* Part 2 (ch.8) - First Time

7.6K 100 9
                                    

AUTHOR: Happy Summer, guys! Anyways, sorry again sa late update. I'm really trying to catch up since konting UD's nalang at tapos na ang storyang ito. Thanks for waiting and sana, magugustuhan niyo ang UD na ito :)

Note. This will be improvised.


~~

CHAPTER 8 PART 2
ZYLA'S POV


Classroom. Dismissal.



"Bakit kaya umiyak yung si Ysa?" Tanong ko sa sarili ko habang naglalampaso ng sahig namin sa classroom- buhay daily cleaner nga naman ang peg XD Mehehe.



Bigla ko lang kasi naalala yung mukha ni Ysa kanina. Ewan ko nga kung bakit nakatatak yun sa isip ko eh hindi naman kami close noon. Siguro dahil first time ko siyang nakita na ganoon. Matapang kasi lagi yun eh.



"Dweeb. Aren't you done yet?" Napatingin agad ako sa doorway. Ayun siya, nakalean sa gilid with crossed arms. Yung isang kilay pa, nakataas. Bago ko pa siya igreet back ay nagsalita siya ulit. "Ikaw lang ba ang daily cleaner ngayon? Where are the others?" Tanong niya sabay lapit sakin.


"Tapos na silang maglinis. Umuwi na silang lahat." Sabi ko.


"How dare they." Sabi niya. "Pumayag ka naman na iwanan ka nalang nila? You aren't even done cleaning yet." Kinuha niya naman yung panyo sa bulsa niya tapos pinahid ito sa noo ko. "See, you're sweating already." Tinignan niya ako saglit pagkatapos ay binuksan niya yung cabinet kung saan nakatago yung cleaning materials namin- kumuha siya ng isa pang lampaso tapos ay naglalampaso na rin siya.


Akala ko joke joke lang niya pero ayun, naglalampaso nga siya. Nakatingin lang siya sa sahig ta's mukhang seryoso.


 Whoooooooa. o_______o


"Ya, why are you staring?" (-___-)> Napatigil siya bigla tapos nagkamot nang ulo. Nakatigtig na pala ako sa kaniya.



Wala lang. Napatitig lang naman kasi ako kasi hindi ko inaakala na marunong pala yan maglinis. Akala ko kasi pambubogbog lang ang alam niyan eh. Nakaka-amaze nga. Tapos hindi lang yun, bigla siya kasing mas gumwapo sa paningin ko. Ay. Ano ba yan.



Pft. Binawi ko kaagad ang tingin ko. Ang awkward kasi eh. "Ah, wala, wala." Umiling ako noon. Bigla nalang na uminit yung pisngi ko. Hala, ano nang nangyari sakin?



Dubdubdub.


Napansin ko naman sa peripheral view ko na nakangiti siya na nakatingin sakin. Nahihiya na tuloy akong tumingin sa kaniya. Eeeeek. Bakit ba. Hindi naman ako ganito dati eh.



Tinignan ko siya ulit. Tumigil na pala siya sa paglalampaso tapos mas lumapad lalo yung ngiti niya nang napangiti na rin ako sa kaniya. Napatitig lang kami sa isa't isa hanggang sa napakalaki na nga talaga ng ngiti niya.



"Ano bang nakakatawa sa mukha ko?" (-__-)? Sabi ko sa kaniya pero siya, namumula na sa kangingiti. Umiling lang siya pero nakangiti pa rin. "Eeee, may mali sa mukha ko eh. Prince naman, ganiyan na pala." Sabi ko sa kaniya na may konteng pout.



Ngayon, hindi na siya naglalampaso. Naka cross arms nalang siya. Yung isang paa, nakataas sa wall. He sighed and then gave me the most angelic half smile. "I just like you so much."


Nakatitig pa rin siya sakin. Naku. Castiliogne, alisin mo na yang eyeballs mo sa mukha ko ngayon din, kung hindi. Naaaah.



Nagpumigil na lang ako ng ngiti habang pabilisan naman akong pumunta sa cabinet para ibalik yung lampaso tapos ay nagbura nalang ako ng mga writings sa blackboard. Pero actually, excuse ko lang yan para malayo kay Prince- nasa likuran kasi siya. Basta, ewan ko ba, may nagbago eh. Hindi ko alam ano yun basta sa tuwing mas malapit ako sa kaniya... ewan eh. Tumitibok lalo puso ko. Gulp. Ano ba tawag dito? (-*o*-)

Hated by the Gangster PrinceWhere stories live. Discover now