အချိန် ကချေသည်

မထင်မှတ်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်း // အပိုင်း (၄)

" ဟို ဟို ... ကျွန်တော့် အမေက အစ်မဆီ ဖုန်းဆက်မရတာနဲ့ လာကြည့်ခိုင်းလိုက်လို့ "
အခြေအနေ တွေက မထင်ထားတဲ့အရာတွေမို့ ကျွန်တော် လည်း ပါးစပ်ထဲ ရှိသလိုသာပြောလိုက်တော့တယ် ..
" အားး မကြည့်နဲ့ .. တံခါးတံခါး မြန်မြန်ပိတ်လိုက် မြင်ကုန်မယ် ပိတ်လိုက်~~~" အသံ တုန်ရီရီနဲ့ သူ့မ အသံ ကျနော် ကြားလိုက်ရတယ် ။

စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို ကောင်မ ငါ့ကို အမိန့်ပေးနေတာဆိုပီး ဘောင်းဘီ ချွတ် လီးကိုထုတ်ပီး သွားပြေးလိုးပါတယ် .. ဒါပေမဲ့မရဘူးလေကျွန်တော် အဲ့လိုလုပ်လို့ ...

" အ့ .. ဟုတ် အစ်မ ... " ဆိုပီးဘယ် ဘက် လှည့်ပီး ကျွန်တော် တံခါးပိတ်လိုက်တယ် .. ပီးတော့ သူ့ဘက်ပြန်လှည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့ လီးက နိုးလာတယ် .. သူလည်းမြင်ပီး လန့်သွားတာပေါ့ ..
" ဟဲ့ နင် ... မကြည့်နဲ့ ဒါတွေ .. မမြင် ချင်ယောင်ဆောင်လိုက် .. ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းငါလဲမသိဘူး .. ဒီလိုတွေက နင်ထင်သလိုမဟုတ်ဘူးး "
သူ့ရဲ့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ပြောနေတဲ့ပုံ , စောက်ဖုတ် ကိုကြည့်ရင်း လီးက ပိုတောင်လာတယ် ...
အဲ့တာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း ... အိမ်ကျီကို ချွတ်ပီး သူ့ ရှိရာ ကို လာတော့ ....
" အချိန်ရပ်စမ်း !!! "
..... နင် နင် ဘာလုပ်မလို့လဲ မကောင်းမကြံနဲ့နော် ငါ ငါ အော်လိုက်မာ ... နင် မယုတ်မာနဲ့ ...
ကျွန်တော်  ရှေ့ဆက်သွားတယ် ... သူ့ရှေ့ရောက်တော့ ... သူ့ စောက်ဖုတ် ပေါ်နေတဲ့အခြမ်းကို အိမ်ကျီလေးနဲ့ အုပ်လိုက်ပီး ...
" တောင်းပန်ပါတယ် ... ကျွန်တော် ကျွန်တော် မမြင်သင့်တာ မြင်မိသွားတယ် ... ကျွန်တော် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်မို့ အခုလို စိတ်ရိုင်းကတော့ ဖြစ်မိပေမဲ့ အစ်မ ကို ကျွန်တော် ဘာမှမလုပ်ပါဘူး .. ကျွန်တော် ဒီဟာတွေကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးပါ့မယ် ... " ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့ သူ့မျက်၀န်းမှာ ကျွန်တော့ကို အားကိုးပြီး သဘောကျသွားတဲ့ပုံပဲ ..
" အာ ... အစ်မ မှားသွားတယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော် မောင်လေး နော် ..."
" ဟုတ်အစ်မ ရပါတယ် ... အခု အစ်မ သန့်ရှင်းရေးလေးထလုပ်လိုက်ပါနော် .. ကျွန်တော် စောင့်ပေးရမလား မဟုတ်လည်း ကျွန်တော် .. ပြန်ပေးရမလား !?"
" ခ-ခဏ လောက်စောင့်နေပေးနော် " ဆိုပီး သူ့ကျွန်တော် အိမ်ကျီကို ခါးမှာ ချီပီး ရေချိုးခန်းထဲပြေးတော့တာပဲ ...
" ၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ ..
" ဟို မောင်လေးရပီးနော် .." ကျွန်တော်လည်း သူ့မကို ကြည့်လိုက်ပီးတော့
" အဆင်ပြေရဲ့လား အစ်မ ..."
" ဟုတ်မောင်လေး .. အစ်မ ပြေပါပြီး အားလည်းနာတယ် ... ပြီးတော့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် .. ဒီ ဖြစ်ခဲ့တာကို မသိသလိုလေးနေပေးပါနော် " ဆိုပီး .. ပြောပြာပီးချင်း ကျွန်တော့အောက်ပိုင်းကိုသူကြည့်လိုက်တယ်
" အာ .. မဟုတ်တာ ကျနော် နေပေးပါ့မယ် .. ကျွန်တော် တံခါးအရင် ခေါက်လိုက်သင့်တာကိုပါ ... " သူကြည့်လည်းကြည့်ချင်စရာပဲ .. ကျွန်ဝောာ့်လီးက နိုးနေတုန်းမို့ကိုးဗျ
" အာ .. ဒီ-ဒီ ဟာ နဲ့ပတ်သတ်ပီး ကျွန်တောင်တောင်းပန်ပါတယ် သူ ပြန် ငြိမ်အောင် ကျွန်တော် မလုပ်တတ်လို့ ... အဲ့အတိုင်းကြီး ဖြစ်နေတာ ..." ဆိုပီး ကျွန်ဝောာ် လက်နဲ့ဖုံးလိုက်‌တယ်
" .. ဒီလို မြင်ကွင်းမျိုးက ဘ၀မှာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးမိတာမလို့ ... တောင်းပန်ပါတယ် အစ်မ "
ကျွန်တော်လည်း ရှက်ကိုးရှက်ကန်းပုံစံနဲ့ပြောမိတော့ ... သူတချက်လေးပြုံးလိုက်မိတယ် ..
ပြီးတော့ တံခါးနား ကို သွားပီး သော့ခက်လိုက်တယ် ...
ကျွန်ဝောာင် ကြောင်သွားတာပေါ့ ...
" ကျွန်တော့်ဆီ ဖြည်းဖြည်းလေးလာပြီး .. မင်း
အစ်မ ကို မြင်ခဲ့တာကို မေ့ပေးမယ်ဆို ဆု တစ်ခု ချမယ် "
" အာ .. ကျွန်တော့်မေ့ပေးပါမယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါဘူး ကတိပေးပါတယ် ... ဖြစ်သင့်တာပဲမလို့ အစ်မ ဆု ချ~"
" မင်း စကားသိပ်များတယ် .. ဆုချပေးမယ်ဆိုရင် ယူလိုက်ပေါ့ ... " ကျွန်တော် ကြောက်လန့်သလိုနဲ့ နေနေမိတယ် ... ပီးတော့
" သူ ကျွန်တော့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပီး ..."
" မင်းဒီအတိုင်း အိမ်ပြန်ရင်အထင်လွဲစရာတွေဖြစ်ကုန်မယ် .. မင်းကို ငြိမ်အောင်သင်ပေးမယ်ဆိုပြီး "
" သူ ဂွင်းစတိုက်ပေးပါရော ... "
" ဝေါင်း .. မင်းဟာ တော်ဝောာ် ရှည်ပီး တုတ်တာပဲနော် " .. မင်းတော့ ကောင်မလေး ဝိုင်းဝိုင်းလည်တော့မှာပဲ..
"အာ အစ်မ ဘာတွေလုပ်... အ့ အစ်မ ... ‌အား ကောင်းတယ် .. အယ် ကျွန်ဝော့်ကို ဘ- အ့ားး"
ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေပြီးတော့ သူ ကျွန်တော့် ဥကို ကစားနေတယ်
" ကောင်းတယ်မလား .. မင်း ဂွင်းမတိုက် ဖူးဘူးလား ?"
..." ဂွင်းတိုက်တယ်ဆိုတာ ဘာလဲအစ်မ အ့... အားး အစ်မ ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းနေတယ် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲမသိဘူး ..အား ကျွန်တော် အခုမှ ပထမ ဆုံး ခံစားဖူးတယ် ဒီလိုမျိုး .."
" လူပျိုလေးပဲကိုး ... " ဆိုပီး အရှိန် တင် ထုနေတော့
" အား အစ်မ ကျွန်ဝော်ာ တခုခုထွက်တော့မလို..အ့ ခဏက ထပ်ပိုကောင်းလာပီး ... တခုခု ထွက်တော့-အ့ားး အစ်မ ထွက်တော့မယ် "သူလည်း အရှိန် ကို တဟုန်တင်
" .. အားး အစ်မ ရတနာသီထွန်း .. ကျွန်‌န်ာ အ့ ထွက်ပီးးးးးးးးးးးးး"
သူ့မျက်ရည်နှာပေါ် သုက် ရည်တွေပေကုန်ပါရော .. ပီးတော့ ပြုံးပြနေပြီး
" မင်းကို ဆုချတာ ပဲ .. မင်းလိမ္မာလို့"
" အ့ ကျေးဇူးပါနော် အစ်မ " ဆိုပီး ကျွန်တော့ ကို သူ့ အိမ်ျကီ တစ်ထည်ပေးပြီးတော့
အဲ့တာလေး၀တ်လိုက်တဲ့ . ကျွန်နော်လည်း ဘောင်းဘီ ဆွဲတင်မို့လုပ်တုန်း
" မင်းကို အိမ်ကျီ၀တ်ခိုင်းဝာာလေ ... "
" ဟုတ် မမ " ဆိုပီးအိမ်ကျီ ဆွတ်နေတုန်း
ကျွန်တော့ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ပီး လျှာလေးနဲ့ ထိပ် တွေကို သန့်ရှင်းပေးပါလေရော .. ရှစ် အိမ်ကျီကြောင့် သေချာမမြင်ရဘုး
အိမ်ကျီလည်း၀တ်ပီးရော သူ လည်း ရပ်သွားရော ..
" အစ်မ..?"
" ရှုးးး ..  ငါ့အိမ်ကို လူကြီးတွေပြန်လာတော့ မင်းလည်းပြန်တော့ "
" ဟုတ် ...  ပြန်ပါတော့မယ် နော် "
" ဒ‌ီနေ့ .. ကိစ္စ ဒီမာပဲနော် ..." ပါးစပ်ပိတ်နေဖို့ ပုံစံ ကျွန်တော့်ကို လုပ်ပြမယ် ...
" ဟုတ်.." ဆိုပီး ကျွန်တော်လည်း ပြေးဆင်းလာပီး ...
" လီးပဲကွာ လီးပဲ ... ဘာလို့ အချိန်ရပ်တာ အလုပ်မလုပ်တာလဲကွ ... လီးပဲ .... !!!! ဒီစာတန်းကြီးကရော ဘာလဲ ကွ .... ! ငါပဲ မြင်ရတာလား !!! "

အပိုင်း ( ၄ ) // ပြီး