The Devirginizer's Heart (COMPLETED)

Chapter 17

Kabanata 17

I hope you knew Estanzia?

Julienne:

“Estanzia!”

Umaga pa lang ay ginugulo na ni Rai si Zia. Sa wakas, sa loob ng isang taon at kalahati, nagkita ulit sila.

Kita niya ang pagdaan ng masuyong titig nito. Marahil kahit nagtataka ay masaya ito sa muling pagdating n’ya sa mansion.

“Inayos mo na ba ang mga gamit n’ya?”

“Opo, Sir.”

Naguguluhan s’ya. Nagpalipat-lipat ang tingin n’ya sa dalawa. Is it happening again? Hindi na naman tumutupad sa usapan si Rai. Ang sabi nito’y babalik siya sa Mansion. Hindi na niya kailangang tumira sa lumang bahay na tinirhan n’ya. She missed her home! Kung saan siya lumaki at nagka-isip.

“Kuya what’s this? A-ang sabi mo—”

“Estanzia will be there too. Siya na ang kasama mo at si Gardo.”

Hindi ito makatingin sa kanya. Bakit? Dahil ba naloko na naman ba siya ng sarili niyang kuya?

“Sana pinabayaan mo na lang ako.. Why are you doing this?! Hindi mo ako agad kinuha doon. Kaya ito nangyari sa akin!” .

Tears dwell in her eyes.

Bakit siya pa itong hiyang-hiya. Wala siyang ginawang masama. She was the victim and yet, nararamdaman n’yang siya pa itong nakasakit. Ang kuya n’ya, disappointed ito sa kanya. Sa kotse pa lang kahit hindi nito sabihin ramdam niyang gusto siya nitong itakwil. Dahil magiging bastardo ang anak n’ya. It as if she tainted the entire family name.  Obviously, Raviel doesn’t have the plan to take responsibility.

“Dare to step out, Rai! You will see!” Banta nito kanina.

She’s fleeing from Gardo’s touch.

“Pakasalan mo ang kapatid ko kung gusto mong makita sila ng mag-ina mo!”

Shocked is understatement. Nakita niya kung paano natigilan si Rave. Maybe, they are asking too much. Maybe, even if he’s happy about the child, marrying your enemy is just…  ridiculously crazy.

Damn. Gumuho lahat ng pag-asa n’ya. Hindi ito kumibo hanggang sa nagpasya na lang silang lumisan.

“Tignan mo kung gaano kagago ang lalaking iyon? And yet you wanted to be with him? Ha,Mavri! Ganoon ba ang gusto mo?!”

“Hindi ko ‘to ginusto!” Hirit n’ya. “Ikaw! Ikaw ang may kasalanan nito. I was raped, I was violated pero wala kang ginawa… you let him do what he wanted to do with me..”

“Julienne Mavri!”

Estanzia came to her para akayin siya. Gusto pa n’yang magsalita.

Gusto niyang sabihin dito lahat ng hinanakit n’ya.

“You caged me to that house alone for a year! Not letting me do what I want. You restrict everything so this is what I’ve got! Nakilala ko ang lalaking iyon sa internet not knowing na kinukuha lang pala niya ang loob ko! He kidnapped me and… violated me! Binaboy niya ko kuya. Sinaktan! Kaya hindi mo dapat ulitin ang ginawa mong mali. Hindi—”

“Hindi mo naiintindihan!

I restrict you from everything, Julienne dahil iyon ang mabuti! Anong napala mo sa kasusuway mo sa mga utos ko?! Yan! Nabuntis ka ng lalaking wala naman balak pakasalan ka!”