Story Of My Life ✔

4

POV MAY;

Donderdag avond, 17.45 uur.

Freddie stapt op zijn fiets en ik spring achterop. "Duss, wat is er gebeurt op school?" Vraagt Hij. "Ik had Engels van meneer Edwards, we moesten stil iets gaan lezen en Mila en Luna bleven maar tegen mijn stoel aan trappen en toen ik er zachtjes iets van zei kreeg ik een waarschuwing en toen deden ze het nogsteeds en zei ik er weer wat van en toen werd hij helemaal boos. Sofie nam het voor me op en toen moesten we er beide uit en nablijven." Zeg ik snel.

"Wie is Sofie?" Vraagt Freddie. "Een meisje uit m'n klas, ze is best wel aardig en niet helemaal obsessed met onze vaders. Ze wist zelfs niet eens dat mama is overleden. Toen we klaar waren met nablijven heeft ze mijn nummer gevraagd omdat ze het zo gezellig vond." Zeg ik met een glimlach.

"Je moet het echt gaan vertellen over Luna en Mila." Zegt Freddie. "Nee Freddie, ik vertel niks en jij ook niet." Zeg ik streng tegen hem. "Je bent er al vaker uitgestuurd door hun, als het nog vaker gebeurt moet je vader op school komen en dan komt hij er zo achter, wil je dat dan??" Zegt hij opeens wat bozer waardoor ik schrik. Ik reageer niet en de rest van de rit blijft het stil.

- -

Freddie parkeert zijn fiets en we lopen de winkel in. "Hier!" Zegt Freddie en hij wijst naar een vak met allemaal soorten bloem. "Welke moeten we hebben?" Vraag ik. "Ehm, geen idee eigenlijk." Zegt hij.

"We pakken gewoon deze en we kijken thuis wel of het goed is. Bloem is bloem." Zegt Freddie grinnikend en hij pakt een random pak bloem. "Oké maar ik ga echt niet terug voor nieuwe." Zeg ik. "Ik ook niet." Zegt Freddie. We rekenen af en gaan weer terug naar de fiets en we fietsen naar huis.

- -

"We zijn weer thuis!" Roep ik en Freddie en ik lopen de keuken in. "Oké! Beginnen jullie alvast met bakken, wij komen zo." Zegt papa. "Jaa!" Roep ik terug.

Ik lees de ingrediënten voor en Freddie pakt alles en zet het op het kookeiland neer. "Dit was alles." Zeg ik. "Oké, eerst de eieren in de kom." Leest Freddie voor, ik knik en doe er een paar in de kom. "Nu de melk." Zegt hij, ik knik weer en doe de melk erbij. "Als laatst de bloem." Zegt Freddie. Ik pak het pak bloem en scheur het open, Freddie beukt mij aan waardoor al het bloem over de hele keuken verspreid ligt. 

"Freddieeee!!!!!!" Zeg ik hard. "Wat heb je gedaan?!?" Zeg ik lachend, Freddie zit helemaal onder het bloem. "Jij ook!" Zegt Freddie, hij pakt het pak bloem en gooit ook heel wat over mij heen. 

"Zijn jullie al klaa-" Hoor ik iemand achter ons zeggen, Freddie en ik draaien ons om. "Wat hebben jullie nou weer gedaan?" Vraagt ome Louis lachend. Ik wijs meteen naar Freddie. "Freddie beukte mij aan en toen liet ik het pak vallen waardoor hij helemaal onder zat en toen gooide hij ook allemaal bloem over mij heen en toen kwamen jullie." Zeg ik lachend.

"Kleed jullie maar even om, Louis en ik maken dit wel schoon. En trouwens, er was nog wel bloem, volgende keer beter zoeken." Zegt papa en hij houd een ander pak bloem in de lucht. "Dankje!" Zegt Freddie en we rennen samen naar boven.

Freddie heeft een aantal van zijn kleren in mijn klerenkast, een keer vergeten tijdens het logeren denk ik. Hij pakt de spullen en rent mijn badkamer in. "Ik mag lekker eerst!" Zegt hij en hij doet de deur dicht. Ik pak een nieuwe outfit voor mezelf en plof op mijn bed.

De deur van mijn badkamer gaat weer open. "Jij kan!" Zegt Freddie. "Okeeeeee!!" Zeg ik en ik ren de badkamer in. "Ik ga alvast naar beneden." Zegt Freddie. "Is goed!" Zeg ik terug en ik kleed me om.

Ik loop mijn badkamer weer uit en ren de trap af naar de keuken. "Kom je? Wij kunnen wél pannenkoeken bakken." Zegt ome Louis. "Haha" Antwoord ik bot en ik ga naast papa aan tafel zitten.

"Eetsmakelijk!" Zegt iedereen en we beginnen te eten.

- - - -

Het is nu 21.45 uur. Freddie en ome Louis zijn net naar huis gegaan, we hadden nog een film gekeken dus het duurde wat langer. 

Ik zit nu met papa op de bank te knuffelen. "Ik hou zo veel van je." Zegt papa en hij geeft me een kus op mijn haar. "Ik ook van jou." Zeg ik.

"Hield mama veel van mij?" Vraag ik en ik ga rechtop zitten. Papa schrikt volgensmij en hij gaat ook rechtop zitten. "Eh, ja ze hield heel veel van je." Zegt papa. "Pap, kan je me nou eindelijk iets over mama vertellen en over haar dood?" Vraag ik. "Lieverd, het is al laat. Ga maar slapen." Zegt hij. "Nee, dat zeg je altijd. Ik heb het recht om iets over mama te weten, het is mijn moeder." Zeg ik. "May ik heb geen zin in deze discussie, ga maar naar boven." Zegt papa. Ik sta op. "Oké, ik bel ome Louis wel want hij gaat me wél vertellen wat er met mama is gebeurt." Zeg ik en ik loop richting de trap. "Hij verteld je ook niks hoor." Zegt papa nog. "Hou op!" Roep ik uit frustratie en ik ren naar boven mijn kamer in.

Ik sla mijn deur hard dicht en ik laat me op mijn bed vallen.

Waarom verteld niemand mij gewoon wat er met mijn moeder is gebeurt?!

- - 

Vote/Reactie?

x

16/8/'23