ေအာက္တိုဘာလ
၂၀၁၇ ခုႏွစ္
ပုံေပၿမိဳ႕
အီတလီႏိုင္ငံ
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေျပာေနၾကသည့္ စကားသံမ်ားကို မၾကားရ။ သို႔ေသာ္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံႏွင့္ ခန႔္ညားတည္ၿငိမ္ေသာ ေက်ာျပင္ကို ျမင္ေနရသည္။ တစ္စုံတစ္ရာကို စိတ္အားထက္သန္စြာ ေဆြးေႏြးေနသည့္ပုံစံ လက္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈ။ ေခါင္းကိုငဲ့ကာ မိမိရွိေနရာသို႔ လွည့္ၾကည့္ခ်ိန္မွာ ေ႐ႊေရာင္လဲ့ေသာ ဆံပင္လိပ္မ်ားသည္ မသိမသာ လႈပ္ခါသြားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွ အၿပဳံးရိပ္သည္ အားလုံးအဆင္ေျပမွာ၊ ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ဟု အဓိပၸါယ္ေဖာ္ခြင့္ရွိေနသလိုပင္။
"ငါေတာ့ နားမလည္ဘူး.. ဆရာက မင္းကိုဘာလို႔ သူ႔အိမ္ေခၚထားခ်င္တာလဲ"
ေဘးမွာရွိေနသည့္ ပုံေပၿမိဳ႕၏ ခရီးသြားလမ္းၫႊန္တစ္ဦးျဖစ္သူ မာကို၏ အေမးကို မေျဖျဖစ္။ ေမးစရာမလိုသည့္ ေမးခြန္းဟုသာ ခံစားရေပမယ့္ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီလိုခံစားရတာလဲဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္နားမလည္။ ေျဗာင္းဆန္ေနသည့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေနဖို႔ အခုအခ်ိန္မွာ သူ မတတ္ႏိုင္။ အိပ္မက္တစ္ခုထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနသူတစ္ေယာက္လို၊ အသိႏွင့္ခႏၶာ ဆက္စပ္၍မရသူတစ္ေယာက္လို အရာရာသည္ မႈန္ေဝဝါးလ်က္ရွိေနဆဲ။
မေဝးေသာေနရာမွာ ရွိေနသူႏွစ္ေယာက္က လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾကသည္။ သေဘာတူညီမႈ ရခဲ့ၿပီးျဖစ္မည္။ ေလ့လာေရးခရီးတာဝန္ခံႏွင့္အတူ သူတို႔ရွိရာ ေလွ်ာက္လာခ်ိန္ သူ႔အသိမ်ားကေတာ့ တစ္ေယာက္ေသာသူထံမွာသာ ရွိေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲ ထည့္ထားရင္း ခပ္မတ္မတ္ေလွ်ာက္လာသည့္ဟန္။ ယုံၾကည္မႈႏွင့္အတူ ထည္ဝါျခင္းတစ္မ်ိဳး ကိန္းေအာင္းေနသည္။ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္းႏွီးေနသည့္ ထိုသဏၭာန္သည္ မိမိရင္ထဲမွာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ရွိေနခဲ့တာလဲ။ ထိုသူႏွင့္အတူရွိေနရခ်ိန္ကို စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္ပင္ အလြတ္မေပးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႏွေျမာသည့္ခံစားခ်က္။ ထို႔အတူ ဘယ္ဘက္ရင္အုံမွာ မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဝမ္းသာဝမ္းနည္း နာက်င္ေနသည္။
JE LEEST
ထာ၀ရ ပုံပေ
Historische fictieအေဒီ ၇၉ ခုနှစ် .. ပုံပေမြို့.. ရောမအင်ပါယာ ဒဏ္ဏာရီမဟုတ်တဲ့ ရာဇဝင်ထဲက အဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခုလား ဒါမှမဟုတ်.. ရာဇဝင်တွင်မကျန်ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ဏာရီဇာတ်လမ်းလေးပဲလား... ........ ေအဒီ ၇၉ ခုႏွစ္ .. ပံုေပျမိဳ႕.. ေရာမအင္ပါယာ ဒဏၰာရီမဟုတ္တဲ့ ရာဇ၀င္ထဲက အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္...