*Nakita ni Bong na hinahalikan ni Erwan si Ann*
*Nainis naman siya kaya tumakbo at sinuntok si Erwan*
*Nagsuntukan sila hanggang nagdugo na ung ilong at bibig ni Bong*
Ann:Stop it!Stop it! *inawat naman niya si Erwan kaysa kay Bong*
Ann:Bong,this is nothing,bakit ba agad agad kang sumusugod diyan,ha?
Bong:So ganun Ann?Papayagan kitang halikan ng lalaking to?Binabastos ka Ann!
Ann:Wala naman un Bong!At sinong may sabi na pakialaman mo ung pinaguusapan namin eh wala ka namang alam.
*lumapit si Bong kay Ann at hinawakan ang dalawang kamay nito..
Bong:*habang umiiyak* Ann?Ganun na lang ba?Ann nakalimutan mo na ba?Ann diba mahal mo ako?Bakit ganyan ka Ann?Anung nangyari?Parang kahapon lang Ann...Ann?
*inalis naman ni Ann ang kamay niya kay Bong*
Bong:Ann? *nagmamakaawa*
Ann:Pakialamero ka!And you *sabay turo kay Erwan* you get out of my house now!I don't want to see your face,panira ka,sinungaling,bastos!
Bong:Ann? *umiiiyak parin*
Ann:Bong,umalis ka muna sa paningin ko..
*umalis naman si Bong sa bahay nina Ann at nagtatatakbo papunta sa park,umupo siya sa bench at duon nagiiiyak,kahit ang lakas pa ng ulan*
*Nashock naman sina Vice at K sa ginawa ni Ann kay Bong*
Vice:Ann?Nakalimutan mo ba bigla si Bong?Nakalimutan mo ba lahat ng pinagdaanan nyong dalawa?
Ann:Eh kasi naman pakialamero siya,ayan tuloy nasaktan siya..
Vice:Bakit ba kasi nagsuntukan sila?
Ann:Nakita niya kasing hinahalikan ako ni Erwan.
Vice:Ann?!?Ano bang nangyayari sayo....Pinagtanggol ka lang niya kasi alam niyang binabastos ka ni Erwan at......Boyfriend mo siya,syempre may pakialam siya....
Ann:Pero bakit kailangan niya pang sumilip,ayan,nasaktan siya..
Vice:Ann?Ayaw mo nga ba siyang masaktan?Eh bakit ganun,ayun ung ginagawa mo sa kanya ngaun,sinasaktan mo siya Ann....Ann?Mahal mo ba talaga siya?O nagkunwari ka lang?
Ann:Asan si Bong?Asan siya?
Vice:Diba nga pinaalis mo siya!
*Hinanap naman bigla ni Ann si Bong..Nakasakay siya ng kotse at duon napadaan siya sa park at nakita niya si Bong*
*Bumaba siya bigla at umupo sa tabi ni Bong*
Ann:Bong,wala un,wala talaga un..Bong,wag mong isipin un..Mahal,ikaw lang ang mahal ko..
Bong:*ngumiti at tumingin kay Ann*
Ann:Mahal,sorry,Mahal sorry talaga,nakalimutan ko bigla,nashock kasi ako..
Bong:Ann?Mahal mo ba talaga ako?
Ann:Bong naman...
Bong:Ann,sinabi ko lang naman ung nararamdaman ko sayo dati kasi nga nde ko na kayang itago pa yun,Ann wala namang nagsabi sayo na mahalin mo rin ako pabalik..
Ann:No..Mahal kita kaya lang..
Bong:Kaya lang?Ann,ayan,hindi ba pwedeng mahal kita Bong..Hindi ba pwedeng ganun lang?Ayun lang naman ang gusto kong marinig mula sayo.Ann sana umalis ka nalang,sana umiwas ka nalang,kasi mas maiintindihan ko pa.
Ann:Bong mahal kita,kaya lang Bong,bestfriend mo ako diba?
Bong:Pero Ann,sinabi ko lang na mahal kita nde ibig sabihin kailangan rin sabihan mo ako pabalik,ngaun,akala ko perfect na tayo,akala ko mahal mo ako,pero nde pala..Pinaasa mo lang ako,pinagmukha mo lang akong tanga.Ann mahal kita,ganto naman talaga pag nagmahal diba?Pinagmumukhang tanga ung sarili para lang mapansin ka niya..
Ann:Bong,tama na,uwi na tayo,gamutin na natin ung sugat mo..Ayokong nakikita kang ganyan,ayokong nakikita kang nasasaktan
Bong:Pero ayun ang ginagawa mo sa akin ngaun..Sabi ko sa sarili ko ang swerte ko dahil naging bestfriend kita,pero mas swerte ako nung naging tayo na.Pero nde pala..Pinilit kita Ann,ang sama kong tao!
Ann:Bong,stop it..Mahal na mahal kita,wag mong intindihin si Erwan Bong..
Bong: *umiiyak pa lalo*
Ann: *hinawakan ang mukha ni Bong at hinalikan siya*
Ann:Bong uwi na tayo... *nagmamakawa*
*tumayo si Bong at naglakad pero nde niya kinaya at natumba siya,dinala naman ni Ann si Bong sa hospital at duon nagpagaling*
