23. BÖLÜM: Yaşamayı Haketmiyor.

37 2 1
                                    

Dışarıdan bir sesleri gelmeye başladı. Feza yanıma geldi.

"Ne oluyor?"

"Yok bir şey endişelenme."

Arka kapı açıldı. Kerem elinde silah. Arkasından da bir sürü adam ile içeri girdi.

"Lina ve Alaz nerede?" diye sordu silahı bana doğrulttu.

Feza'yı arakma aldım.

"Buradan çıkalım. Dışarıda konuşalım."

"Hayır Yazgı."

"Feza korkmana gerek yok. Bana zarar verecek olursa başına geleceklerden haberi var."dedim. Kereme döndüm. "İndir silahını!" dedim ciddi bir ifade ile.

"Fazla ileri gidiyorsun."

"Evet. İleri gidiyorum." dedim. Ön kapı açıldı Reha ve korumalar içeri girdi.

"Geç kaldınız." dedim.

"Geldik sonuçta."

"Feza sen dışarı çıksan olur mu?"

"Yazgı siz kafayı mı yediniz?"

"Ben sana sonra anlatsam olur mu?"

"Siz iyi değilsiniz?"

"Korkmana gerek yok. Sıkıntı yok."

Kerem'e döndü.

"İğrenç bir insansın." dedi çıktı.

Hakaret de edermiş benim elit Fezam.

"Reha bize iki kahve hazırlar mısın?"

"Tamam." dedi gitti.

"Silahını bırak otur." dedim sandalyeyi gösterdim karşıdaki sandalyeye oturdum.

"Alaz ve Lina nerede?" diye sordu yine.

"Çok sabırsızsın. Brn sana karşı böyle değildim. Aç susuz 3 gün boyunca bekledim. Neyi beklediğimi bilmeden."

"Alaz ve Lina nerede?"

"Hanımefendi ve Kemal bey tutuklandı mı?"

"Yazgı bak sabrım taşıyor."

Reha elinde kahvelerde geldi. İki fincan kahveyi masaya bıraktı. Kahveden bir yudum aldım. Kahve kokusu ve eşsiz tadı.

"Derya hanım burada mı?"

"Evet arabada." dedi Reha.

"Buraya getirin."

"Annem mi? Annemin kılına zarar gelirse. Olacaklardan ben sorumlu olmam."

Bu arada bu konuşma boyunca Kerem silahını hiç indirmedi. Benim korumalarım ve onun korumalarının da silahları havada. Ama Kerem'in silahının emniyeti kapalı.

Derya hanım geldi. Şaşkın gözlerle bakıyor.

Sandalye çektim.

"Buyrun oturun." dedim Reha'nın getirdiği kahveyi önüne koydum.

"Ne oluyor Kerem?" diye sordu oturdu.

"İsterseniz ben anlatabilirim." dedim. Meraklı gözlerle yüzüme baktı.

"Dinliyorum."

"Lina ve Alaz'ı görmek ister misiniz?"

"Biliyor musun yerlerini?"

"Evet benim yanımdalar."

"Yaman o kaçırmadı mı?"

"Kaçırma gibidir durum yok. Ben Lina'ya bu evden çıkmak ister misin diye sordum o da kabul etti. Şu an ait olduğu yerde sevdiği adamın ve oğlunun yanında."

KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin