EN ACI AŞK

15. Bölüm - Farklı bir yol denemeye ne dersin?

Oy vermeyi unutmayın lütfen,
alttaki yıldıza dokunmanız yeterli!

Hakan'ın telefonumu kibarca isteyip ardından kuzeninin numarasını silmesi beni hazırlıksız yakalamıştı. Tamam, Noyan'ın numarasına meraklı değildim lakin Hakan'a birkaç lafım kesinlikle olacaktı, sessiz kalıp bu hareketini sineye çekeceğimi sanıyorsa yanılıyordu.

Kendimi en uzak köşedeki koltuklardan birine atıp dalgın dalgın yerdeki bir noktaya bakarak az önce yaşananları tekrar düşündüm, içimde karmaşık duyguların boğucu etkisi vardı.

Hakan benimle yakınlaşmamak için fazlasıyla özen gösteriyordu ancak diğer yandan da güya koruma adı altında hiç hakkı yokken hayatıma müdahale edip duruyordu. Bunu yalnızca karşısındakine hisleri olan biri yapardı. Oysa Hakan için net bir çıkarımım yoktu, kendisi öyle büyük bir muammaydı ki kafamı karıştırmaktan öteye gitmiyordu. Dengesiz davranışları karşısında öfke ve şaşlıkla bocalarken sonuç olarak öylece kalıveriyordum ortada!

"Yüzün neden bu kadar asık, sorun ne?" diyen Mert elindeki koca cips paketini açarak yanıma kuruldu.

Surat asmaya devam ettim. "İçsel bir çatışma yaşıyorum şu an," dedim huysuz huysuz.

"Neden?"

"Çünkü... Kafam karışık."

"Niye?"

Ona imalı imalı baktım. "Sadece tek bir tahmin hakkın var."

"Hımm anladım." Bir avuç cipsi ağzına attı, kıtır kıtır iştahla çiğnedi. "Ne geçti yine aranızda da seni şu nemrut ruh haline soktu?"

"Çok şey."

"Tamam, dinliyorum. Anlatmaya başla."

Derince bir iç çekişin ardından dediğini yaptım, Mert'e bütün olanları teker teker anlatmaya başladım. Baran ile buluşmamızı, Hakan'ın bizi takip edişini, beni korumaya çalışmasını, Noyan'ın benimle iletişimini engellemesini, Noyan'ın numarasını telefonumdan silişini... Her şeyden bahsettim.

"Artık olanları biliyorsun," diyerek sözlerimi bitirdim.

Mert şaşkın şaşkın kaşlarını yukarı kaldırdı. "Hassiktir! Son zamanlarda Hakan'ın sana karşı bir şeyler hissettiğinden emindim ama bu..." Tekrar şaşkınca küfretti. "Hassiktir! Önce Baran'ı sonra da Noyanı saf dışı bırakmış. Kendi dışında kimsenin sana yaklaşmasına izin vermiyor."

Başımı bezgince iki yana salladım. "Kendi de yaklaşmıyor ki!"

"O da doğru," diye mırıldandı. "Kabul ediyorum."

"Bak sen de fark etmişsin, Hakan kesinlikle bana değer veriyor, apaçık ortada, buna rağmen elimde olan koca bir sıfır."

"Zavallı kızıl bebeğim benim," diyen Mert bir kolunu omzuma atarak bana sarıldı, destek olurcasına omzumu sıktı. "Üzülme."

"Daha önce kimse için bu kadar uğraşmamıştım. İşin kötü tarafı da uğraşıyorum uğraşıyorum hiçbir şey elde edemiyorum. Çok sinir bozucu."

Mert kolunu çekip oturuşunu düzeltti, cips paketini elinden bıraktı ve koltukta tamamen bana döndü. "Başarısız olduğunu düşünüyorsun," dedi beni onaylayarak.