saate bakmak bile istemedin. Gecenin ilerleyen saatleriydi ve odanızdaki havanın dondurucu soğuğu bunun açık bir göstergesiydi. yeni uyanmıştın ve bir nedenden dolayı tekrar uyuyamıyormuşsun gibi görünüyordu ve daha da kötüsü, katsuki'n de uyuyordu.
Kocanız sadece yanınızda dinleniyordu; uykuya yenik düştüğü için göğsü yavaşça inip kalkıyordu. Eğildin ve karanlıkta elinden geldiğince yüzüne baktın. sadece birkaç özelliği seçilebiliyordu ama yine de güzeldi.
avucunuz omzuna yaslanmak için kolunu yukarı kaydırır, göğsünüzün keskin sırtına bastırılacağı şekilde yaklaşır. Uyanmadığı için üzülen boğazınızdan yorgun bir sızlanma çıkıyor. Geç olduğunu biliyordun ama tek başına ayakta kalmak istemedin.
"Katsuki, bebeğim, uyan lütfen" ona doğru sürünürsün, ağzını boynuna bastırırsın. Bir tür tepki almayı umarak uyurken neredeyse onun üzerinde sürünüyorsun. Dudaklarınızı tekrar tekrar yüzüne bastırırsınız, yanağından çenesine kadar sürüklersiniz. Oraya vardığınızda çenesine olan saldırınız azalmaz. öpmek ve tenine karşı mırıldanmak; uyurken çok huzurlu olduğu için kendini suçlu hissediyorsun ama ona ihtiyacın var.
"katsukii. katsukiiiii-"
"Ne istiyorsun, aptal?"
"katsuki!" Fısıldayarak bağırırsın, onun sesiyle vücudunda bir sevinç dalgası yayılır, "nihayet uyandın."
"Evet öyleyim" diye homurdandı ve dirsekleriyle kendini kaldırdı. "ve şimdi yapman gereken bir açıklama var." Sen yavaşça battaniyenin altına girip kendini onun vücudunun üzerinde dinlendirirken, ellerini başının iki yanına koyarken katsuki'nin gözleri seni takip ediyor. bulanık bir şekilde gülümsüyorsun, gözlerin düzensiz bir şekilde yanıp sönüyor, "uyuyamıyorsun."
"Görebiliyorum" diye homurdanıyor, gözlerini seğirerek, "ama görebiliyorum. iyi geceler." katsuki aniden yan döndü ve bu hareket senin yatağa düşmene neden oldu. "katsuki..? lütfen tatlım, gerçekten uyuyamıyorum" sadece sessizlikle karşılaşıyorsun.
Ona bir kez daha seslenmekten çekinerek sırtına bakarken kaşlarını çatarsın. ve tekrar uykuya dalmana yardım etmesine umutsuzca ihtiyacın olsa da, sırf sana yardım edebilmesi için onu hak ettiği dinlenmeden uyandırmanın adil olmadığını da biliyordun. Elinizden geldiğince dikkatli bir şekilde yataktan kalkarsınız ve soğuk fayans zemine dokunursunuz; içini çekip aşağı inmeden önce sevgilinize hüzünlü bir bakış atarsınız.
Aşağıya indiğinizde kanepeye sarılırsınız, dizlerinizi göğsünüze çekersiniz. Siz ona amaçsızca bakarken televizyon vızıldamaya devam ediyordu. düşünceler kafanızı kaplarken bunu hiç düşünmüyordunuz. Yorgundun ama içindeki bir şey uyumana izin vermiyordu. Dinlenmek için çaresizce dönüp durdun ama yapamadın. Hayal kırıklığına uğramaya başlamıştın, kendine sadece uyumayı talep ederken gözlerinde kızgın gözyaşları yanıyordu. katsuki'ne gerçekten ihtiyacın vardı ama o uyuyordu. onu tekrar uyandırmayı denemeye cesaret edemedin.
"Hey, burada ne işin var, aptal?" kafanı sese doğru çevirirsin. katsuki merdivenlerin dibinde duruyor ve sesin gergin bir fısıltı halinde çıkıyor, "katsuki... uyuyamıyorum."
sert gözleri yumuşadı. "hayır bebeğim? hadi kapat şu televizyonu." diye mırıldanıyor ve kollarını sana açıyor. Bir sızlanma sesi çıkarırsın, kanepenin arkasına tırmanırsın ve burnunu çekerek onun kollarına düşersin. "Çok yoruluyorum, Kats."
"Biliyorum bebeğim, biliyorum. orada olmalıydım, güzelim." seni kollarına alıyor, dudakları güven veren yumuşak bir öpücükle alnına doğru kayıyor, "hadi, yatalım. Burada seninle olacağım."
kırk beş dakika oldu (45). kırk beş (45) ve katsuki'nin kollarını vücuduna dolamasına rağmen hala uyuyamadın. şu anda yüzünüz onun göğsüne doğru itilmiş durumda, hüsranınız daha da büyürken gözyaşları kirpik çizginizin üzerine akma tehdidinde bulunuyor. daha kötüsünü düşünmeden edemiyorsun - Katsuki'nin zamanını boşa harcıyorsun, o da seninle birlikte kalkıp seni uyutmak istemiyor - ve bu sadece senin daha çok ağlamana neden oluyor.
"Uyudun mu bebeğim?" "hayır...özür dilerim katsuki" sesin çatlıyor.
"Özür dileme tatlım" diye mırıldandı ve seni daha da yakınına bastırdı. "Ne zaman istersen uyuyabilirsin. Ben buradayım."
"Yapamam katsuki. o kadar yorgunum ki..."
"Yapabilirsin bebeğim. sadece gözlerini kapat." kaba sesi odada yankılanıyor ama dinlemeyi isteyeceğiniz kadar yumuşak; gözlerinizi kapatıyor ve ellerinin sırtınızda nazik bir şekilde yukarı aşağı gezindiğini hissediyorsunuz. yavaş yavaş ama tam olarak değil uykuya dalmaya başladığınızı hissedersiniz. "Seni oyalamak istemiyorum katsuki. ama sana ihtiyacım var."
"Sorun değil bebeğim" diye fısıldıyor yumuşak ve nazik bir sesle "Uyumakta zorluk çektiğini biliyorum. Benim için endişelenme. Sen sadece biraz uyumayı düşün. Ben burada olacağım."
katsuki'nin nazik sözleri kesinlikle uyku sürecini hızlandırıyor. "Doğru bebeğim. Sadece benim için uyu. Ben buradayım."
"Mmm" göğsüne doğru sızlanırsın, "geceler, kat.. seni seviyorum"
katsuki sana gülümsüyor, tabii ki bilgi eksikliğine ve ne kadar değerli olduğunu düşünmeden edemiyor. ihtiyacın olduğunda yanında olmaktan mutluluk duyar. o çekiyor bilgi elbette ve senin ne kadar değerli olduğunu düşünmeden edemiyor. ihtiyacın olduğunda yanında olmaktan mutluluk duyar. örtüyü omzunuza çekiyor, kendisi de nemli bir uykuya dalmadan önce eğilip başınızı bir kez daha öpüyor.
"iyi geceler tatlım. seni daha çok seviyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben bu hayatta iki şeye düşerim aga 1: Okurlarım 2: Pah-chin DEĞERİMİ BİLİN SİZİ PAH-CHİNDEN ÜSTÜN TUTUYORUM İstek karakterler>>>
