CHAPTER 7

297 7 1
                                    

ALLISON'S POV

Its been 1 month mula nung nagsimula ang partnership ng company namin ni cedric, and sometimes going on a date.

Para akong bumalik sa pagiging teenager, mabait si cedric at gentleman.

Malayo sa sinasabi ni sandro, and speaking of sandro lagi lang akong nakakarinig ng update sa kanya sa socmed.

Always going out to a party with alexa and some friends.

Hindi pa kami nag uusap mula nung birthday niya.

Hindi kasi siya napilit ni matt na maki join sa amin nun.

"OMG ang daming paper works, kaylangan kung tapusin to magiging busy na ako this weekend!" sabi nito sa sarili, napahawak ito sa leeg ng bigla kumatok si jane ang secretary niya.

"Yes jane!"

"Miss allison may bisita po kayo!"

"Sino?"

"Mr. Sandro Marcos po!" halatang naexcite pa ito.

"Ano kayang ginagawa niya dito?" nasabi nito sa sarili ng pabulong.

"Papasukin mo! Then magdala ka ng dalawang coffee dito sa office ko!" utos nito sa sekretarya.

"OMG allison bakit ang tagal mo ko papasukin?" biglang pasok ni sandro.

"Jane kumuha ka ng kape!" utos nito sa kinikilig na sekretarya.

"Yes po maam!"at dali dali itong umalis.

"Ano bang gingawa mo dito sa office ko tsaka bat ka hinihingal?"

"Yung mga tauhan mo allison pinagkaguluhan ako!"

" really? so bakit ka nga nandito?" tanong ulit ni allison kay sandro na hindi ito tinitingnan, nakaupo ito sa harap niya ngayon.

"Come with me!"

Napaangat ang ulo ni allison sa narinig.

"What?"

"Lola meldy is looking for you, dalhin daw kita sa kanya!"

"Bakit ka pa nagsayang ng oras pumunta dito? you can call me naman!"

"i came here to make sure!"

"Ngayon na ba? Bukas na ang flight natin kaylangan ko pang tapusin to!"

Dumating naman si jane dala ang kape.

"Maaga pa naman, i'll wait for you to finish!" tumayo ito at umupo sa sofa na nandun sa office niya.

"Sandro!" hindi siya pinansin nito at kumuha ng magazine.

ALLISON'S POV

Wala bang lakad ang lokong to?

Talagang naghintay siya, dumating ito ng 1pm and its already 5pm na.

Natapos ko din ang mga dapat tapusin.

Nilapitan ko si sandro ng mapansin kong nakatulog pala ito.

Napatitig ako sa mukha ni sandro, gaya padin ito ng dati cute at lalo itong naging gwapo.

I looked at sandro's face and burst into tears, i remember alexis they really look the same.

I was in that position when sandro suddenly opened his eyes.

"What's wrong?" seryosong tanong nito, bigla namang tumayo si allison at nagpunas ng luha.

"Gigisingin sana kita, tapos naku! Halika na!" pumunta siya sa table niya at kinuha ang bag.

Tahimik namang tumayo si sandro, at sumunod kay allison na palabas na ng office.

SANDRO'S POV

I saw allison's tears earlier, i was wondering kung para saan ang mga yun?

I was driving with allison, i didn't let her bring her car.

"Why are you crying kanina?" tanong nito sa babaeng nakatingin lang sa labas ng bintana.

"I'm not crying napuwing lang ako!"

"Common allison don't deny it, i know you're still hurting!"

Matagal bago nagsalita ang babae.

"Pag nakikita kita, lagi kung naaalala si alexis!" tuluyan ng tumulo ang luha niya.

"and its hurting me again and again!" dugtong pa nito.

"So that's the real reason kaya iniwan moko?"

Tumango ang babae.

Tinigil ni sandro ang sasakyan.

"How dare you think na ikaw lang ang nasaktan?" hinarap nito ang umiiyak na babae.

"Hindi ba ako naging sapat sayo noon allison?

"You know i won't leave you, sasamahan kita pero mas pinili mong iwan akong mag isa?!"

"after all, you never trusted me, you never trusted how much i love you!"

"I'm sorry, i didn't know that i hurt you so much!"

"You will never know because you are selfish allison!"

Napapalatak si sandro, bakit ba napakadali sa babae na lagi siyang iwan.

"Don't worry allison, because of that i've learn to value myself!"

"Sandro i'm sorry!"

Binuhay na ni sandro ang makina at nagpatuloy na sa pag dadrive.

Hindi na nito pinansin ang sinabi ng dalaga.

SANDRO"S POV

I don't want to listen to anything else allison has to say.

I'm tired, pakiramdam ko ako lang ang nagmahal ng sobra.

Lagi niyang mas pinipiling lumaban mag isa, samantalang ako naiiwan at laging umaasa na balang araw maiisip din niyang pahalagahan ang pagmamahal ko.

"Nandito na tayo!" pinatay nito ang makina at bumaba na ng sasakyan.

———

Nandito na sila ni sandro sa condo kung san nag stay si lola meldy.

Pagdating nila ay may naka prepare na dinner.

"Iha let's talk after dinner, i will give you something for your birthday!"

"Thank you lola but you don't have to do that!"

"Just accept it iha, i will make tampo!"

Tumawa naman si allison at tumango nalang sa sinabi ng matanda.

Nag usap nga si allison at lola meldy.

Naiwan naman si sandro sa sala, for girls lang daw yun.

After makapag usap ng dalawa ay hinatid na ni sandro si allison sa condo.

Walang imikan.

Finding My Love(As A Friend?)  BOOK 2Where stories live. Discover now