The Sinister's Web

CHAPTER 20

As I slowly regained consciousness, my head was throbbing with pain, and I couldn't make sense of my surroundings.

Nasaan ako?

"Ibang klase," rinig kong sabi ng isang pamilyar na boses.

What the hell they doing here?

"Sa lahat ba naman na pwedeng suspect, si Governor pa," sagot no'ng isa.

It's them. Alam na alam ko ang boses nila. Their voice has been the voice I hate hearing about. It annoys me. Pero bakit sila nandito?

Anong ginagawa nila dito?

"Napapaisip ako, saan kaya nila dinadala ang mga nakikidnap nila?"

"Alam mo, Gazan, nagkamali tayo kay Kate," singit ni Oliver sa usapan.

"Aba eh, potangina! Isa pala tatay niya sa mga kidnappers tapos hindi man lang tayo sinabihan!" Sagot ni Gazan.

Wait, WHAT!?

"Tanga, alangan namang i-update ka niya eh tatay niya 'yon. Ano gusto mo, i-text ka na tatay niya ay isa sa mga kidnapper tapos sabihing tumawag ka ng pulis?" Inis na sabi ni Oliver.

"Eh malay mo ilaglag niya tatay niya!"

"Damn it, Gazarie Nate, mag aral din minsan, hindi puwede 'yung pogi lang tapos walang substance, tch!"

"Makapagsalita ka naman, at least hindi kasing sama ng ugali mo!" Gazan retorted.
"Alam mo, Olivius Rainier Jaze, ang pagiging bobo, natatago. Ang pagiging pangit, hindi."

"Ako pa talaga masama ugali?" Si Oliver.

"Oo, kung nakakatalino lang pagkakaroon ng masamang ugali, baka valedictorian ka na ngayon!" Sagot ni Gazan.

Blinking my eyes open, I found myself in an unfamiliar place, and my heart skipped a beat as I saw Oliver and Gazan sitting nearby.

Ano ba ginagawa ko rito!?

"Pero seryoso, hindi basta basta 'tong pinasok natin," singit ni Gazan sa usapan.

"Kaya nga delikado 'tong pinasok natin"

"Mas delikado ang hinaharap ng mga nawawalang kabataan!"

Napatigil ang dalawa sa pag uusap nang makita nilan akong bumangon. Napahawak ako sa ulo dahil sa sakit at saka ko lang napagtantong may tela pala sa ulo ko.

"Nasan ako?" Tanong ko.

Lumapit sila sa akin.

"Red, magpahinga ka muna. Sariwa pa sugat mo," wika ni Oliver.

I gulped.

Is this another series of framing up? Alam nilang galit kami sa isa't isa pero bakit ako nandito?

"'Wag mo kaming pag isipan ng masama," Gazan said.

Hindi ko na lang siya pinansin dahil masakit ang ulo ko at katawan ko.

I found it difficult to piece together what happened because my head was still clouded. I faintly recalled driving Gray's car and the sense of betrayal that came upon me, realizing I couldn't drive.

"You're lucky we came across you. That was quite a reckless move, driving without knowing how to." Gazan chuckled sarcastically.

Sige ikaw na professional driver.

Napaiwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya. I can not blame myself for doing so, wala na talaga akong maisip na paraan that time. I just really need to disappear for a while, hindi ko kasi kinakaya ang mga nangayayari.