Wie is Rosa

Mijn verhaal

Mijn verhaal.

“Mijn naam is Emma en ik ben drugs verslaafde” Vertelde ik. “hallo Emma” antwoorde ze in synchroon in de groep. Verder vertel ik mijn verhaal “Ik ben opgegroeid in een gewelddadige huishouden, was meerdere mallen misbruikt toen ik cocaïne ontdekte.  Ik kreeg ze van mijn toenmalige vriend Don 19 jaar, die ze dealde, sneeuwvlokjes noemde we het. Het eerste keer toen ik het gebruikte was het verschrikkelijk en wilde ik het niet meer. Ik wilde sterk zijn en niet toegeven aan mijn pijn. Het was die week weer dat ik de pijn wilde onderdrukken en het nog een keer deed.  Hier uit ben ik verslaaft geworden, hier begon het stelen, eerst van mijn ouders toen van vrienden enzovoorts. Ze zagen een ooit nog sterk meisje veranderen naar iets dat ze niet herkenden.  Ik weet nog dat ik een keer dacht dat ik met mijn beste vriend samen was. Helaas was het mijn verbeelding van het high zijn van sneeuw vlokken.

Mijn toenmalige vriend besloot mij niks meer te geven omdat ik meer moest betalen. “kleed je maar uit” zij hij omringt door zijn oudere vrienden lachend. Ik wist niet wat ik moest doen, ik wilde zo graag meer. Ik raakte eerst boos, en bleef maar smeken. Ik zag toen pas dat ik het niet kreeg, toen besloot ik dat de sneeuwvlokjes meer waard waren. Ze waren meer waard dan mijn lichaam, meer dan mijzelf.  Ik kleden mij uit voor die enge mannen, ik was toen maar 17; ik was 17 en gaf meer om sneeuwvlokjes dan om mijn veiligheid. Een van de mannen, Nigel,besloot om een pakje aan mij te geven en glimlachten naar me. Iets in mij dacht toen dat ik veilig was met hem, want toen hij vroeg of ik mee naar boven ging deed ik het. Hij begon aan mij te zitten en vertelde mij dat hij een manier wist om geld te verdienen. Dit is wanneer ik voor het eerst mijn lichaam in ruilde voor sneeuwvlokjes. “ ik haal diep adem en veeg de tranen die nu al over mijn wangen rollen weg. Rosa het meisje naast mij, grijpt mijn hand en houd die stevig vast om support te tonen. Als ik snel even naar haar kijk geeft zij mij een glimlach. Ik besluit om weer verder te vertellen “ Na dat hij mij het geld geeft, verteld hij ook dat hij meisjes heeft wie hij plekken op straat laat werken. Hij vertelde mij dat ik dan het geld hoefde in te leveren en ik dan sneeuwvlokken kreeg. Ik dacht er nog niet twee seconden over na toen ik ja antwoorden. Ik weet nog dat de eerste week een hel was, de manen waren vies en eng. “.

Ik word onderbroken door de hevige regen die tegen de ramen slaat. Voor een seconde twijfelde ik om verder te gaan,  maar ging als nog door  “Een avond heb ik van de sneeuwvlokken  het gedacht ge kregen dat ik een engel was en dat ik weg kon vliegen; weg van al de verdriet. Ik weet niet meer wat er gebeurde maar werd wakker in de armen van Rosa. Rosa was toen een meisje die in de kamer naast me sliep.  Ik was in haar kamer, en had me zeer verwond; hoe zij het mij vertelde probeerde ik mijn leven te nemen. Ze hoorde me schreeuwen dat ik terug naar huis ging en checkte even voor de zekerheid. Ze zag dat ik een touw om mijn nek had gebonden. Ze heeft me op de een of ander mij kunnen stopen en mee naar haar kamer mee genomen. Ik schaamde mij diep, wist niet hoe, of wat ik moest doen en zegen. Rosa liet me voor een of ander manier veilig voelen. Ze liet me slapen op haar bed, verzorgde me gaf me schone kleren. Het was de volgende dag dat ik Nigel mijn deur hoorde in slaan. Hij was woest, ik had twee nachten dienst gemist. Rosa verstopten mij in de kast, in hoop dat ik niet in elkaar werd geslagen. Zo was Nigel namelijk, hij gaf niet om je problemen hij wilde je centen. Nigel creëerde angst door de gebouw en al snel werden meisjes en vertelde dat ik bij Rosa was. Ik stond in angst in de kast toen ik Rosa hoorde fluisteren dat ik wat dan ook niet uit die kast mocht komen.  Ik beloofde het haar en op die seconde gooide Nigel de deur open. Hij greep Rosa vast, en begon te schelden en schreeuwen vragend waar ik was. Rosa probeerde uit zijn greep te komen maar het lukte haar niet. Op het moment dat hij door had dat zij bijna buiten bewust zijnde was , liet hij haar los. Huilend vertelde ze dat ik opgepakt was voor drugs bezit.  Nigel werd rustiger en zij dat het beter zo was. Hij gaf haar een klap op Rosa haar kont en zij dat zij zich moest op rapen.  Rosa knikten en veegde haar tranen van haar gezicht.

Dit was de druppel voor beide, geen vies geld, geen sneeuwvlokken. Rosa en ik zijn toen op de vlucht gegaan naar California in hoop voor vernieuwing. Texas heb ik achter gelaten maar mijn angst en verdriet is nog hier. Ik ben nu 5 maanden sober en elke minuut lijkt zwaarder. Wetend dat ik nooit meer het zelfde kan zijn.  In de spiegel kijken is het zwaarst, wetend dat ik ooit nog een jong mooi meisje was en nu alleen een monster zie.”. Mijn laatste zin maakte me stuk.  Ik realiseerde me weer hoeveel verdriet ik me had onder drukt. Dit keer zou ik niet weg lopen voor mijn pijn, daar in tegen ik zou ze delen.