak na maapektuhan ang imbestigasyon natin,"

Wala akong ibang nagawa kundi padarag na hampasin ang maliit na mesa. Ofcourse. It would. Ilang taon kong sinundan ang kasong ito, ilang oras ang ginugol at sinakripisyo. Sa pagkakataong maipahayag ito sa publiko, inaasahan kong mas lalong magiging mailap ang kriminal. Mas lalong tatalino at magtatago. Labis na papahirapan akong gugulin ito sa oras na maging national coverage ang balita. Hindi nila kailangan makielam sa investigation ko. Kailangan itong resolbahin ng tahimik at walang nilalabas na intel.

"Ilang araw pa ang mayroon ako bago ito ipasa sa senado at sa state police?"

"Hindi ko po alam sergeant Lily. Pero asahan kong sa mas lalong madaling panahon," Napakunot ang noo ko dahil alam kong baka ngayon pa lang ay nagmimiting de avance na ang bawat departamento.

"Maraming salamat Romualdo. You're dismissed,"

Wala na rin itong pagkakataong umapela subalit sinunod na lamang ang kagustuhan kong maiwan sa opisina ko. Matapos umalis ay nilingon at pinagmasdan ko ang investigation board na itinala ko. I've been working on this for years, and to imagine all my efforts go to waste is truly heartbreaking. Lumapit ako at may panibagong plot at identity profile na isinulat.

Senator Jill's Daughter. Marked.

Ito na ata ang ika-pitong biktima ng hindi namin mapangalanang kriminal. But many sources call him by the name of the witching hour killer. Ang galawan nito ay kaparehong-kapareho sa galawan ni Midnight. Parehong tahimik at tila lobo sa gabi kung umatake, parehong tanyag sa ilalim, magkatulad pagdating sa taktika, at higit sa lahat, dalawang mailap at magaling kumilos. Matagal na itong naging salot sa iba't ibang lupalop ng mundo. Ngayo'y sa Pilipinas na ito nananalasa.

I knew of this criminal. It was one of those mystery case files I constantly watched in many videos circulating around the internet. Siya ang naging dahilan kung bakit mahal na mahal ko ang trabaho ko. I realized I wanted to save lives, especially victims from cruelty. And he was my number one criminal I wished to have my hands on. It would propel me at greater heights. Mas lalaki ang hawak ko. Mas magtitiwala ang mga nasa itaas. At first, it felt like a distant dream, to finally capture this criminal.

12:00Where stories live. Discover now