11. BÖLÜM: Kolye.

73 6 3
                                    

"Sevgilim kelimesi bir insana ne kadar fazla bir acı verebilirse öyle bir acı hissediyorum."

"Sen ciddi misin?"

"Evet. Artık bilmiyorum Tan konusunda kıskandı ama. Bu kıskanma bile benden değildi. Sırf Tan'dan nefret ettiği içindi."

"Yazgı. Lütfen."

"Sima. Bulalım şunu bir an önce ben çıkmak istiyorum bu evden de bu sahte hayattan da. Benim sevgim gerçek ama geri kalan her şey sahte artık kaldıramıyorum." dedim gözlerim doldu.

"Hayır ağlama." dedi sarıldı.

Arkadaşlarınızın kötü zamanınızda yanınızda olması kadar güzel bir şey yok.

Elbiseyi ve takıları götürüp Kerem'in odasına bıraktım. Tek taşı da bıraktım.

Kahvaltı masasına oturdum.

Sesizce yemeğimi yerken Kerem geldi masamın üzerine tek taş kutusunu bıraktı.

"Dün takıp herkese gösterdin takmaya devam et mümkünse."

"Ben..."

"Baştan takmayı kabul etmeyecektin."

Derin nefes aldım.

Sadece bir yüzük abartmaya gerek yok.

Tek taş o evlilik teklifi onunla yapılıyor.

Masadan kalktım.

"Sen işin ciddiyetinin farkında mısın?" diye bağırdı.

Ben niye bu kadar korktum?

Suçlusun çünkü?

Ne suçum var? İstemiyorum hiç bir şey.

Gözlerim dolmaya başladı.

"Bak sabrediyorum sabrımı sınama. Bu arada Tan ile ilgili tek kelime daha etmeyeceksin. Ondan uzak duracaksın anladın mı beni?"

Derin nefes aldım.

Gitti.

Gözyaşı süzüldü gözümden.

Bıktım senden.

Ben de bıktım.

Toparlan.

Yüzük kutusuna alıp cebime attım. Çıktım evden.

Şoförle gidiyorum zaten nereye gideceksem açık hapishane resmen.

Çok sıkıldım artık.

Yapamıyorum...

Dayanamıyorum...

Bunun artık olmaması gerekiyor.

Niye saçmalamaya başladın yine?

Bak ben onu seviyor olabilirim ama o beni sevmiyor. O yüzden artık kendine gel olur mu?

Hadi ama ilk defa aşık oldun niye elinin tersi ile istiyorsun? Sıkıca tutunman gerekiyor.

Düğünde gördün değil mi? Herkes çok farklı benden. Ben orada olamam. Artık Bu kıskandıram işini de bırakıyoruz yok artık.

Hadi ama Yazgı.

Hayır kararlıyım. Çok üzülüyorum beni anla.

Biliyorum ama.

Bile bile üzülüp ağlamaktan sıkıldım artık. Artık vazgeçiyorum. Olmayacak bir şeyin peşinden koşmak hataydı zaten.

Çarptım birine. Şirkete girer girmez başıma olaylar gelmeye başladı.

Bu gün de günümüz berbat geçecek.

KODLARIN YAZGISI (tamamlandı)Where stories live. Discover now