F16'cı |Texting [TAMAMLANDI☑️]

2. Kitap 10. Bölüm

Selamlarrr

Fazla uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakacağım ama oylarımız neden bu kadar az ya? 1 milyon okunmaya ulaşmaya çalışıyorum da zor gibi bu gidişle neysss destek olanlara teşekkür ederim 💕

Yıldımızı parlatmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayınnnn

Keyifli okumalarrr

✈️✈️✈️

Hava kararmıştı o sırada ben dışarı çıkıp Kerem'i göndermiştim. Şimdi ise şömine başında oturmuş birbirimizi izliyorduk gerçi o kadar yılın acısı nasıl çıkacaktı bilmiyordum.

Hala yaşanılan şeyler hayal gibiydi gerçekliğine ikna olmak için elimi yüzünde gezdirdim.

Gözlerini kapattı. O da çok yorulmuştu her halinden belliydi.

Gözlerini açıp bakışlarını bakışlarıma kilitledi.

"Bu anın hayalini o kadar çok kurdum ki Pembe Penam. Bir daha seni göremeyeceğim diye kafayı yemek üzereydim. Sensiz geçen her saniye tenime bıçak gibi batıyordu."

"Geçti her şey. Bak buradaydım."

Elini kaldırıp gözümden akan yaşı parmağıyla temizledi. İyice ağlak bir şey olmuştum şu sıralar.

Elini indirirken kolunun hafif yukarısına sıyrılıp çıplak kalan tenine gitti gözlerim.

Kolunu ellerimin arasına aldım.

"Bu ne?"

Kolunda oldukça belirgin ama geçmiş yara izleri vardı.

"Önemli bir şey değil." diyerek kolunu kapatmaya çalıştı.

"O zamanlardan kalma."

Kolunu dudaklarıma götürüp öptüm.

"Çok mu zarar verdiler?"

Hızla kafa salladı. Üzülmemi istemiyordu ama her şey ortadaydı

benimki de soru...

"Hem sen öpünce geçti zaten"

Yüzüne yapma bir gülümseme yerleştirdi. Acıları saklamanın en etkili yolu.

Gülümsemek.

O gülüşle herkesi kandırabilirdiniz ama sizi sizden daha çok tanıyan insanları asla. Gerçi sahte gülücüklerle kapattığınız üzüntünüz de kimseyi ilgilendirmez.

Sizi sevenler hariç.

"Alin" dedi lafi değiştirmek için

"Efendim?"

"Biliyor musun en çok beni unutmandan korktum. Ölmem sorun değildi belki. Çünkü ölsem de aklının hep bir köşesinde olacaktım. Eğer unutsaydın o zaman ölürdüm. İnsan ölünce unutulmaz unutulunca ölür."

"Seni unutmam mümkün değildi. Sadece hayal olduğun gerçeğini kabullenmeye başlamıştım. Sana dair hep bir iz aradım. Hepsini yok etmişlerdi. En çok da yüzüğümü aradım Şahin. Aptal bir kağıtla değiştirmişlerdi. Yüzüğe sahip çıkamadım özür dilerim."

"Şşh daha fazla ağlamanı istemiyorum. Bizim aramızdaki bağ bir yüzükle ölçülemeyecek kadar özeldi zaten. Öyleydi ki şuan buradasın. "

Oturduğu yerden kalkıp bir odaya gitti döndüğünde elinde siyah bir kutu vardı.

Yanıma çöküp kutuyu özenle açtı.

Kutunun içerisinde mavi renkte lotus çiçeği bir kolye vardı.

(Temsili fotoğraf arkasını bir tık daha geniş hayal edebilirsiniz.)

Kolyeyi eline alıp boynumu açtı.

"Lotus çiçekleri çamurda yetişmelerine rağmen tertemiz kalabilen çiçeklerdir. Bu pisliğin içinde tertemiz bir kalbin olduğu için bu kolyeyi ancak sana yakıştırabildim. O yüzük bize iyi gelmedi sevgilim bu kolye şans getirsin."

Kolyeyi boynuma takarken durdu.

" Az daha unutuyordum" kolyeyi elime verip "Arkasını telefonunun kamerasına okutur musun?" dedi.

Hipnotize olmuş bir biçimde dediğini yaptım. Sonra bir şarkı çalmaya başladı.

Her şeye hile karışsa bile oyunu seversin lkimiz de hiç ölmeyecek gibi gülersin

Duramazsan anlarım ben gencim ama ihtiyarım

Sende bu öyküyü noktalarım

Yar bana düşmanım ol gel
Düşür beni koynuna boğuver
Bu garibin ömrü sensiz geçer mi?

Gel bana zindanım ol gel
Kelepçeyi vur zulüm ol gel lnsan insanı böyle sever mi?

Şarkı noktalandığında Şahin cümlelerine devam etti. Ben her zamanki odunluğumu koruyarak onu dinliyordum. Yaşadığım şeyler hiç gerçekçi gelmiyordu ama işte buradaydı. Ve ben bu sefer hasta değildim.

Hayır hiç delirmemiştim bile Yavuz Komutana tüm sevgi (!) sözcüklerimi sıraladım.

"İnsan insanı böyle sever mi bilmiyorum Alin ama Bu F16'CI Pembe Penasını çok seviyor."

Hiçbir şey söyleyemedim yaptığım tek şey dudaklarımı dudaklarına kilitlemek oldu.

BÖLÜM SONU

Romantik sahne yazmayı beceremiyorum hiç yaa mxmdös ama çok hasretlik çekti çocuklarım dayanamadım yazdım. yoksa bana verin gizem gerilim sabaha kadar yazarım dnsnsm

Eee beğendiniz mi?

yazın görüşleriniizi merakla beklemedeyimm

Bir sonraki bölüme kadar kendinize cici bakınnnn