*Sa bahay nila Bong*
Bong:Ma,Pa,andito na po ako.
Mom:Hoy ikaw,lintik kang bata ka,bakit ngaun ka lang umuwi,Ha?Walang nagluto nang pagkain ngaun!Lagot ka sa papa mo,tiyak sisinturunin ka ule nun!
Bong:Pero asan po si Manang Fe?
Mom:Ayun,nagkasakit,babalik after 1 week,tapos nagresign ung labandera natin.
Bong:Baka po kasi masyado kaung istrickto sa kanila
Mom:Eh sira ulo ka ba?Kung nde ko sila sisigawan walang mangyayarI,Kaya ngaun dapat andito ko na ng 4 o'clock at ikaw ang gagawa ng trabaho nila.HA!?
Bong:Opo,ma.
Mom:At wag mo nga akong laging tinatawag na Ma,tawagin mo lang ako pag nasa labas tau,pero sa bahay,nde kita anak!
Bong:Opo
Mom:Magbihis ka na at ikaw pa ang magluluto ng ulam at pagplaplantsa ng damit duon.BILIS!
Bong:opo
*Oo nga pala,si Bong ay isang disisyete anyos na teenager,hindi siya tanggap ng mga parents niya dahil ikinakahiya siya lagi,hindi man siya tanggap ng parents niya,mahal na mahal parin niya ang mga ito at kayang ipagpalit ang kanyang buhay sa kanila.
Lagi siyang inaabuso na mga magulang niya,minsan nga pag umuwi ng lasing ang kanyang tatay,bugbog sarado siya dito.Kaya maraming pasa at sugat si Bong,kasi lagi nga siyang ginaganun.At ngaun,sininturun siya ng tatay niya dahil walang nagluto ng hapunan sa kanila panay nalang sigaw ang naririnig ng mga kapitbahay nila.Nanay niya tamad at tatay niya ay lasingero,buti nalang mayaman ang mga lola't lolo niya kaya may hotel sila na sikat.*
