Raven's POV
Nandito kami ngayon sa loob ng opisina ni headmistress dahil kakausapin nya daw kaming tatlo nina jake at ac gusto pa sanang sumama nina rose pero hindi na ako pumayag dahil may klase parin kami nalukungkot nga ako kase parati na akong iniiwasan ni ash mag iisang linggo nadin mula nung nag tapat kami sa kanila at dun na nag simula ang pag iwas nya saakin aminado ako na nasasaktan ako pero panigurado naman na may dahilan sya
"pinapunta ko kayo dito dahil may mahalagang bagay akong sasabihin sa inyo" panimula ni headmistress alam ko na kung ano ang sasabihin nya kaya sumagot na ako
"nais nyo bang sabihin saakin na ako ang itinakda wag po kayong mag alala dahil matagal kuna itong alam" sabi ko na ikinagulat nya kalaunay napatango nadin ito
Madami pa kaming pinag usapan na kung ano ano at sinabi nya din na nag aklas daw ng digmaan ang hari ng kadiliman at magaganap yun sa kabilugan ng buwan at sa susunod na dalawang buwan na iyon magaganap at sinabi nya din na maghanda na kami dahil maaaring umatake kahit anong oras ang mga darkan kaya tumango kami
Matapos nun ay bumalik na kami saaming dorm dahil sinabihan kami ni headmistress camilla na mag pahinga nalang muna hindi naman ako tumutol dun dahil pakiramdam ko ay pagod na pagod ako
Ng makarating kami sa dorm ay agad na akong nag paalam sa kanilang dalawa bago pumasok sa kwarto ko dahil tigiisa naman kami ng silid dito sa dorm
Humiga ako sa aking kama dahil sa pag iisip ng kung ano ano ay hindi kuna pala namamalayan na nakatulog na pala ako
Napamulat ako at bumungad saakin ang isang field muntikan na akong msuka dahil punong puno ito ng mga patay na mago at naliligo sa kanilang sariling dugo pinag masdan ko ang buwan at nakita ko na bilog na bilog ito at duon lang pumasok sa isip ko ang digmaan muli akong tumingin sa paligid at talagang puro dugo lang at mga patay na katawan ang nakikita ko lumakad pa ako at nag babakasakaling may buhay pa
Sa ilang sandaling pag lalakad ko ay halos gumuho na ang aking mundo dahil ang aking mga kaibigang itinuring kung pamilya ay walang ng buhay habang naliligo sa mga sarili nilang dugo hindi kuna mapigilang mapa hagulgul na niyakap sina rose
"hindi hindi ito totoo huhuhuhu wag ayoko huhuhu wag nyo akong iiwan" umiiyak ko na sabi sa kanila at nag susumamo na mabuhay sila naisip ko na pagalingin sila ngunit ni isang kapangyarihan ay walang lumalabas saaking katawan kaya napa hagulgul nalang ako pagkatapos nun ay hinalikan ko ang kanilang mga noo para hanapin ang mahal ko nag babakasakali na buhay pa ito dahil napansin kuna sina rose, sofia, rafael at james lang ang nakita kung wala ng buhay
Ilang saglit na pag lalakad ko ay napatigil ako ng may makita akong kumikinang sa hindi kalayuan kaya agad ko itong pinuntahan. Ng makarating ako dun ay bigla nalang akong napaiyak at humagulgul ng makita ko na puno ng saksak at sunog sa katawan ang dalawa kopang kaibigan na sina jake at ac mag kahawak ang kamay nila habang punong puno sila ng dugo sa katawan kaya agad ko silang nilapitan habang umiiyak tinapik tapik ko sila para gisingin at medyo napahingaako ng maluwag ng mag mulat sila ng kanilang mata
"huhuuhu anong nangyari sainyo huhuu wag nyo akong iiwan huh gagaling kayo" desidido kung sabi sa kanila habang wala paring humpay ang aking pagiyak nakita ko naman na ngumiti silang dalawa
"bess hindi na ata tayo makakapag hanap ng pogi at makakapag bonding" nakangiting ani ni jake habang may tumulolong luha din sa pisngi nito na puno ng sugat ako naman ay napailing ng napailing dahil hindi ko matatanggap na pati sila ay mawawala sakin
"bes hanggang dito nalang ata kami iligtas mo ang mundp ha mahal na mahal ka namin ikaw ang nag iisang nag palakas ng loob namin para lumaban salamat sa lahat ha pasensya na kung aalis na kami pero wag kang mag alala hindi kami mawawala anjan lang kami sa puso mo palagi"mapait na ngiting sabi ni ac na napaiyak nadin habang turo ang bandang dibdib ko kaya lalo akong umiling at mas humagulgul kay langan kung gumawa ng maraan
"hindi ayoko pagagalingin ko kayo ayokong maiwan please huhuhuhu ayoko" umiiyak na pag suaumamo ko sa kanilang dalawa bago ikumpas ang kamay para pagalingin sila ilang minuto pa ang lumipas ngunit katulad lamang ito ng kanina at walang kahit katiting na kapangyarihan na lumalabas saaking palad
Nagtaka ako habang umiiyak ng umikot ang paligid at natagpuan ko ang aking sarili na nasa isang field na walang mga patay na katawang nakakalat madilim din ang paligid at tangin liwanag lang ng bilog na buwan ang nag sisilbing ilaw sa paligid
Napatingin ako sa isang gawi nang may mapansin akong naka higa duon kaya nangingilig akong tumayo para puntahan iyon hindi ko alam kung bakit kinakabahan at natatakot ako
Ng makarating ako sa pwesto ng nakahiga ay duon na tumigil sa pagikot ang aking mundo at lahat ng pagasa saaking puso ay tila nagunaw ng makita ko ang aking pinakamamahal na puno ng sugat at saksak sa dibdib at wala ng buhay
Agad akong tumakbo patungo sa kanya habang umiiyak tinatapik ko ang kanyng mukha ngunit hindi ito kumikibo kaya napaiyak ako ng husto
"huhuhu wag ka namang mag biro ng ganyan ash ko hindi nakakatuwa tara na umuwi na tayo huhuhu ash ko umiwi na tayo huhuhu ayoko na dito natatakot ako" paulit ulit ko syang niyugyug at tinapik ngunit hindi ito nag mulat ng mata kaya wala akong nagawa kundi ang umiyak ng umiyak gusto kong mag mukmuk para sisihin ang sarili dahil wala akong nagawa upang iligtas sila
Hinalikan ko ito sa labi bak kase niloloko ako nito ngunit katulad ng kanina ay hindi parin ito gumagalaw
Ilang saglit pa ay nawala nalang bigla sa kandungan ko si ash kaya napatingin ako sa paligid at tanging bumunga lang saakin ay ang walang hanggang kadiliman
"hahahhahahahahhahaha" nakakatakot na halakhak ng kung sino kaya luminga linga ako para hanapin kung kanino galing iyon
"hahhahaa wag muna akong hanapin mahal na bathala dahil ako ang kadiliman hahhahahaha nagustuhan moba ang regalo ko sayo hahhahahaha" dumagundong ang boses nya sa paligid habang tumatawa ibig sabihin sya ang may gawa nun hayop sya
"hayop ka mag pakita kasakin walang hiya ka wala kang puso" galit na galit kung sigaw
"hahahhahahaha hindi kuna kailangang mag pakita mahal na bathala ngunit isa lang ang sasabihin ko binilang muba kung ilang sugat at saksak ang tinamo ng mga kaibigan at pinakamamahal mong prinsipe hahahhahah" napaka walang puso ng nilalang na ito paano nya nagawa ito sa mga walang kalaban labang nilalang
"malapit na bathala mag tutuos na tayo at ang mga nangyayaring nakita mo ay mangyayari palang hahahhaa hanggsang sa muling pag kikita mahal na bathala hahahahahaha" sigaw nya at hulakahak binalot naman ako ng kadiliman kaya napasigaw ako
"aghhhhhhhhhh" malakas na sigaw ko at biglang bumalikwas ng higa tumingin ako sa paligid at nakita ko na nasa kwarto ako hindi ko mapigilang mapaiyak kahit panaginip lamang iyon panigurado na iyon ay pangitain kaya kailangan kung gumawa ng paraan para hindi mangyari iyon
Bigla namang bumukas ang pinto at iniluwa nito sina jake at ac na may pag aalala sa kanilang mukha ng makalapit sila saakin ay wala akong pasabi at bigla silang niyakap at duon na humagulgul niyakap naman nila ako pabalik habang pinapatahan
"bes ano nangyari bakit ka sumigaw at bakit ka umiiyak binangungut kaba tahan na" nag aalala nilang tanong saakin
"masama - masamang masamang bangungut ayoko wag nyo akong iwan huhuhu" sabi ko sakanila habang umiiyak at naka akap lamang sa kanilang dalawa
"shhhhh oo hindi kanamin iiwan habang buhay na tayong mag kakasama" pag papatahan nila saakin kaya medyo gumaan ang pakiramdam ko hindi kuna pala namamalayan na nakatulog na ako dahil sa pagod atpagiyak
End.......
