İnsan bir kalbi kaç defa öldürebilir ki? ölmüş olan kalp bir daha ölemezdi ki.
bana anlamayan gözlerle bakan adamın gözlerine baktım. "ne denemek bu "diyen korhana baktım. ifadesiz bir yüz ile "ben ayrılmak istiyorum"dedim. ona gerçeği söyleyemedim.
gerçek zaten kalbimi bu kadar yaralarken bir de onun hayatını hislerini mahvetmek istemiyordum.
kaşlarını çattı. üstüme doğru geldi. "sen ne diyorsun ne demek ayrılmak istiyorum farkında olmadan bir şey mi yaptım "diyen adama aynı ifade ile baktım. sen bir şey yapmadım hatta bu berbat hayatımın en güzeli sen oldun ama güzel olan her zaman kısa sürerdi. tıpkı senin gibi sevgilim.
"hayır sen bir şey yapmadın ben senden sıkıldım "dedim. belki canını böyle acıtacaktım fakat olsun onun gerçeği öğrenip diğer türlü kahrolmasından iyiydi.
gözlerime öyle bir ifade ile baktı ki kalbimin yerle yeksan olduğunu hissettim.
"sen "diye çıkan sesi ne diyeceğini bilmez bir şekilde çıkarken yumruk yapmıştı ellerini. çenesi kasıldı.
"beni duygusuz bir kaşar olduğunu ikan edemezsin bu sen değilsin şaka yapıyorsun demi "dediğinde içimdeki acı bin kez beni yakmaya başladı. zihnimdeki sesler kalbimi sağır etti. acı artık gördüğüm sanrılardan değil bana bakan aksimdeydi. oradaydı. beni keyifli bir surat ile izliyordu.
"devam et ona buna inandır ya da gerçeği söyle " diyen duvardaki sanrım gülümseyerek bizi izliyordu.
takındığım ifadesiz maskemi koruyarak boş gözler ile bana bakan adama baktım. "ne demek istiyorsan diyebilirsin ama gerçek bu "dediğimde kaşları daha derinde çatıldı. göğüsü inip kalkarken birden masanın üzerindeki her şeyi yere fırlattığında irkilerek geriye doğru gittim.
"bu olamaz bu nasıl "diyen adam bana bakarken birden üzerime geldi. yakalarımdan tutuğu gibi sırtımı sertçe duvara yapıştırdı. dudaklarımdan kaçan acı bir nida ile ona baktım.
"yalan söylediğini eşek şaka yaptığını söyle...yılmaz "dediğinde sesinde bir sürü duygunun emareleri vardı. tıpkı benim kalbimde olanlar gibi.
"neden anlamak istemiyorsun senden ayrılmak istiyorum "dedim. dudaklarımdan çıkan her bir kelime kalbimi zehirliyordu. canım çok yanıyordu. sanrı beni keyifle izlemeye devam etti.
bana bakan gözlerindeki duygu içimi acıttı. hayal kırıklıkları kalbime battı orada beni yittirdi.
"sen "diyen adam gözlerini kapattığında yakamı bırak elleri art arda duvara vururken elleri yara bere olmuştu. bir an ona atılmayı ellerini tutmayı çalıştım fakat son anda kendimi tutum. yapamazdım. bir daha her şeyi mahvedemezdim.
"ben seni sevmiştim lan "diye bana kızarmış gözler ile bakan adamın gözlerine bakarken canım yandı.
"ben sana köpek gibi aşık oldum lan "dediğinde canımı bu kadar acıtması hiç adil değildi.
"bana bakma öyle lan işte bakma "diye bağıran adam birden boğazıma sarıldı. nefesim kesildi.
gözlerime hiddet ile bakan adam beni öldürmek ister gibi bakıyordu. "seni o kadar çok sevdim ki meğersem duygusuz bir kaltağı sevmişim "diyen adamın sözleri kalbimi yaraladı. gözlerim doldu. ağlama yılmaz kendini tut. şuan olmaz.
"bundan sonra benim gözümde de kalbimde de bir orospudan farkın yok "dediğinde ellerini boğazımdan çekti. derin bir nefes aldım.
"çık odadan "diye sertçe konuşan adama bakmadan arkamı dönüp odadan çıktığımda kapıyı kapattığım an gözlerimde akan yaşlara hakim olamadım. canım yanıyordu. canım çok yanıyordu.
*****************************************
BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ. BECE YILMAZA HAKSIZLIK ETTİ. FAKAT DİĞER BÖLÜMLERDE ANLAYACAKSINIZ YILMAZIN NEDENİNİ DAHA ÖNCE OKUYANLAR BİLİYOR. BOL YORUM YAPIP BENİ TSKİP ETMEYİ UNUTMAYIN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRANE DÜŞLER-BXB
Teen Fiction"Her masal iyi bitecek diye bir şey yok. acılar da vardır ve acıyanlar da."
