Prologue

31 1 0
                                    

“Stop this nonsense, Jazarah.” He  whispered while dragging me away from the cafeteria. “Kung ginagawa mo lang ito para magustuhan kita, itigil mo na ito. I don’t like you, and will never be.”

I looked at him coldly. “Is it my fault if she was too insecure of me?”

In fact, iyong babaeng nililigawan niya rin naman ang nagsimula at gumanti lang ako. Bakit ba ang pangit ng taste niya sa babae? Halos mga plastik ang ugali, at away nalang yata ang laman ng utak.

His forehead creased. “Can i talk to you in serious?!”

“I’m always serious. What did I do to you, Arzhel? You’re always hating me, as if....” I stuttered.

“Because, you’re always meddling with my relationships. Leave me alone, Jazarah. Let me have my peace.”

I tried to looked at him and met his eyes. “Fine, it’s been a year anyway. I’m tired of chasing you. You didn’t saw the sacrifices that i made just to protect you from any harm. But, i guess you forgotten the past.”

Literally, but that will didn’t change our friendship. Well, i will still cherish it no matter what happened. Just, I need to stop this nonsensical feelings for him.

He was about to say something but i just turned my back at him and walked away. Don’t worry, it will never change everything, Arzhel, you will still my friend.

Liv’s eyes widened as she saw me entering our next class. She is my classmate and also belongs to our circle of friends including Arzhel. I sat next to her, didn’t minded her stare. “Nag-away daw kayo ni Arzhel?” Seryosong tanong niya nang makaupo ako.

Napailing naman ako, kahit kailan talaga ay hindi rin nakakatakas ang tainga nito sa chismis. “Hinila ka daw niya paalis ng cafeteria, nagpabili pa naman sana ako ng pagkain sayo. Nasaan na ba?”

Tinignan niya ang mga kamay ko, at napasimangot nang makitang walang bitbit. “Sa tingin mo ba, makakabili pa ’ko kung sumingit iyong babae sabay sabihan ka nang masama? Aba’t siya na nga itong nauuna, nagpapa-victim pa. Edi, ako na naman ang lumalabas na masama sa kwento.” Inis na sabi ko rito.

Napangisi siya. “Arzhel have a bad taste in girls. Kahit naman noon pa, ganoon na siya diba?”

I agreed, pati iyong kapatid niya pa na si Rionah ay napabuntunan pa ng galit ng isa ring girlfriend niya noon nang mamataan sila sa gymnasium. Naroon ako nang mangyari iyon lalo pa’t kasama ko rin si Rionah sa cheerleading squad, nagpahatid siya sa kuya niya ng t-shirt dahil wala siyang nadalang pamalit, at nang makita iyon ng babae ay talaga pang nagwala roon at hinablot ang buhok niya.

Nag-break din naman sila pagkatapos ’non. Hindi pa ba niya tatapusin namamagitan sa kanila ng bruhildang iyon kung pati kapatid niya ay pinagbubuntunan na?

“Wala e, choice niya ’yon kaya pabayaan na natin.” Tanging sabi ko nalang rito na ikinatawa niya.

“Oh, really? Don’t tell me, na umayaw ka na ngayon after that fight?” Nang-aasar niyang tanong na hindi ko nalang pinansin. “Hay, buti naman ay napagod ka na rin ngayon. Mas bagay pa nga kayo ni Castiel, e.”

Nagkasalubong naman ang mga kilay ko. The heck? Castiel? That Rivas? Mas mabuti pang mahulog nalang sa iba kaysa pa roon, kabilang pa iyon sa mga babaero rito, e. “Hindi ako mahilig sa babaero.” Inis na sabi ko rito.

Napaisip kaagad siya. “Babaero ba ’yon? Parang wala naman akong naririnig na na-link sa kaniya na babae.”

“Babaero iyon, kasama iyon sa circle nila Wyatt diba? Syempre, hawa-hawa na sila ng ugali roon.”

Heartfelt SorrowWhere stories live. Discover now