DON'T BABY ME [Short Story] [COMPLETE]

EP-1

*****

" ဒီနေ့ ဆရာအသစ်ရောက်မှာတဲ့ "

" မင်ဂယူး ငါတို့ တစ်ချက်လောက် သွားရှိုးကြမလား "

" မလိုက်ချင်ပါဘူး မင်းတို့ပဲသွားကြည့် "

" လာစမ်းပါ ... ကပ်တီးကပ်ဖဲ့လုပ်မ‌နေနဲ့"

ဂျီဟွန်းရဲ့ မရမကဆွဲခေါ်သွားမှုကြောင့် မလိုက်ချင်ပဲ လိုက်လာရသည်။ ဆရာများနားနေခန်းရောက်တော့ အထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ အပေါက်ဝမှာ 4/5ယောက်လောက်ပြုံပြီး နားနေခန်းထဲ လည်ပင်းရှည်ထွက်မတတ် လှမ်းရှိုးကြသည်။ တယ်လည်း စပ်စုကြသည်ကိုး။ သင်္ချာဆရာမက အလုပ်ကထွက်သွားသဖြင့် အသစ်ရောက်လာမည့်ဆရာကို ကျောင်းသားသဘာဝ စပ်စုကြခြင်းဖြစ်သည်။

"ဘာလုပ်နေကြတာလဲ?"

အနောက်ဘက်ဆီမှ အသံတစ်ခုထွက်လာ၍ လှည့်ကြည့်မိတော့ မျက်မှန်လေးနှင့် ချစ်စရာကောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်က အပေါက်ဝမှာပြူတစ်ပြူတစ်လုပ်နေသည့် မင်ဂယူးတို့အုပ်စုကို မျက်မှောင်ကြုံ့ပြီး ကြည့်နေသည်။ ကျောင်းယူနီဖောင်းမဝတ်ထားပုံထောက်ရင် ကျောင်းသားသစ်လား ဘာလား။ မင်ဂယူးတို့ဆိုတာ အကုန်လူကောင်ကြီးသည့်ကျောင်းသားတွေ။ သူ့ကြည့်တော့ ပိုးနှံကောင်လေးလို လက်တောက်လောက်နဲ့ မင်ဂယူးတို့တစ်အုပ်စုလုံးကို မိုက်ကြည့်ကြည့်နေတာများ ...

"ဟို ကျောင်းသားတွေ စာသင်ချိန်ကို အတန်းမဝင်သေးပဲ ဒီမှာ ဘာလာလုပ်ကြတာလဲ ?"

ရုတ်တရက်ပေါ်လာသော အတန်းမှူး၏ ငေါက်ငမ်းသံနှင့်အတူ လှစ်ကနဲ ပြေးကြသည်။ အတန်းမှူးမိရင်မလွယ် ၊အဲ့ဒီဆရာက အကုန်ဖမ်းပြီး မစာမနာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းတတ်တာ

***********************************

"ဒါမင်းတို့အတန်းကို အသစ်ဝင်မယ့် သင်္ချာဆရာအသစ်ပဲ ... ဒီကြားထဲနောက်ကျနေတဲ့စာတွေကို ‌ဆရာအသစ်နဲ့ သေချာလိုက်လုပ်ပါ ၊ ဆရာ....နှုတ်ဆက်ပေးပါဦး"

"အားလုံးနဲ့တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ... ဆရာ့နာမည် ဆောမြောင်ဟိုပါ"

တစ်တန်းလုံး ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် ပြန်လည်နှုတ်ဆက်ဖို့ မေ့နေကြသည်။ အတန်းမှူးနှင့်အတူပါလာပြီး အတန်းမှူးကိုယ်တိုင် သင်္ချာဆရာပါဟု ပြော၍သာယုံရသည်။ ဖြူဖြူသေးသေး မျက်မှန်လေးနှင့်မို့ ဆရာမဟုတ်ပဲ သူတို့နှင့်ရွယ်တူ ကျောင်းသားဆိုရင်တောင် တကယ်ကြီးယုံမိမှာ။