34

72 7 17
                                    

POV MAY:

Vrijdag middag - 16.15 uur


Ik loop toch naar mijn kluisje toe, Freddie leunt met zijn rug tegen de andere rij aan met zijn telefoon in zijn hand. 

"Eindelijk." Zegt hij zuchtend en hij doet zijn telefoon in zijn broekzak. "Heb je hier een heel uur zitten wachten?" Vraag ik zachtjes. "Ja, we hebben een afspraak toch?" Antwoord hij en hij komt naast me staan, ik pak mijn jas uit mijn kluisje en draai hem weer op slot. Ik kijk hem aan maar zeg niks. "Toch?" Vraagt hij nog een keer. "Jaha." Zeg ik geïrriteerd.  

"We gaan wel praten maar niet bij mij thuis en ook niet bij jou." Zeg ik terwijl ik hem blijf aankijken. "Prima, dan gaan we wel naar Mcdonalds of Starbucks ofzo." Stelt hij voor. "Starbucks." Zeg ik. "Oké let's go dan." Zegt hij, ik knik en we lopen naar onze fietsen toe. 


- -

16.30 uur;

Tijdens het fietsen was het best wel stil en we hebben bijna niks tegen elkaar gezegd maar we zijn net aangekomen bij de Starbucks. Ik heb papa net gebeld en Freddie had zijn vader straks al geappt.

We lopen naar binnen in de Starbucks en meteen wijst Freddie een rustig, leeg plekje in de hoek aan. "Kom, daar gaan we zitten." Zegt hij en hij trekt me zachtjes aan mijn hand mee. We gaan tegenover elkaar aan een tafel zitten en we hebben uitzicht op een soort parkje waar allemaal kinderen aan het spelen zijn.

"May." Zegt Freddie en hij tikt me aan waardoor ik merk dat ik staarde. "Sorry." Zeg ik zachtjes en ik zie een mevrouw staan. "Ze vroeg wat je wilt drinken." Zegt Freddie, ik kijk naar de vrouw en ze glimlacht. "Een muntthee alsjeblieft." Zeg ik. "Voor mij een caramel latte alsjeblieft." Zegt Freddie, de vrouw knikt en loopt weer weg.

Ik kijk naar buiten, ik weet niet wat ik tegen Freddie moet zeggen en wat hij tegen mij wilt zeggen.

"May, kijk me even aan." Zegt Freddie op een rustige toon. Ik draai mijn hoofd en kijk hem aan. "Ik weet dat je het helemaal niet fijn vind om te praten en al helemaal niet op deze manier maar ik maak me gewoon zorgen om je." Zegt hij, ik kijk schuldig naar beneden. 

Ik voel me schuldig dat mensen zich zorgen over me maken terwijl het mijn problemen zijn en niet die van hun.

"Sorry." Piep ik zachtjes, onze drankjes zijn net neergezet en ik neem een slokje van mijn muntthee. "Je hoeft geen sorry te zeggen, je hoeft alleen maar te vertellen wat je dwars zit." Zegt hij weer rustig en aardig. 

"Stella komt opeens in mijn leven en papa heeft niet door dat ze echt een trut is die alleen maar op zijn geld en fame uit is. En Sofie is vanochtend boos geworden op me dus ik heb ook geen vriendinnen meer waar ik dingen kwijt kan om of mee te lachen." Zeg ik heel zacht. 

"Weet dat je altijd mij hebt om tegen te praten hè, maar ik snap dat je ook vriendinnen wilt hebben. Waarom werd Sofie vanochtend boos, ze leek altijd aardig." Zegt hij. "Ze vond dat ik tegen haar loog omdat ik niet had gezegd dat onze familie bekend waren. Daarna zij ik dat ik dacht dat ze het al wist en toen dacht ze dat ik er stoer mee deed maar dat was niet zo en toen ging ze naast Ryan zitten en ik zat de hele dag alleen." Zeg ik. "Aw, dat had ik echt niet van haar verwacht. Je mag in de pauzes altijd bij mij en mijn vrienden komen zitten." Zegt Freddie. "Dankje." Zeg ik weer zacht.


- -

17.15 uur;

"Dankjewel dat je met hebt geholpen." Zeg ik en ik geef Freddie een knuffel. 

We staan op onze oprit, het werd al donker dus Freddie heeft me thuis gebracht.

"Geen probleem kleintje, succes met schaatsen straks." Zegt hij, hij drukt een kus op mijn voorhoofd en fietst weg. Ik zwaai hem uit en loop daarna naar de garage waar ik mijn fiets parkeer.

Ik loop door de achterdeur naar binnen en ik leg mijn tas neer op het aanrecht. Ik zie papa nog nergens. "May?" Zegt papa's stem. "We zitten in de woonkamer." Vervolgt hij zich, ik loop naar de woonkamer en zie papa zitten met Stella in zijn armen. Ik probeer ze met een glimlach aan te kijken maar dit beeld doet pijn aan mijn ogen.

"Er zit een pizza voor je in de oven." Zegt papa en hij staat op om me een knuffel te geven, ik knuffel terug. "Stella en ik gaan vanavond uit, Louis komt je brengen en ophalen vandaag." Zegt papa en hij loopt met me mee naar de keuken. 

"Maar onze filmavond dan? We hadden het afgesproken." Zeg ik zachtjes. "Sorry lieverd, het gaat deze week even niet meer lukken. Morgen avond ga je naar Louis en Freddie of Lottie, Lewis en Lucky óf je blijft alleen thuis want ik moet naar het management en Stella gaat naar haar ouders." Zegt hij en hij haalt mijn pizza uit de oven. "Kan je niet een andere dag uit gaan met Stella?" Vraag ik zacht. "Sorry, wat zei je?" Vraagt hij. "Niks laat maar." Zeg ik, ik ga aan de keukentafel zitten en begin met mijn pizza.


- -

OMG PHOEBE'S BABY IS GEBOREN!!!!!!!!!! 

Olive Johannah Varley, 4/1/'24 🥺😍

xxx

27/12/'23

Story Of My Life ✔Where stories live. Discover now