Dük Dur Lütfen Çünkü Acıtıyor (+18)

88

"Ah, daha dokunmadım bile, bu kadar dik olacağını hiç düşünmemiştim."

Göğsü sertleşmiş meme ucundan sıçrarken nefesi biraz boğuklaştı.

"Bunu ne kadar çok beklediğini bilseydim kesinlikle daha önce dokunurdum."

"Öyle değil......"

Molitia'nın sesi zayıf geliyordu. Bunun nedeni iç çamaşırını tamamen ıslatmış olan kıvrımlarıydı.

"Hmm."

Raven'ın eli daha sonra onun eteğini istila etmeye başladı. Elleri kısa süre sonra o renkli dantellerin arasında kalan kalçalara dokundu.

Kızın çıplak teninin kendi dudaklarına değdiğinde neden bu kadar iyi hissettirdiğini bilmiyordu. Raven ondan bir ısırık aldığında attığı küçük çığlık bile kulağa çok hoş geliyordu.

"Hatalıysam özür dilerim."

Adamın eli sonunda uzun zamandır beklediği iç çamaşırının üzerinde gezindi. Sıcak nefesi havada asılı kalırken kızın beli hemen doğruldu.

"Ama buranın aynı fikirde olduğunu hiç sanmıyorum."

Sanki şaka yapıyormuş gibi parmağını kaldırıp iç çamaşırının üzerinden geçirdi.

"Parmağımı yemeye çalışan iç çamaşırının üstünü görebiliyor musun?"

"Huh..."

Molitia titredi. Adam elini iç çamaşırından çekene kadar bile bunu inkâr edemedi.

"Artık dokunmama bile gerek yok."

Alçak sesi Molitia'nın kulaklarını delip geçmişti.

"Oturduğun yerde pantolonumun ne kadar ıslandığını görebiliyor musun Molitia?"

"Bu kadar yeter..."

"Şu anda utangaç hissediyor musun?"

Raven gülümsedi ve onu yanağından öptü.

"Karımın kocasının dokunuşu altındaki heyecanını görmek büyük bir zevk. Peki, neden utangaç hissetmek zorundasın?"

Parmakları biraz daha derine sokuldu. Araba aralıklı olarak tıkırdamaya devam ediyor, bu da parmaklarının kadının birçok farklı yerinde kaymasına neden oluyordu.

"Bunun tadını çıkarırken heyecanlanman normal sevgili karıcığım."

"Huuu!"

Adam bir anda şişmiş bedenini yoğurunca Molitia ani bir çığlık attı. Parmağı klitorisini işgal edip ovaladığı anda duyularının kaybolduğunu hissetti.

Raven onun dik beliyle oturduğunu ve poposunu kalçalarına sürttüğünü gördüğünde artık kendini tutamadı. Ardından hemen kemerini çözdü ve aletini çıkardı.

"Belini hafifçe kaldır."

Molitia, Raven'ın sözleri üzerine kalçalarını kaldırdı. Eteğinin kenarıyla birlikte ayağa kalktığında doğal olarak beyaz olan kalçaları nihayetinde ortaya çıktı.

"Yavaşça aşağı in..."

Raven'ın rehberliğinde Molitia belini dikkatlice hareket ettirmeye çalıştı. Girişine sıcak havadan çok daha sıcak bir şey dokunduğunda kısa bir süre iç çekti.

Tam o anda, belki de yoldaki bir taş nedeniyle araba aniden sarsıldı. Bu ani hareketler vücudunun dengesini kaybetmesine neden oldu ve dümdüz aşağıya doğru daldı.

"Ah!"

Molitia'nın vücudu aniden titremeye başladı, çünkü onu tam ağzına kadar kavramıştı. Büyük bir yabancı cisim vücuduna tamamen girmiş gibiydi. Raven da aldığı beklenmedik zevk nedeniyle dişlerini sıkıyordu.

İkisi de umutsuzca nefes almaya çalışıyordu.

"İkiniz de iyi misiniz? İleride bir taş olduğunu fark etmemiştim."

Arabacının ani sesi Molitia'nın bir süre donup kalmasına neden oldu. Raven'ın kendi sesinin aksine, arabacının sesi yüksek ve netti.

Bunun üzerine Raven arabanın küçük penceresini hafifçe araladı.

"Sorun yok. Sadece yavaş sür."

"Evet, anlıyorum."

Raven hemen pencereyi kapatırken araba biraz yavaşlamaya başladı.

"Beni böyle aceleyle yutacağını hiç düşünmemiştim."

"Sorun bu değil ki!"

Molitia her an patlayacakmış gibi görünen kırmızı boyaya bulanmış yüzüyle anlamsızca konuşuyor gibiydi.

"Belli ki arabadan gelen sesi duyabiliyorsun...!"

"Sanırım bir yanlış anlaşılmaya yer bıraktım."

Şakacı bir şekilde sırıtırken yavaşça belini çıkardı. Karıncalanma hissiyle birlikte aniden bir inilti yükseldiğinde, Molitia hızla eliyle ağzını kapattı. Henüz adapte olamadığı karıncalanma boğazına yayılmış gibiydi.